Άν αυτός ο δίσκος παιζόταν σε ασανσέρ, ο ανελκυστήρ θα βραχυκύκλωνε!!
Επιτέλους έφτασε και στην μέση ανατολή αυτος ο δίσκος(βλέπε Κύπρο) και πήραμε τη γεύση μας μέχρι να επιστρέψουμε μόνιμα πια στο Ελλάντα.
Το κολλάζ μπορεί να μήν είναι ούτε ακριβώς φωτογραφία αλλα ούτε και ζωγραφική.Είναι όμως τέχνη και απ ό,τι έχω καταλάβει αρέσει πολύ στο Θανάση είτε έχει να κάνει με κομματια χαρτιού και υφάσματος, είτε με ήχους όπως και ο συγκεκριμμένος δίσκος.
Αυτό λοιπόν το κολλάζ είναι δύο σκαλοπάτια παραπάνω απο την κορυφή της Αγρύπνιας!!!
Εγώ τουλάχιστον δέν ήθελα ν'ακούσω άλλον ένα Αποσπερίτη ή άλλον ένα Πεχλιβάνη γιατί δέ θα είχα ακούσει κάτι καινούριο, και αυτό το κάτι καινούριο στην ελληνική δισκογραφία, τελευταία, το έχω συναντήσει μόνο στο Θανάση, το Ράκια(street parade), και τους Αέρα Πατέρα.
Αθανάση ΜΠΡΑΒΟ! και εις ΑΝΩΤΕΡΑ στον προσεχή δίσκο!...