Γεια κι από μένα: ο δίσκος ΓΑΜΑΕΙ.
Ως κατα βάσει Σαββοπουλικός (εδώ και 13 χρόνια) να πώ ότι η πινελιά του Σαββόπουλου είναι εμφανής και ενορχηστρωτικά σε πολλά σημεία. Παραγωγή συνολικά κάτι παραπανω από άρτια.¼σο για τα περι μπάντας του Θανάση κλπ., απλά ακούστε όλους τους δίσκους του Σαββόπουλου. Ασχέτως του αν σας αρέσουν τα τραγούδια, δεν υπάρχει ούτε ένας δίσκος του Σαββόπουλου που να ακούγεται ίδιος με κάποιον άλλον. Κι αυτό συνέβη γιατί φρόντιζε να ανανεώνει του συνεργάτες του. Οπότε, πιστέυω πολύ σωστή κίνηση του Θανάση.
Ασπρομόντε: ξεσήκωμα, θες να χοροπηδάς πάνω στο κρεβάτι!
Αυτό: Ο Σ. το έκανε αληθινό τραγούδι. Από Σιώτα ΔΕΝ παλευότανε.
Φορτίνο Σαμάνο: Βελούδινο τραγούδι, γλυκό του κουταλιού.
Ζειμπέκικο της Κυριακής: Μ'άρεσε που δεν ακούγεται τόσο ο σκοπός του τζουρά, θυμίζει λίγο τον πεχλιβάνη.
Ορυχεία & Σάρα: Πολύ καλές διασκευές, αλλα... διασκευές. Θα μπορούσαν να υπάρχουν οι ζωντανές εκδοχές σε ένα έξτρα δισκάκι, π.χ. ή κάτι τέτοιο.
Ραμόν: ηρωικό...
Σαν αστραπή: chill-out, μάλλον η πιο αδύναμη στιγμή του δίσκου.
Το κάλεσμα: μέ ζίγρες, ξεσηκώτικό κι αυτό, σου παίρνει το καπέλο από το κεφάλι, ντουμπαραμπαμπαραριραμ παμ παμ! τί όμορφα! κι εκεί που κάνει η Βάσω τουριραμ, τι καλά!
Ο μεθυστής:Η πιο ευχάριστη έκπληξη του δίσκου, ευχάριστη γιατί ο χαρούλης δε μου αρεσει καθόλου, βρωμαει εντεχνίλα και νομίζω ότι δε χρειάζεται κάτι τέτοιο. Εκκλησιαστική μυσταγωγία μετά από κάλαντα και πτωχο-πρόδρομος;!;!;!; Από το σχολείο είχα να ακούσω γι αυτόν! Χτύπημα κάτω από τη μέση ο μεθυστής! και γέφυρα στον:
Αττίνσε: Πάει πολύ και στο Σαββό το τραγούδι, αλλά κάτι μου λέει ότι θα το ακούσουμε και επίσημα από τον θηβαίο στο μέλλον!
¼λα τα πρωινά: Δικαιωτικό φινάλε, ήρεμος επίλογος και το πιο Σαββοπουλικό από όλα τα τραγούδια νομίζω...
Μόνο πραγματικά μείον:
ΠΟΥ ΠΗΓΕ Η ΜΠΟΥΜΠΟΥ;;;;;;;;
Ε;;;;;;;;;
Ποιος την έκλεψε;;; Γιατί δεν τον δάγκωσε;;;;;;;;;
Φτου.
και τώρα;;
που θα μπεί η μπουμπου;