Το σκουλήκι της γνώσης ζήλεψε Sara,
γόνιμη ομορφιά,ζιζάνιο
φωλιάζει στη χλόη του στέρνου μου Sara
και περιμένει τα δώρα απ' το κυάνιο

Ανθρωπε μου, τι ξεφτιλα
να σου χαλανε το ονειρο
και συ να τους αφηνεις...

[οφτοπικ]Σας χαιρετα θερμα ενα καινουριο μελος

θανασοπληκτος έγραψε:
Καλώς ήρθες φίλε.

Bάστα το νου, βάστα το νου
να μην γκρινιάξει του καιρού
πού 'φτιαξε με τον πόνο κλίκα
και τσιγκουνεύεται στη γλύκα.

ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟ!!!

α, ναι και για να τιμήσω το nick μου...

¼σες κι αν χτίζουν φυλακές
κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είν' αληταριό
π' όλο θα δραπετεύει.

ποιηση ανευ εισαγωγικών!

ciao

Μια νύχτα θα 'ρθει από μακριά, βρ'αμάν, αμάν, αέρας πεχλιβάνης,
να μη μπορείς να κοιμηθείς, βρ'αμάν, αμάν, μόλις τον ανασάνεις.
Θα 'χει θυμάρι στα μαλλιά, βρ'αμάν, αμάν, κράνα για σκουλαρίκια
και μες στο στόμα θα γυρνάν, βρ'αμάν, αμάν,ρητορικά χαλίκια.

Θα κατεβεί σαν άρχοντας, βρ'αμάν, αμάν,θα κατεβεί σαν λύκος,
να πάρει χρώμα και ζωή, βρ'αμάν, αμάν,της μοναξιάς ο κήπος.
Τα μελισσάκια θα γυρνάν, βρ'αμάν, αμάν,γύρω απ' τις πολυθρόνες
και το νερό το κρύσταλλο, βρ'αμάν, αμάν,θα ρέει απ' τις οθόνες.

Αγέρα να 'σαι τιμωρός, βρ'αμάν, αμάν,να 'σαι και παιχνιδιάρης
κι αν βαρεθεί η ψυχούλα μου, βρ'αμάν, αμάν,να 'ρθεις να μου την πάρεις.
Για να κοιτάζει από ψηλά, βρ'αμάν, αμάν,του κόσμου τη ραστώνη,
να ξεχαστεί σαν των βουνών, βρ'αμάν, αμάν,το περσινό το χιόνι.

---

Άλλα θέλω κι άλλα κάνω κι έφτασα ως εδώ....

¸να τραγούδι του Θανάση που το λέει στα ζωντανές του εμφανίσεις του. Αν και, όπως λέει ο ίδιος, το έχει γράψει πρίν απο μια εικοσαετία δεν υπάρχει στους μέχρι τώρα δίσκους του.

ΤΟ ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΙ


¸να πουλί απόδημο, καθόταν στην πλατεία
χάζεβε τους περάστικους, και έπινε μπύρα κρύα.
Η πρώτη φέρνει δεύτερη, η δεύτερη ζαλάδες
κάτω απο τα καθίσματα, κινούντε συμπλιγάδες.

Και ενώ στου Vox παιζότανε, έργο του Παζολίνι
χάλασε απότομα ο καιρός, και ξέσπασε μπουρίνι.
Δεν ήταν στάλες τις βροχής, για να κρατάς ομπρέλα
ήταν μπάτσοι διαλεχτοί, που ψάχναν πασαρέλα.

Κανένας δεν τους κοίταζε, τους γύριζαν την πλάτη
και έμειναν τα μανεκέν, στην πίκρα και στο άχτι.
Και έτσι όπως ήταν το θεριό, την πέσανε στο πουλάκι
γιατί είχε στην φτερούγα του, φθηνό σκουλαρικάκι.

Ρε για το μοντελάκι σου, που έφτιαξε ο Τσεκλένης
κυρ αστυνόμε τον φτωχό, τι έφτεξα και δέρνεις.
Φταίει το σκουλαρίκι σου, γιατί αντάβγες βγάζει
και ενώ είμαι αυτοκράτορας, γελάει και με χλευάζει.

(Αφιερωμένο στις δίκαιες αρχές και τους δασκάλους μου που με φάπωσαν πιτσιρικά, για το σκουλαρίκι που φόραγα)