Ώραίο Θέμα.. ..Αν και όπως και σε αυτό αλλά και σε άλλα νιώθω κάπως άβολα να απαντήσω γιατί .....ΠΟΛΛΗ ερημιά ρε παιδιά..! Γιατί..? Νιώθω σαν να'χω χάσει το πανηγύρι....


Όπως και να'χει..




Σεμ ολντού ασίκ λαρί
άνθρωπέ μου τί ξεφτίλα
να σου χαλάνε το όνειρο
και συ να τους αφήνεις.

Bάρα καλή, βάρα γερή
μια ντουφεκιά ζαχαρωτή
κι άσε να νοιώσει η γαλαρία
του χαρτοπόλεμου τη βία.


Ομορφούλα μου

ο κακός ο λύκος είμαι

και σε κυνηγώ.

Στων παιδεραστών την όχθη

εξώκειλα θαρρώ.





Για αυτό άμα δείτε μάγκες μου έτσι πως τραγουδάω

Ρίχνω το σώμα μου μπροστά ωχ ωχ ωχ σαν να σας προσκυνάω

Τα βήματά μας, άθελά μας, είναι δώρα ακριβά
γι΄αυτούς που μένουν και περιμένουν
το σούρουπο μιαν αγκαλιά.


Φοράει ο μέρμηγκας γυαλιά κι οι πέτρες έχουν γένια
έχεις κι εσύ κακόμοιρε κουπιά σε μαύρα χάλια
που μόλις πέσουν στο νερό λιώνουν σαν παξιμάδια.


Αγία Νοσταλγία φιλώ την εικόνα σου
δεν έχω απόψε πού να πάω,
δέξου με στο δώμα σου.

Ανακαλεί τη θλίψη του, την αστραπή της γνώσης,
για κάθε του παρόρμηση που άφησε κρυφή
κι απ' το βιβλίο του Ιώβ χειροκροτά τη φράση:
«Κουράστηκε η ψυχή μου απ' τη ζωή».

---

Ρίξε το σπίρτο μέσα σου, ρίξε το παραμύθι
να ζοριστούν τα στήθη και να 'ρθουν πιο κοντά.
Στους άλλους πάντα δίνουμε ό,τι μας περισσεύει
μα η μέθη δυσκολεύει θαρρώ τα πράγματα.

---

Σαν αστραπή από μακριά ό,τι δεν μπόρεσε να υπάρξει,
σκίζει τη νύχτα βιαστικά, άηχα κι ύστερα σβήνει.
Κι ούτε στη μνήμη φίλημα, ούτε ελεημοσύνη
ούτε απ' τα δίχτυα του ψαρά να πολεμάει να φύγει.

Απόψε η καρδιά μου θα γίνει ένα παλιό
ποδήλατο που θέλει να βγει στον ουρανό,
τον Μάσιμο Τροΐζι να βρει και να του πει
πως μέσα σε μια νύχτα αλλάζει η ζωή.
Απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά
που θα χωράει και σένα κι ας είσαι μακριά..

Η ηδονη που μας γεννα
και παιζει το χαρτι μας,
χωρις της θελιση μας...

---

Ανάμεσα στο Βέγα,
τον Ντενέμπ και τον Αλτάιρ
υπάρχει μία θέση του ουρανού
όπου θα πάω σαν γίνω
σκόνη αστρική,
για κει σας κλείνω ραντεβού.


Θα μπορουσα να γραφω αγαπημενους στιχους μεχρι αυριο!

Πολύ ωραίο θέμα,
αλλά και πόσο δύσκολο.
Άντε τώρα να διαλέξεις στίχους από τα αριστουργήματα του Θανάση.
Τι να πρωτοπείς?
Και των παιδιών πιο πάνω,μοναδικοί.

Πάντως,αν είναι να διαλέξω-συμπληρώσω κάποιους,
(με επίγνωση ότι αφήνω απ'έξω τόσους άλλους κι άλλους τόσους),
αυτοί είναι οι εξής:

Σπιθίζει το τσιγάρο
σε κάθε ρουφηξιά
η Ισπανία γέρνει
κι η μόνη που νικά,
η ηδονή που μας γεννά,
που παίζει το χαρτί μας
χωρίς τη θέλησή μας.

---

Αγία Νοσταλγία,
της μνήμης αδερφή,
είσαι αγκάθι,βάλσαμο,τραγούδι και στριγκλιά μαζί.

---

Μπορεί στα φαράγγια των Σιου,Sara
μπορεί και στον Σμόλικα,
κάνεις τις πέτρες να σκιρτάνε,Sara
σπάζοντας τον άγνωστα κώδικα.

---

...που πίνει απ'το-όπως τα λέω-
που πίνει απ'το θολό νερό
του ποταμού, το ιερό.
Πίνει κι απλώ-όπως τα λέω-
πίνει κι απλώνει ρίζωμα
βαθιά μέσα στα ανείπωτα.

---

Γι'αυτό άμα δείτε μάγκες μου
έτσι πως τραγουδάω
ρίχνω το σώμα μου μπροστά
σα να σας προσκυνάω.