|
Καλώς ήλθατε,
Επισκέπτης
|
ΘΕΜΑ: Οι εντυπώσεις του τύπου - Ο ελάχιστος εαυτός
Re:Οι εντυπώσεις του τύπου - Ο ελάχιστος εαυτός 13 έτη 2 μήνες πριν, #32359
|
παράξενο σύνολο ο δίσκος !!!
πολύ δυνατός στιχουργικά, αλλα σε καμία περίπτωση δεν νομίζω να μείνει στην ιστορία ως ΄"ενας απο του καλύτερους δίσκους του θανάση" βασικά μου λείπει μουσική , μου λείπει ενορχήστρωση , αρκετά με τους ήχους "τρίτης επαφής".... απο το "Star Trek" εμπνέεται αυτός ο σιώτας ?????? ναι ναι ξέρω το κάρμα μου θα πάρει την κατιούσα τώρα και θα πέσετε να μα φάτε όλοι !!! είμαι προετοιμασμένος  ;P |
|
Αν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω.
Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω -- που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους... |
Re:Οι εντυπώσεις του τύπου - Ο ελάχιστος εαυτός 13 έτη 2 μήνες πριν, #32361
|
navar έγραψε:
απο το "Star Trek" εμπνέεται αυτός ο σιώτας ??????   |
|
To pio wraio frouto einai to peponi...
|
Re:Οι εντυπώσεις του τύπου - Ο ελάχιστος εαυτός 13 έτη 2 μήνες πριν, #32386
|
^^ είσαι οφ τόπικ πάντως, εδώ είναι οι εντυπώσεις του τύπου κι εσύ ούτε τύπος είσαι, ούτε υπογραμμός
Κριτική από το blog "Άσματα και μιάσματα" του Αντώνη Μποσκοΐτη. |
|
"...κι εμένα, που ξαγρύπνησα, με πιάνει η ανησυχία,
αν είναι οι αναμνήσεις μου ψεύτικες ή σωστές..." |
Re:Οι εντυπώσεις του τύπου - Ο ελάχιστος εαυτός 13 έτη 2 μήνες πριν, #32424
|
|
Έτσι ντύνω την γυμνή μου κακοήθεια με ξέφτια κλεμμένα από τις γραφές και πιο Άγιος δείχνω κυρίως όταν τον Διάβολο παριστάνω...
|
Re:Οι εντυπώσεις του τύπου - Ο ελάχιστος εαυτός 13 έτη 2 μήνες πριν, #32432
|
navar έγραψε:
...βασικά μου λείπει μουσική , μου λείπει ενορχήστρωση ...και μυαλό θα έλεγα εγώ!! |
|
....όποιος πονάει και δεν το φανερώνει κάνει το πόνο άρχοντα
|
Re:Οι εντυπώσεις του τύπου - Ο ελάχιστος εαυτός 13 έτη 2 μήνες πριν, #32452
|
κρυστάλλινος αρουραίος έγραψε:
Κριτική από το blog "Άσματα και μιάσματα" του Αντώνη Μποσκοΐτη. Θα διαφωνήσω με τον συγκεκριμένο στο σημείο που λέει ότι το Σαν Μικέλε αποτελει την κορυφαία στιχουργικη στιγμή του δίσκου, γιατί υπάρχει κ ο Ελάχιστος Εαυτός που σαν σύλληψη και μόνο (η ιδέα) είναι έτη φωτός μπροστά κι απογειώνεται από τον πρώτο έως τον τελευταίο στιχο. (ειδικά διαβάζοντας το κείμενο στο booklet  ) |
|
Στο φως που τρέχει γρήγορα ν' ανέβεις Γητευτή μου
Κι αν γελαστώ κι αν τυφλωθώ θα 'ναι η αμοιβή μου Στο φως να ανέβεις και να 'ρθεις αυτη 'ναι η γιορτή μου |
