Τελικά όλοι όσοι παρατηρήσαμε (ορισμένοι και σκωπτικά..) ότι ο "Ελάχιστος Εαυτός" (το τραγούδι) "θυμίζει" τη "Σάρα" μάλλον χτυπησαμε ανοιχτές πόρτες, μια και ο Θ.Π. "ομολογεί" ότι:
"Η βασική λούπα της ηλεκτρικής κιθάρας, την οποία παίζει η Βάσω Δημητρίου (γνωστή και από την -καίρια- συμμετοχή της στο δίσκο με το Δ. Σαββόπουλο, προσθέτω), προέκυψε από tracks της Σάρας (Σαμάνος 2008)"!
Καλή ακρόαση σε όλες και όλους που έχουν την τύχη να έχουν στα χέρια τους αυτό το πραγματικά σπουδαίο CD!

Υ.Γ. Έχουν περάσει πραγματικά χρόνια από τότε που περίμενα με τέτοια ανυπομονησία την κυκλοφορία, την απόκτηση και την απόλαυση μουσικού έργου...

Μόλις το έλαβα!!!
Κοιτάω το αξιοθαύμαστης αισθητικής artwork, διαβάζω στίχους αυτών κυρίως των τραγουδιών (- ποιημάτων κατ' εμέ) που δεν είχαμε ακούσει σε lives και λέω ΝΑΙ! Η αναμονή άξιζε και με το παραπάνω...
Θέλω εκ προοιμίου να επισημάνω ένα σημείο που μου έκανε εξαιρετική εντύπωση: " [...]Του έρωτα και του Θανάτου όπου ο/η συγγραφέας αναφέρεται ως "άγνωστος" γιατί δεν έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής στοιχεία επικοινωνίας. Ελπίζω να υπάρξει επαφή, ώστε να αποκατασταθεί το πνευματικό δικαίωμα." . Αυτός είναι ο Θανάσης...!
Εννοείται ότι αν υπάρξει μήνυμα μου για εντυπώσεις αυτό θα έλθει μετά από αρκετές ακροάσεις...

P.S: Επίσης νομίζω ότι αξίζει ένα μπράβο σε όσους από την εταιρεία ασχολούνται με τις παραγγελίες και τις αποστολές καθώς νομίζω ότι η συνέπεια στις μέρες μας δεν συνηθίζεται (είχαν στείλει ειδοποίηση ότι θα παραλάβουμε στις 02/02 και το έχουμε στα χέρια μας 01/02).

Έφτασε και κατά δω ο δίσκος! Αψογη η Inner Ear!

Στο δια ταύτα τώρα:

Ο δίσκος μου αρέσει πολύ. Δεν μπαίνω στη διαδικασία να τον συγκρίνω με τα δύο magnum opus του Θανάση, το "Βραχνό Προφήτη" και την "Αγρύπνια", γιατί έχω πειστεί ότι έκει ο Θανάσης έπιασε το peak του, κατί που λογικά δε θα ξαναγίνει.Οπότε, αυτό που περιμένω από τον Θανάση, είναι ωραίοι δίσκοι και ωραία τραγούδια, όχι κάτι τόσο ρηξικέλευθο πλέον - αυτό το έκανε ήδη και με το παραπάνω.

Τι με ενθουσίασε:

- Το "Του Ερωτα και του Θανάτου" : Υπέρτατο κομμάτι, καταπληκτικοί στίχοι, super ενορχήστρωση, τρομερή ερμηνεια. Ελπίζω να το τιμήσει δεόντως στα live.

- Το "San Michelle" : Ότι είναι κομματάρα το ξέραμε ήδη, αλλά αυτή η ενορχήστρωση και αυτά τα "εμβατηριακά" κρουστά και το κλαρίνο το απογειώνουν εντελώς. Λογικά, θα είναι από τα κομμάτια του δίσκου που θα μείνουν.

- Ότι ο δίσκος έχει μια συνοχή, μια αρχή κι ένα τέλος. Κάτι που πιστεύω ότι πχ από τον "Διάφανο" έλλειπε.

- Η "Ομίχλη": Έχω μερικές ενστάσεις στην ενορχήστρωση, αλλά ο Περίδης το λέει καταπληκτικά και έχει μια ατμόσφαιρα που παραπέμπει λίγο στον "Βραχνό Προφήτη". Εχουμε δουλειά στο γλωσσάρι (Μπαμπάνης, Γκουνταμάνι )

-Οι ερμηνείες του Φώτη (και τα κομμάτια που λέει είναι τρομερά)

-Η "Ανταρκτική".

Τι δεν με ενθουσίασε και τόσο

-Η "Ερώτηση Κρίσεως": Οκ, καταλαβαίνω το μύνημα, καταλαβαίνω (δυστυχώς) και την επικαιρότητά του, συμφωνώ κιόλας, και χαίρομαι που ο Θανάσης θέλησε να σχολιάσει μουσικά την άνοδο του φασισμού που βιώνουμε. Ωστόσο, το κομμάτι αυτό καθαυτό είναι μια χαρά για κρυμμένο κομμάτι, όχι για τραγούδι στη μέση του δίσκου.

-Το "Τα Τραγούδια που έγραψα" : Μου φαίνεται λίγο αδιάφορο και μουσικά δύστροπο κομμάτι... όχι κι άσχημο, αλλά θα προτιμούσα να έχει μπει κάποιο άλλο στη θέση του.

-Θα ήθελα λίγο περισσότερο μπουζουκομάνα στο δίσκο (πχ, στην "Ομίχλη").

-Θα προτιμούσα λίγο πιο "τσαμπουκαλεμένο" το "Σιμούν"

Ξεκινώ να γραφώ μερικές σκέψεις που γεννήθηκαν ακούγοντας τον νέο δίσκο από το δίσκο για νιοστή φορά, μιας και έχει διαρρεύσει καλός ή κακός από το Σαββάτο…

Χθες το βράδυ ήταν από τα ελάχιστα βράδια που αφήνω ανοιχτό το κινητό περιμένοντας ένα μήνυμα. Στον ύπνο μου έβλεπα τον Θανάση να μου γράφει αφιέρωση το βιβλιαράκι και σήμερα ξύπνησα από τις εφτά και μισή… Ανυπομονούσα, παρότι το είχα ακούσει ξανά και ξανά το Σαββατοκύριακο! Κατά τις δέκα και, και μη έχοντας έρθει ακόμη το πολυπόθητο μήνυμα πήγα στην acs να το αναζητήσω και τελικά είχε έρθει.

Το άκουσα, το κράτησα και τώρα θα γράψω τι είδα, εγώ. Δεν κάνω κριτική!

LOCO – MOTIVO
Ωραία μουσική, ο προθάλαμος, η εξυγίανση του αυτιού και της ψυχής για να δεχθούν τα όσα
ακολουθούν.

Ο ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΕΑΥΤΟΣ
Φανταστικός στίχος και μουσική. Αφηρημένη γραφή ή δύσκολα προσπελάσιμη… Ένα βήμα πιο πέρα από τα συνηθισμένα του Θανάση.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΕ ΘΥΜΑΤΑΙ
Ταξιδιάρικο και πολύ όμορφο. Η ερμηνεία του Φώτη πολύ καλή. Ανήσυχο!

SAN MICHELE
Το πτυελοδοχείο του Μπακούνιν το χυτό,

συντρόφια, μήπως βρέθηκε και κείνο,

να φτύσω μέσα με οργή που οι νέες εποχές

με κάνουνε να μοιάζω με κρετίνο;

Εδώ τώρα πάμε σε ένα τραγούδι με ψύχη! Όποτε το ακούω αναριγώ. Η αλήθεια είναι πως όταν το είχα ακούσει σε μια συναυλία πριν από 2 -3 χρόνια δεν μου άρεσε και το άκουσα με σκοπό να το προσπεράσω αλλά είναι από τα αγαπημένα μου πλέον. Το λατρεύω!

ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ
Όπως έγραψα και πιο παλιά μια ροκιά με θανασικό ύφος. Να πω ότι από την περασμένη εβδομάδα είναι ringtone στο κινητό μου; Ο Περίδης ταιριάζει πολύ με τον Θανάση και το αποτέλεσμα εξαιρετικό.

ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ
Ξανά σαν μικρό παιδί. Δεν χρειάζονται περισσότερα.

ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Το αγαπημένο μου ίσως από τον δίσκο. Απλά τέλειο! Ο άνθρωπος που το έγραψε να ‘ναι καλά. Βαθιά επηρεασμένο από την Ελληνική παραδοσιακή μουσική( «του μικρού βλαχόπουλου», στα έμπα τ' χίλιους έκοψε, στα ξέβγα δυό χιλιάδες, και «του νεκρού αδερφού», Φοβούμαι σ', αδερφάκι μου, και λιβανιές μυρίζεις)
«Ελπίζω να υπάρξει επαφή, ώστε να αποκατασταθεί το πνευματικό δικαίωμα» Μπράβο Θανάση! Γι’ αυτό σ’ αγάπαμε!

ΟΜΙΧΛΗ
Να ‘μαστε πάλι με τον Ορφέα καλό τραγούδι. Δεν μπορώ να πω περισσότερα.
ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΡΙΣΕΩΣ

Εό! Γαμώ το φασισμό.
Εό! Σαπίλα ο φασισμός.

Νομίζω πως πρέπει να το θυμόμαστε αυτόν το στίχο ειδικά σήμερα!

ΣΙΜΟΥΝ
Πολύ καλό! Οι στίχοι του λένε πολλά…

ΦΕΓΓΑΡΟΣ
Με αυτήν τη μουσική μπορεί κάλλιστα να ανοίγει τις συναυλίες του! Ωραίος ήχος. Αλλά που είναι το ποίημα που γράφει πως βρήκε στο ίντερνετ;

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ
Εδώ θίγει κάτι που με ενοχλεί σε μια συναυλία. Ο αναπτήρας. Έτσι λοιπόν:

Δεν θέλω τα τραγούδια που έγραψα
ν’ ανάβουν αναπτήρες.
Θα ήθελα να σκίζουν μέτωπα,
ν’ ανοίγουνε κρατήρες.

BONUS TRACK
…μετά την ΜΕΓΑΛΗ παύση από το τελευταίο τραγούδι, έρχεται για να μας πει, ο Θανάσης, ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ!


Μου άρεσε όλη η δουλειά! Από την μουσική και τους στίχους, παν’ από ‘λα, έως και την φιλοτέχνηση του δίσκου! Χάρηκα!

Τώρα, όσων αφόρα την σύγκριση με παλιότερες δουλειές νομίζω πως είναι ανώφελο και ανούσιο. Τώρα ο Θανάσης αυτά έχει μέσα του, αυτά μας δίνει! Και σε καμία περίπτωση δεν είναι υποδεέστερα των προηγουμένων.


Ανάξιος αν είμαι, να μου δοθούν
της λήθης τα ελέη…

Καλημέρα! Όλοι εσείς που λάβατε το CD ζειτε σε Αθήνα ή Θες/νίκη ;;
Εδώ στη Λάρισα, τίποτα ακόμα...

ballerinamak έγραψε:
Εγώ Αθήνα... Και Πάτρα φυσικά το πήραν! Κάνε λίγη υπομονή ακόμα...