Μουσική, Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Διονύσης Σαββόπουλος
Ενορχήστρωση: Συνεργατική
Φωνητικά: Σουζάνα Βουγιούκλη, Πένυ Μπαλτατζή, Διονύσης Ρούσσος, Φώτης Σιώτας, Βασίλης Χατζηνικολάου, Γιάννης Χαρούλης, Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Διδασκαλία και εναρμόνιση φωνητικών: Βασίλης Χατζηνικολάου
1
Στου Ασπρομόντε τις πλαγιές και στο χωριό Ροχούδι,
μέσα από τα χαλάσματα ακούγεται τραγούδι.
Αν πλησιάσεις θα τους δεις μαέστροι αποθαμένοι,
πίνουν ομίχλη για κρασί, σου μοιάζουν μεθυσμένοι.
Κιθάρα παίζει ο Ντε Αντρέ με πεταχτά ακόρντα
κι ο Πιραντέλο λάμπει, δες, στου σαρκασμού τα δόντια.
Ο Τσέζαρε, απόμακρος, βαρύ τσιγάρο στρίβει,
όλα τα πάθη του έριξε σε πέτρινο λιοτρίβι.
2
Αέρας παίρνει τον αχό και γρήγορα τα νέα
φτάνουν στου Βούα το γιαλό και στην Αμεντολέα.
Τ' ακούν κι οι Συβαρίτισσες - κι αυτές ξετρελαμένες -,
φτεροκοπάνε, φτάνουνε γυμνές και μυρωμένες.
Κι ένας βοσκός αμέριμνος, που πρόβατα γρεκίζει,
"μαντόνα μία" μουρμουράει, το δρόμο συνεχίζει.
Δεν ξέρει από ρήγματα, δε βλέπει εφιάλτες,
ούτε γνωρίζει πως κρατά όλη τη γη στις πλάτες.
Βάσω Δημητρίου: ακουστική κιθάρα, τζουρά, μπουζούκι, μπαγλαμά
Γιώτης Κιουρτσόγλου: ηλεκτρικό μπάσο, καχόν
Πέτρος Κούρτης: κρουστά
Jimmy Mahlis: ηλεκτρική κιθάρα
Ηρακλής Βαβάτσικας: ακορντίνα
Μουσική, Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Διονύσης Σαββόπουλος
Συνάδει ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ενορχήστρωση: Συνεργατική
1
Αυτό που μέσα μου ψάχνει κοιτάσματα,
αυτό που μέσα μου χτίζει κελιά,
αυτό που γλιστρά σαν φίδι και χάνεται,
αυτό που κλέβει απ' τους θεούς τη φωτιά...
Αυτό που αφήνεται σαν φύλλο στον άνεμο,
αυτό που βουλιάζει βαρύ σαν οργή,
αυτό που δροσίζεται απ' την αύρα του σύμπαντος,
που κοιμάται σαν γέρος και ξυπνά σαν παιδί...
Αυτό που ματώνει τη μύτη του παίζοντας,
αυτό που σαν σκόνη αιωρείται στο φως,
αυτό που διαλέγει τις μέρες που θα 'ρθουνε,
που την ίδια ώρα είναι φίλος κι εχθρός...
2
Αυτό που γεννήθηκε πριν χρόνια αμνημόνευτα,
αυτό που σκιάζει του νου τις αυλές,
αυτό που γίνεται στάχυα την άνοιξη
και το χειμώνα άδειες χελιδονοφωλιές...
Αυτό που μιλά και μιλιά δεν ακούγεται,
αυτό που σωπαίνει και μου παίρνει τ' αυτιά,
αυτό που γλυκά το ταΐζω παινέματα,
που τα βάζει στη γλώσσα του και τα φτύνει μετά...
Αυτό που με ξέρει σαν κάλπικο νόμισμα,
αυτό που δεν ξέρω να περιγράψω σωστά,
αυτό που δεν ξέρεις ούτε συ που μ' αγάπησες,
αυτό μου ζητάει να τραγουδήσω ξανά.
Βάσω Δημητρίου: ακουστική κιθάρα
Γιώτης Κιουρτσόγλου: ηλεκτρικό και ακουστικό μπάσο
Satnam Ramgotra: τύμπανα
Ηρακλής Βαβάτσικας: ακορντεόν
Βαγγέλης Λάππας: σφύριγμα
Μουσική, Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Διονύσης Σαββόπουλος
Συνάδει ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ενορχήστρωση: Συνεργατική
Ενορχήστρωση πνευστών: Βάσω Δημητρίου
1
Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει και σκέφτεται:
«Είμ' ό,τι δεν έζησα. Είμαι η βροχή που θα 'ρθει
να δροσίσει άγνωστων γυναικών το κορμί.
Βράδυ, στα κρεβάτια τους, θα στενάζουν ξαναμμένες:
«Ποιος Σαμάνος έφερε τούτη τη βροχή;»
Ο στρατιώτης με τ' όπλο σημαδεύει και σκέφτεται:
«Με μια κίνηση απλή θα του κλέψω ό,τι έχει ζήσει.
Είμαι ένας μικρός θεός, είμ' ένα στοιχειό.
Πάνω από το αίμα του, αύριο εδώ, την ίδια ώρα,
ερπετά θα σέρνονται, όπως κάνω κι εγώ».
2
Το τελευταίο τσιγάρο κι εκείνο σκέφτεται:
«Θα γίνω γέλιο να κρυφτώ σε παιδιά που ξεφαντώνουν.
Ο καιρός θα χάνεται, ώσπου κάποιο απ' αυτά
θα φωνάξει liberta! Kι όπως θα κοιτάει τις κάννες,
θα βρεθώ στα χείλη του σαν τσιγάρο ξανά».
Βάσω Δημητρίου: ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα
Γιώτης Κιουρτσόγλου: ηλεκτρικό μπάσο
Πέτρος Κούρτης: μπεντίρ
Jimmy Mahlis: ακουστική κιθάρα
Satnam Ramgotra: τύμπανα
Αντώνης Ανδρέου: τρομπόνι
Παντελής Στόικος: τρομπέτα
Μουσική, Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Διονύσης Σαββόπουλος
Ενορχήστρωση: Συνεργατική
Ενορχήστρωση πνευστών: Νίκος Κυπουργός
Φωνητικά: Δημήτρης Δημητρακόπουλος, Βασιλική Καρακώστα, Βασίλης Χατζηνικολάου
1
Ζεϊμπέκικο της Κυριακής, σαν τη βροχή στο τζάμι
Βήματα, φτερουγίσματα από παλιό Τσιτσάνη.
Δευτέρα με Παρασκευή χαμένος στη σκοτούρα,
λίγη δροσιά το Σάββατο, μούχλα την Κυριακή.
Ζεϊμπέκικο της Κυριακής, μες στο δωμάτιο μόνος.
Χέρια χτυπά γονατιστός ο σταυρωτής ο χρόνος.
2
Ζεϊμπέκικο της Κυριακής, το χώμα δε σ' αντέχει.
Άπιστος που προσεύχεται παρηγοριά δεν έχει.
Δευτέρα με Παρασκευή χαμένος στη σκοτούρα,
απάνω τους το Σάββατο, ήττα την Κυριακή.
Βάσω Δημητρίου: τζουρά
Γιώτης Κιουρτσόγλου: ηλεκτρικό μπάσο, παλαμάκια
Πέτρος Κούρτης: κρουστά
Δημήτρης Μυστακίδης: ακουστική κιθάρα
Θανάσης Παπακωνσταντίνου: ποτήρι - κομπολόι
Jimmy Mahlis: ακουστική κιθάρα
Κώστας Αυγερινός: τρομπόνι
Γιάννης Καραμπέτσος: τρομπέτα
Σάκης Μυρώνης: τούμπα
Βαγγέλης Σκούρας: κόρνο
Μουσική, Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Διονύσης Σαββόπουλος
Ενορχήστρωση: Συνεργατική
1
Σε ορυχεία σκοτεινά
πετάω τα σκουπίδια,
όσα μου έφερε η ζωή,
μα όσα και εγώ της πήγα.
Εκείνα που δε λέγονται,
δε λιώνουν σε καμίνι,
που θα τα πάρει ο διάβολος
να κάνει κομποσκοίνι.
2
Πολλές φορές προσπάθησα,
μα αυτά τα γαμημένα,
αντί να βγουν στα χείλη μου,
σφηνώνουν στον αυχένα.
Γι' αυτό άμα δείτε, μάγκες μου,
-έτσι πως τραγουδάω-
ρίχνω το σώμα μου μπροστά,
σαν να σας προσκυνάω.
Βάσω Δημητρίου: ακουστική κιθάρα
Γιώτης Κιουρτσόγλου: ηλεκτρικό μπάσο
Πέτρος Κούρτης: νταούλι
Jimmy Mahlis: ηλεκτρική κιθάρα
Satnam Ramgotra: τύμπανα
Φώτης Σιώτας: βιόλα
Μάνος Αχαλινωτόπουλος: ζουρνά
Σωκράτης Σινόπουλος: πολίτικη λύρα
Μουσική, Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Διονύσης Σαββόπουλος
Συνάδει ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ενορχήστρωση: Συνεργατική
Ενορχήστρωση πνευστών: Βάσω Δημητρίου
Φωνητικά: Σουζάνα Βουγιούκλη, Μάρθα Μαυροειδή, Πένυ Μπαλτατζή, Διονύσης Ρούσσος, Φώτης Σιώτας, Βασίλης Χατζηνικολάου
Διδασκαλία και εναρμόνιση φωνητικών: Βασίλης Χατζηνικολάου
"Στο εισαγωγικό μέρος τραγουδάει ο Αριστοτέλης Παπακωνσταντίνου το παραδοσιακό "Γκαντάρας", περιοχής Ελασσόνας.
Η ηχητική επεξεργασία έγινε από τον Θανάση Α. Παπακωνσταντίνου."
1
Σαν τις αλογόμυγες στης άνοιξης την πλάτη
τώρα χάσκουν αδειανά τα πολυβολεία.
Τα κοιτώ κι αναριγώ που μια μέρα είδα
τον αντάρτη τον Ramon στου ουρανού την άκρη.
2
Άρμεγε μια αχτένιστη, μια ρούσα γίδα
κι όπως κοντοστάθηκα λόγο μ' απευθύνει:
«Είναι τόσο όμορφη η μέρα, που πονάει»
Και με μια γερή κλωτσιά όλο το γάλα χύνει.
Βάσω Δημητρίου: μπουζούκι, κιθάρες
Γιώτης Κιουρτσόγλου: ηλεκτρικό μπάσο
Πέτρος Κούρτης: κρουστά
Jimmy Mahlis: ηλεκτρική κιθάρα με ebow, κρουστά
Satnam Ramgotra: τάμηλος
Σωκράτης Σινόπουλος: πολίτικη λύρα
Τάσος Μισιρλής: τσέλο
Αντώνης Ανδρέου: τρομπόνι
Ανδρέας Πολυζωγόπουλος: τρομπέτα, flicorno
Θανάσης Παπακωνσταντίνου: μπουζουκομάνα, samples
Μουσική, Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ενορχήστρωση: Συνεργατική
1
Σαν αστραπή από μακριά ό,τι δεν μπόρεσε να υπάρξει,
σκίζει τη νύχτα βιαστικά, άηχα κι ύστερα σβήνει.
Κι ούτε στη μνήμη φίλημα, ούτε ελεημοσύνη
ούτε απ' τα δίχτυα του ψαρά να πολεμάει να φύγει.
2
Η προσμονή στο άπειρο είναι μια ζόρικη μητέρα.
Βυζαίνει το αγέννητο κι ύστερα το καταπίνει.
Βάσω Δημητρίου: κιθάρες
Γιώτης Κιουρτσόγλου: ηλεκτρικό μπάσο
Πέτρος Κούρτης: κρουστά
Jimmy Mahlis: ούτι
Satnam Ramgotra: τύμπανα, τάμπλας
Τάσος Μισιρλής: τσέλο
Φώτης Σιώτας: πιάνο
Μουσική, Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Διονύσης Σαββόπουλος
Ενορχήστρωση: Βάσω Δημητρίου
1
Κι όμως εσύ, Sara,
δε φοβάσαι τα φρούτα του πάθους.
Κυλά το δηλητήριο στο σώμα σου, Sara,
κι όπου να 'ναι σου χαρίζει τα μαύρα φτερά.
Ντύνεσαι νύχτα ανάλαφρη, Sara,
δεν ξέρω σε ποιους τόπους γυρνάς
με τέσσερα φεγγάρια στην πλάτη σου, Sara,
τέσσερα γαλήνια ξέφωτα.
2
Το σκουλήκι της γνώσης ζήλεψε, Sara,
-γόνιμη ομορφιά, ζιζάνιο-
φωλιάζει στη χλόη του στέρνου μου, Sara,
και περιμένει τα δώρα απ' το κυάνιο.
Μπορεί στα φαράγγια των Σιου, Sara,
μπορεί και στο Σμόλικα...
Κάνεις τις πέτρες να σκιρτάνε, Sara,
σπάζοντας τον άγνωστο κώδικα.
Βάσω Δημητρίου: ηλεκτρική κιθάρα
Τάσος Μισιρλής: τσέλο
Φώτης Σιώτας: βιόλα
Μουσική, Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Διονύσης Σαββόπουλος
Ενορχήστρωση: Βάσω Δημητρίου
Φωνητικά: Φώτης Σιώτας, Γιάννης Χαρούλης, Βασίλης Χατζηνικολάου, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Πένυ Μπαλτατζή, Βασιλική Καρακώστα, Δημήτρης Δημητρακόπουλος
1
Με τους συμπότες ήμουνα και γιόρταζα τη μέρα,
μα ξαφνικά ένας δυνατός άνεμος με πήρε απ' την καρέκλα.
Μ' έδειρε, με στροβίλισε σαν να 'μουν σκουπιδάκι.
Στους καταρράκτες τ' ουρανού ξαναβαπτίστηκα.
Η πόλη που μεγάλωσα μου 'στελνε τα φιλιά της.
Μόνο η καλή μου έλειπε γιατί έμπλεξε τις ζίγρες στα μαλλιά της.
Χάλκινα απ' τη Γουμένισσα κι απ' το Γιδά ζουρνάδες,
κι απ' την Αγιάσσο γέροντες χορεύαν σιωπηλά.
Κοντά μου κι ο προφήτης μου, της γειτονιάς μαγκάκι,
κρατούσε αλφαβητάριο κι είχε στο χέρι Μάρτη.
Άνοιξε το βιβλίο του στην πρώτη τη σελίδα.
Ξεπήδησαν τα γράμματα και γίνηκαν πουλιά
2
Κι ο Ιωσήφ που πέρναγε -μοιραία ή κατά τύχη-
από τ' αυτί του τράβηξε και μου 'δωσε του μαραγκού μολύβι.
«Πάρε και γράψε, αγόρι μου, με το καλό σου χέρι
ό,τι η ψυχή σου λαχταρά στο άδειο το χαρτί».
Στον Ιορδάνη ήμουνα -ή μήπως στο Ασμάκι;-
κι έγραψα με τ' αριστερό -άδεια ζωή- ήρεμα και μ' αγάπη:
«Αχ, να 'μουνα καλύτερος, αχ, να μην ήμουν ψεύτης
και το μεγάλο κάλεσμα να μη φοβούμουνα».
Βάσω Δημητρίου: ηλεκτρική κιθάρα, μπουζούκι, τζουρά, μπαγλαμά, φωνητικά
Γιώτης Κιουρτσόγλου: ηλεκτρικό μπάσο
Πέτρος Κούρτης: κρουστά
Jimmy Mahlis: ηλεκτρική κιθάρα
Ηρακλής Βαβάτσικας: ακορντεόν
Θανάσης Παπακωνσταντίνου: samples
Μουσική: Οι δύο πρώτες στροφές έχουν την μελωδική γραμμή από βυζαντινά κάλαντα.
Η τρίτη είναι σε μουσική Θανάση Παπακωνσταντίνου.
Στίχοι: Πτωχοπρόδρομος (Κωνσταντινούπολη, 16ος αιώνας)
Ερμηνεία: Γιάννης Χαρούλης, Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Φωνητικά: Φώτης Σιώτας, Βασίλης Χατζηνικολάου, Δημήτρης Δημητρακόπουλος
Διδασκαλία και εναρμόνιση φωνητικών: Βασίλης Χατζηνικολάου
Ευχαριστούμε την MINOS-EMI για τη συμμετοχή του Γιάννη Χαρούλη.
1
"Ο μεθυστής εξύπνησεν, τρίβει τους οφθαλμούς του,
κίτρινον είδεν ουρανόν γεμάτον πεταλούδες.
Με το πηγούνι τες μετρά, φυσά και αναχασμάται.
ως είδεν και τον ήλιον φιλοσοφεί και λέει:
2
«Χριστέ μου, να εγένετο ο ουρανός καράβιν και αι νεφέλαι άρμενον,
τιμόνιν το φεγγάριν, καραβοκύρης άνεμοι και ναύτες οι αστέρες».
Μουσική, Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Διονύσης Σαββόπουλος
Ενορχήστρωση: Συνεργατική
Ενορχήστρωση πνευστών: Βάσω Δημητρίου
Φωνητικά: Σουζάνα Βουγιούκλη, Πένυ Μπαλτατζή, Διονύσης Ρούσσος, Φώτης Σιώτας, Βασίλης Χατζηνικολάου, Γιάννης Χαρούλης, Βασιλική Καρακώστα
Διδασκαλία και εναρμόνιση φωνητικών: Βασίλης Χατζηνικολάου
1
Ο ήλιος είναι του κόσμου η μαία,
που ξεγεννάει τις σκιές
και τις αφήνει, μέσα στο κλάμα,
μπροστά σε πόρτες σφαλιστές.
Δρόμοι που στρίβουν, δρόμοι που κρύβουν,
δρόμοι που γέμισαν σκιές.
Σκιά κι ο χρόνος, τώρα γεννιέται,
μα έχει γίνει κιόλας χτες.
2
Καμιά σημαία, καμιά πατρίδα
δεν θα μπορέσει να σου πει
όσα σου λέει μια φωτογραφία
που σε κρατάει μικρό παιδί.
Βάσω Δημητρίου: κιθάρες
Γιώτης Κιουρτσόγλου: ηλεκτρικό μπάσο
Jimmy Mahlis: ηλεκτρική κιθάρα
Satnam Ramgotra: τύμπανα
Ηρακλής Βαβάτσικας: ακορντεόν
Πέτρος Κούρτης: κρουστά
Παντελής Στόικος: τρομπέτα
Αντώνης Ανδρέου: τρομπόνι
Τάσος Μισιρλής: τσέλο
Θανάσης Παπακωνσταντίνου: μπουζούκι
Μουσική, Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Διονύσης Σαββόπουλος
1
Ήλιος που τρύπησε τα βλέφαρά μου,
καρέκλα που έτριξε στο κάθισμά μου,
κούπα που έγειρε πάνω στα χείλη.
Η μέρα έρχεται και θ' ανατείλει.
Τα ρούχα που φορώ με χαιρετάνε:
«Μαζί σου, αφεντικό, και στο βούρκο πάμε».
Λοξό το κοίταγμα στο ρολογάκι,
σαν κλέφτης που πηδάει το καγκελάκι.
2
Τα λόγια τα πικρά, τα τιποτένια,
τα πήρε ο ύπνος μου μακριά στα ξένα.
Αφήνω πίσω μου ζεστό κρεβάτι
και παίρνω της ζωής το μονοπάτι.
Μπορεί να πληγωθώ, μπορεί να κλάψω,
μπορεί τα λάθη μου να μην τ' αλλάξω,
μα όλα τα πρωινά μοιάζουν σε κάτι,
τα στεφανώνει μια γλυκιά φενάκη.
Βάσω Δημητρίου: κλασική κιθάρα
Σωκράτης Σινόπουλος: πολίτικη λύρα
Ηρακλής Βαβάτσικας: ακορντεόν
Αυτοσχεδιασμός στην πολίτικη λύρα: Σωκράτης Σινόπουλος