Πώ πώ τραγουδάκια!!!
(Από μποτόποδο τα άκουσα, μέχρι να φθάσει το ταχυδρομικό. )

¸χω την εντύπωση πως το \"όλα τα πρωινά\" θα πήγαινε πολύ και στη Βιτάλη. Αναμένουμε!

Φοινίκη έγραψε:
Αυτό το σκεφτόμουνα κι εγώ ότι δηλαδή μια γυναικεία φωνή ίσως θα τάριαζε πιο καλά... Μάρθα ας πούμε

υγ. Βρίσκομαι στην ν-ιοστή ακρόαση του δίσκου και τελικά μπορώ να πω πως η πλύση εγκεφάλου έπιασε Είναι αρκετά όμορφα τα τραγούδια όλα και το τελευταίο 12ωρο έχω στο repeat διασξευή το Sara!

O δίσκος είναι καταπληκτικός...αριστούργημα! Ξεχωρίζω \"Σαν αστραπή\" και έπειτα \"Ραμόν\", μετά \"Φορτίνο Σαμάνο\" και τέλος \"Αττινσέ\".

Ξεχωρίζω πάλι αρνητικά, τη Sara, το 2ο κάλεσμα, το λαριολα λα στον Ασπρομόντε και το ότι το Ζειμπέκικο της Κυριακής θυμίζει Πεχλιβάνη.

Παρότι ενθουσιασμένος με το ακουστικό αποτέλεσμα στο στιχουργικό έχω κάποιες ενστάσεις. Γιατί τόσες αλλαγές στο στίχο? Γιατι ρε Σάβο γαμάς το νόημα των στίχων? Συγκεκριμένα περισσότερο από όλα με ενόχλησε το: \"Μαζί σου αφεντικό και στο βούρκο πάμε\" που το κάνει ψευτοαισιόδοξο και χαζοχαρούμενο τραγουδάκι.

όπως και σε άλλα σημεία του \"¼λα τα πρωινά\":

Ο φράχτης στο \"σαν κλέφτης που πηδά πάνω απ' το φράχτη\" έγινε καγκελάκι(μικρο το κακό) αλλά τα λόγια τα σκληρα, τα τιποτένεια\" που γίνανε πικρά νοθεύει και ασφυκτιά το νόημα που θέλει ο Θανάσης να δώσει!

´Τα παραπάνω ήταν μερικά μόνο από τα παραδείγματα που μπορεί κανείς να αναφέρει γιατί άμα πιάσουμε το 2ο κάλεσμα και το Ραμόν δε θα τελειώνουμε!

Αυτά από μένα...κατά τα άλλα ο δίσκος δε σταματά να παίζει από την αρχή ως το τέλος! ! !<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: mitsman, στις: 06/07/2008 17:29

Θα συμφωνήσω με τον mitsman. Η προσθήκη της λεξούλας \" και\" (\"Μάζι σου αφεντικό και στο βούρκο πάμε\") αλλάζει εντελώς το νόημα του στίχου...

και κάτι ακόμα που μου κάθεται άσχημα αυτό που ματώνει τη μύτη του παίζοντας! ?

mitsman έγραψε:
Που ειναι το περιεργο?