Χαίρετε!

Επιτέλους, με μια μικρή καθυστέρηση, η συνέντευξη των Night On Earth στην Χανιώτικη \"Πυξίδα της Πόλης\" στο http://www.pyxida.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2096.

Τα σέβη μου

Μπράβο για άλλη μια φορά στον κύριο Περιβολάκη για τις σύντομες, περιεκτικές αλλά χωρίς σάλτσες (περιττές φιλοφρονήσεις και σχόλια) συνεντεύξεις του. Και τώρα στο προκείμενο:

Επιτέλους καταλάβαμε κι εμείς οι αδαείς λάτρεις του Τζίμ Τζάρμους τι παίζεται με αυτή την κεραυνός-εν-αιθρία-νυχτερινή-συνεργασία.

Αν το αποτέλεσμα είναι αυτό που φαντάζομαι τότε βγάζω το καπέλο στον αρχηγό προκαταβολικά και βλέπω στη μαγική μου σφαίρα Ευρώπες και Αυστραλίες και Αμερικές. Σε τρία τέρμινα!

Αντε, και καλή τύχη μάγκες...

...η μουσική τους στα ηχεία και τα λόγια τους στην συνέντευξη του Αντώνη μου θύμισαν ένα \"περίεργο\" βιβλίο που είχα διαβάσει παλιά, απόσπασμα από το οποίο παραθέτω πιο κάτω.

Ελπίζω πραγματικά να έχουν καλή επιτυχία και μια όμορφη νύχτα στην γη...

\"… Μπορεί να κατοικείς σε μία πόλη, αλλά αυτή δεν είναι μόνο μία πόλη … Υπάρχει η πόλη του εδάφους, που ξετυλίγεται μέσα από δρόμους, εισόδους σπιτιών, καταστήματα, πάρκα, αυτοκίνητα, οδικά σήματα, σχηματίζοντας τις καθημερινές μας διαδρομές που είναι σχεδόν πάντα καθορισμένες.

Υπάρχει η πόλη του αέρα, η πόλη των σκεπών, μία δεύτερη πόλη πάνω από τα κεφάλια μας, που σχηματίζεται από ταράτσες και κεραμίδια στην οποία ισχύουν άλλοι νόμοι και είναι ανεξερεύνητη για τους περισσότερους από εμάς.

Υπάρχει η πόλη του υπεδάφους, μια υποχθόνια πόλη, που απλώνεται κάτω από τα πόδια μας με υπόγεια, στοές, συστήματα υπονόμων και ύδρευσης, αρχαίων ερειπίων και τούνελς, που παραμένει ανεξερεύνητη για όλους μας.

Υπάρχει η πόλη των αναμνήσεων, γιατί η πόλη αλλάζει, αλλά ποτέ δεν πεθαίνει, όσο υπάρχουν άνθρωποι να τη θυμούνται.

Υπάρχει η πόλη της πληροφορίας, μία πόλη που αποτελείται από τα δορυφορικά σήματα που λαμβάνει, από τις εικόνες και τους ήχους που δέχονται οι κεραίες της, τα τηλέφωνά της, τα έντυπα, τις βιβλιοθήκες και τους χάρτες της.

Και τέλος, υπάρχει η πόλη των ονείρων, μία πόλη διαφορετική για τον καθένα …\".

(από το \"Megapolisomancy\" του Παντελή Γιαννουλάκη)