Αντε με το καλο στο alter του χρονου να παιζει το σποτακι :
ΖΟΥΖΟΥΝΙΑ - Η ΤΡΑΤΑ ΜΑΣ Η ΚΟΥΡΕΛΟΥ/Η ΤΡΑΤΑ συμμετεχουν Θανασης Παπακων/νου ,Σωκρατης Μαλαμας.

Περαστικα ας ειναι και στην αμμο να γραφτουν.

Αγωνιστικους χαιρετισμους-να χαρω εγω εναν αγωνιστη τεσπα-

navar έγραψε:
¸τσι...έτσι...να μην ξεχνιόμαστε...έχουμε και μια πρωτεραιότητα...πότε θα μιλήσουμε για τα περαιτέρω σενιόρ navar?

¼χι, ανοησίες λέτε.

Τα ζουζούνια θα τραγουδήσουν το \"Λύκος κακός\", φυσικά.

Αντώνης Περιβολάκης έγραψε:
kerasia έγραψε:
Ανθισμένες κερασιές
κι απόγευμα ζεστό...

Αν και μπορώ να πω ότι είμαι συναισθηματικά δεμένος με τη \"ΛΥΡΑ\", λίγο με κόφτει αν και πόσο θα επιζήσουν ακόμα η ίδια και η (επίσης καλή) ΜΒΙ. Αναρωτιέμαι κι εγώ, με την \"επανάσταση\" του Ιντερνετ που ζούμε, αν είνε ή έστω για πόσο καιρό ακόμα θα είνε απαραίτητη η εμπορική διαμεσολάβηση για τη διάδοση της μουσικής.
Και εν πάση περιπτώσει, για όσους επιμένουν στα παραδοσιακά κανάλια, υπάρχουν πάντα στο χώρο καλές μικρές και μεσαίες ανεξάρτητες εταιρίες που προσφέρουν ευκαιρίες σε νέους δημιουργούς, γράφοντας τη δική τους ιστορία (π.χ. ο \"Καθρέφτης\", η FM records, η \"Μικρή Άρκτος\" κ.α.)

Μετά την εισβολή της τηλεόρασης στο χώρο της δισκογραφικής αγοράς (βλέπε ΑΝΤΕΝΑ - HEAVEN) και με δεδομένη την γενικότερη κρίση της δισκογραφίας, τα ζόρια μεγαλώνουν για όσους από το χώρο υστερούν σε πρόσβαση στα ΜΜΕ.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, μια επιλογή, κατά τη γνώμη μου αμφίβολης σκοπιμότητας και αποτελεσματικότητας, θα ήτανε για τη ΛΥΡΑ η δραστική συρρίκνωση των εργασιών της, με ό,τι αυτό θα συνεπαγόταν για τη γενικότερη παρουσία της.
Αυτή που έκανε τελικά, μπορεί να μας κακοφαίνεται με την πρώτη εντύπωση αλλά ίσως της επιτρέψει να παρατείνει τη ζωή της στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον της δισκογραφικής αγοράς με τους καλύτερους δυνατούς όρους.

Ο Γιανίκος έχει πολύ εκτεταμένη παρουσία στους χώρους των ΜΜΕ και του \"πολιτισμού\", πράγμα που σημαίνει ότι είναι στρατηγική επιλογή του να διαμοιράζει τις επενδύσεις του σε ένα ευρύ φάσμα πολιτιστικών προϊόντων, από τα τηλεοπτικά σκουπίδια και τη λαϊκή λογοτεχνία μέχρι το θέατρο και το καλό ελληνικό τραγούδι.
Και το κεφάλαιο πολιτισμού που \"αντιπροσωπεύει\" ο κατάλογος της ΛΥΡΑΣ δεν είνε καθόλου αμελητέο ως οικονομική αξία για ένα έξυπνο επιχειρηματία.
Για αυτό πιστεύω ότι θα έχει κάθε συμφέρον να διατηρεί τη \"Λύρα\" ως αυτόνομη εταιρική οντότητα με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της, τουλάχιστον εφόσον η εταιρία δε θα \"μπαίνει μέσα\" πολύ και για μεγάλο χρονικό διάστημα.
¸τσι κι αλλιώς όμως, τα περιθώρια ζημιογόνας λειτουργίας της θα είνε προφανώς πολύ μεγαλύτερα απ' όσο θα ήσαν αν εξακολουθούσε να το παλεύει μόνη της.

Είναι λογικό να υποθέσει καποιος ότι ο νέος ιδιοκτήτης θα σπεύσει να αναζητήσει άμεσα προσοδοφόρους τρόπους εκμετάλλευσης του ιστορικού ρεπερτορίου της εταιρίας.
Από την άλλη όμως, εγώ πιστεύω ότι η μεγαλύτερη οικονομική ασφάλεια ίσως της επιτρέψει ακόμα και να ανακτήσει την ελευθερία επιλογών και την τόλμη που χαρακτήρισαν τις προτάσεις της και συνέβαλαν στην καθιέρωσή της στο χώρο του πολιτισμού, κάτι το οποίο στην πράξη σημαίνει περισσότερες ευκαιρίες σε αξιόλογους νέους δημιουργούς.

¼λα αυτά βέβαια σε μια βραχυπρόθεσμη προοπτική, και εφόσο η ανάπτυξη του Ιντερνετ καθυστερεί να ανατρέψει το κατεστημένο σύστημα παραγωγής και διανομής της μουσικής και να περιορίσει στο ελάχιστο το ρόλο των διαμεσολαβητών.


Κερασιά, κερασιά
θα σε κλέψω μια βραδιά

Οπ... σόρι, αυτό είναι άλλης εταιρίας



Αντώνης Περιβολάκης έγραψε:
Ενδεχομένως, αν και για τις σχέσεις με τους λιανοπωλητές ελάχιστα μπορούμε να ξέρουμε όσοι δεν είμαστε στο χώρο και εν πάση περιπτώσει οι κύριες αιτίες για τη δυσπραγία της δισκογραφίας δεν είνε εκεί.

Ως παρατηρητής της αγοράς πάντως, έχω σχηματίσει την εντύπωση ότι η \"ΛΥΡΑ\" πουλάει εδώ και πολύ καιρό αισθητά φτηνότερα σε ένα άλλο μεγάλο λιανοπωλητή, συγκεκριμένα στο Χόντο (ή στους Χόντους).
Για παράδειγμα, ο \"Διάφανος\" πουλιέται 14,30 ¤ στα HONDOS CENTER Καλλιθέας και Ερμού και 15 ¤ στην Ομόνοια.
Το \"Μάισσα σελήνη\" του Παπάζογλου 12,90 ¤ σε Ομόνοια και Ερμού, ούτε μεταχειρισμένο το βρίσκετε φτηνότερο.
Ο \"Πυρήνας\" του Σαββόπουλου, cd με dvd, 16,30 ¤ στην Ερμού !!
Το \"Άδειο δωματιο\" του Μάλαμα 15 ¤ στο HONDOS CENTER Καλλιθέας και 15,30 σε Ομόνοια και Ερμού. Εκεί περίπου ή λίγο παραπάνω πουλιούνται και οι παλιότεροι δίσκοι του Μάλαμα, και πάλι αισθητά φτηνότερα από οποιονδήποτε άλλον. Το ίδιο, στις καλύτερες τιμές της αγοράς και οι παλιότεροι δίσκοι του Θανάση.
Το \"Πλάνο εξόδου\" του Χαλβατζή 16,13 ¤ στην Καλλιθέα και 16,90 στην Ομόνοια. Επίσης οι καλύτερες τιμές της αγοράς.

Είνε γεγονός ότι και άλλων εταιριών δίσκοι βρίσκονται σε εντυπωσιακά χαμηλές τιμές στα HONDOS CENTER. Βρήκα για παράδειγμα στην Καλλιθέα το \"Καλαντάρι\" του Θαλασσινού στην έκδοση με το dvd, 16,75 ¤ ! (Στην Ομόνοια το έχουν 17,90).
Αλλά ειδικά αυτό με τις τιμές των δίσκων της ΛΥΡΑΣ, παραείνε χτυπητό και εκτεταμένο για να περάσει απαρατήρητο.

Κοιτάζοντας ξανά το προηγούμενο μήνυμά μου, μόλις συνειδητοποίησα ότι πέρασα το απόγεμα σ' ένα περιβολάκι με κερασιές

Πάντως, σε ό,τι έχει να κάνει με το καθεστώς τιμολόγησης στα μαγαζιά, πρέπει να είμαστε περισσότερο πονηρεμένοι. Ο Hondos δεν πουλάει λιανική πιο φτηνά επειδή η Λύρα του πουλάει χονδρική πιο φτηνά. Απλώς -και προφανώς- κοστολογεί με τη φυσιολογική τιμή που προκύπτει αν υπολογίσει κόστος και νόμιμο κέρδος. Επίσης, είναι καινούριος στο χώρο και θέλει να δείξει καλό πρόσωπο και γι αυτό να μην τσιμπήσει τις τιμές προς χάριν βραχυπρόθεσμου κέρδους.

(Ως insider του θέματος) Την πιο χαμηλή τιμή χονδρικής από τις δισκογραφικές την έχει πετύχει το Metropolis, απαιτώντας ουσιαστικά έκπτωση επί της αρχικής χονδρικής τιμής που προτείνεται από την εταιρεία. Την έκπτωση όμως αυτή δεν την κερδίζει ποτέ ο πελάτης και η τελική κοστολόγηση (λιανική) μπορεί να αποφέρει στο κατάστημα μέχρι και 100% κέρδος (και δεν είναι σχήμα λόγου, αλλά πραγματικό λογιστικό που προκύπτει αν κάνει κανείς ακριβείς υπολογισμούς).

Αυτός είναι και ο λόγος που κατά καιρούς διακόπτει τη συνεργασία του με διάφορες δισκογραφικές -όπως τώρα κακή ώρα με τη Λύρα, το οποίο ακούγεται πλέον λιγάκι χοντρό καθώς πρόκειται για μια από τις δύο μεγαλύτερες ελληνικές εταιρείες. Και καλλιτεχνικά αν το δει κανείς, η ανάγνωση και μόνο του καταλόγου της τρομάζει: από Μίκη Θεοδωράκη, Διονύση Σαββόπουλο, Μάνο Χατζιδάκι, Νέο Κύμα μέχρι Θανάση Παπακωνσταντίνου, Σαβίνα Γιαννάτου και Human Touch. Είναι σαν να λέμε η μισή ελληνική δισκογραφία (της προκοπής).