melia έγραψε:
Παμε ρε παμε ρε...παμε... Αυριο κανουμε τη τραμπα κανονισε μη το σπρωξεις σε καμια μαυρη οπως ειδα, σε εφαγα....Nice shot btw

poios_tha_me_thimatai έγραψε:
Καλησπέρα και πάλι,
με περίσσιο ενθουσιασμό θα προσπαθήσω να προσγειωθώ λίγο. Η παραπάνω παράγραφος με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. Μόνο που όπως έχω ξαναπεί η "Ανταρκτική" για μένα είναι όχι μονο το πιο παράτερο -ενορχηστρικά(αν και δεν με ενοχλεί και τόσο αυτό)- κομμάτι αλλά κυρίως το πιο αδύναμο, στιχουργικά. Όσον αφορά τα κομμάτια έχω να δηλώσω ότι τα βρίσκω εξαιρετικά, κάποια παραπέμπουν σε παλαιότερα άσματα παρ' όλα αυτά είναι άσματα^2. Όλοι παρατηρήσαμε την ομοιότητα της εισαγωγής του "ελάχιστου εαυτού" με αυτή του "Sara". Επιπλέον, ορισμένα γυρίσματα στην "ομίχλη" μου θυμίζουν πολύ το "αλεξάνδρα". Αποκορύφωμα για μένα είναι "Τα τραγούδια που εγραψα". "Το παιδί" απο Σιώτα το έχω ήδη λατρέψει. Ίσως να περίμενα λίγο πιο δυνατό το "Σιμούν" λόγω της δύναμης του λάηβ. Τελικά όμως, όλα με έχουν συνεπάρει(αν και στην πρώτη ακρόαση δεν ήμουν έτσι). Γενικότερα ο ήχος που αποπνέει όλος ο δίσκος είναι καθηλωτικός ώστε να φωνάξω περίτρανα "ΤΙ ΔΙΣΚΑΡΑ". (Παρατηρήσεις -μουσικού ενδιαφέροντος- δεν έχω να κάνω, λόγω έλλειψης μουσικής παιδείας, γι'αυτό δεν κάθομαι να αναλύσω το κάθε τραγούδι ξεχωριστά. Γι'αυτό υπάρχουν πιο κατάλληλα άτομα εδώ!!!)

Μια προσθήκη, ίσως είναι και άχρηστη πληροφορία, δεν ξέρω...
Εισαγωγή "San Michele" στο 1ο λεπτό: www.veoh.com/collection/tommilano/watch/v14084153TT22seSr

"San Michele aveva un gallo bianco rosso verde e giallo e per addomesticarlo gli dava latte e miele"

Το ακουγαμε και στην περιοδεία αλλά δεν είχα καταφέρει να καταλάβω τι έλεγε. Οπότε τώρα παραθέτω την μεταφραση " O San Michele είχε ένα κόκκορα λευκό, κόκκινο, πράσινο και κίτρινο και για να τον δαμάσει(να τον κανει κατοικιδιο -ελεύθερη μετάφραση-) του έδινε γάλα και μέλι"
Σε άλλα αποσπάσματα της ταινίας λέει το ίδιο αλλά "για να τον κάνει να τραγουδάει καλά"

(Εμένα αυτό το λογοπαίγνιο μου θύμισε τον μπαρμπά-Μπ-ρ-ίλιο που μου έλεγαν μικρή )

Πολύ καλό artwork. Μ'αρέσει πολύ η εικόνα που συνοδεύει "τα τραγούδια που εγραψα" σαν να έχει αποδοθεί το τραγούδι σε ζωγραφιά μου μοιάζει. Τόσο επιτυχημένα.

Είμαι κάπως έτσι λοιπόν

ΚΑΛΕΣ ΑΚΡΟΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΜΕ ΟΛΟΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗς ΜΕΘΕΞΗΣ. ΟΙΜΕ

Συνεπέστατη στο ραντεβού της η Inner μέχρι κεραίας, μπράβο τους.
Πωω, άντε να δουλέψεις τώρα με τον ελάχιστο στην τσέπη!!! Θα επιστρέψω κι εγώ σύντομα με εντυπώσεις.
Και στα δικά σας συνκοιλαδίτες, όσοι περιμένετε!!

ps, για κάποιο λόγο περίμενα μια φωτογραφία έστω, βρε αδερφέ, στο artwork

Ηρθε και σε μενα...

Μπραβο για αλλη μια φορα στην inner! Προσεξατε που οι σελιδες ειναι βιβλιοθετημενες οπως αυτες των βιβλιων και οχι με συραπτικο οπως στον, υπεροχο, αορατο ανθρωπο;

Επιστρεφω δρυμητερος με καποιες αποψεις - σκεψεις για τον δισκο.

Καλές ακροάσεις παίδες... Και στα δικά μου χέρια ο πλυαναμενόμενος... Κατά την παράδοση, το αναλυτικό review μετά από κάποιες προσεκτικές ακροάσεις...

Καταρχήν,είμαι αρκετά χαρούμενος, γιατί περίμενα να έρθει αύριο ο δίσκος!

Μετά από 4 ακροάσεις, έχω να πω πως μου αρέσει ο δίσκος αρκετά.Αλλά νομίζω δεν έχει την ένταση που έχουν τα "Λάφυρα", το "Στην Ανδρομέδα και στη Γη" ή η "Αγρύπνια" μουσικά, ούτε είναι το ίδιο εμπνευσμένος στιχουργικά.

Όλα τα τραγούδια του "Ελάχιστου Εαυτού" μου αρέσουν.Τα πιο αδύναμα που δεν έχω στο repeat είναι : "Φέγγαρος", "Τα τραγούδια που έγραψα".Τα υπόλοιπα θα τα ακούω για πολύυυυυ καιρό ασταμάτητα.