και γω συμφωνώ με Cala τα μέγιστα, τα πάντα από το μικρόκοσμο μας ξεκινάνε και μέσω αυτού επεκτείνονται.


ΥΓ: Φοινικούλα αυτό που έπαθες με την κατσίκα το χω πάθει και γω με μια σμέρνα, τρομαχτική εμπειρία

\" ...άλλοι καβάλα πήγαιναν και άλλοι περπατώντας,
βγήκε και μια απόφαση,θα ζείς μόνο πετώντας!! \"

MeLiTzaNio έγραψε:
αυτά τα ζώα τελος πάντων δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο... μα να μας απορρίπτουν τόσο προκλητικά;

Αυτό τώρα μου θύμισε μια ρωσική ιστορία (που νομίζω πως είναι στη νοσταλγία του Ταρκόφσκι): είδε κάποιος στην παραλία κάποιον να πνίγεται στ' ανοιχτά. Μετά από πολλές προσπάθειες καταφέρνει να τον βγάλει στη στεριά. Εξαντλημένοι και οι δύο ξαπλώνουν στην παραλία. Λέει ο παρολίγο πνιγμένος στον άλλο: μα γιατί με έσωσες; αφού εγώ μόνο έτσι ζω...

[ή κατι παρόμοιο τελος πάντων]

Cala εγώ θα είμαι λίγο πιο θετική και λέω \"να κάνουμε στους άλλους ό,τι θα θέλαμε και οι άλλοι να μας κάνουν\".

<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: Giannits, στις: 26/05/2007 05:16

Φοινίκη πολύ δυνατή η ιστορία σου....
Πραγμάτικα μάρεσε πολύ!

Καλά,τι έπαθε και εμφανίστηκε δυο φορές,εγώ μία πάτησα...

Μηχανήματα του διαβόλου......