shu_ji έγραψε:Γιατί είχα την εντύπωση πως το \"Δίφωνο\" συνήθως έκραζε τον Θανάση?
Ίσως και να κάνω λάθος.. ¸χει πολλά χρόνια να το αγοράσω, αλλα θυμάμαι σίγουρα πως έθαψαν τα \"Λάφυρα\" τότε

από τον Μάκη Μηλάτο στην Athens Voice (25/01/07)

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Διάφανος (Λύρα) ****

Επιστροφή στη βάση. Με τον προηγούμενο δίσκο του πέταξε μακριά αλλά φοβήθηκε μη χαθεί κι επέστρεψε. Εδώ, εν μέσω οικογενειακής γιορτής, δοκιμάζει το δικό του στούντιο και βασίζεται στα παραδοσιακά του υλικά: ποίηση, λαϊκοί δρόμοι, χιούμορ, απλότης, ροκ παρεκτροπές, καλοί μουσικοί που έχουν λόγο στη δράση, Σωκράτης Μάλαμας, Μάρθα Φριντζήλα, Φώτης Σιώτας και οικογένεια…

<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: Anel, στις: 26/01/2007 17:51

http://www.electricrequiem.com/modules/imagazine/strange.php?action=single&aid=430

Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Διάφανος
Τάσος Βογιατζής
www.avopolis.gr

Ο «Διάφανος» είναι η ομαδική έκρηξη συναισθημάτων που θα ανέμενε κανείς μετά την κλειστοφοβική ομορφιά του άλμπουμ που κυκλοφορησε νωρίτερα μέσα στο χρόνο. Καο τα δύο άλμπουμ δημιουργήθηκαν από τις ίδιες στάχτες, πατούν ακόμα και στα ίδια ρυθμολογικά πρότυπα, μόνο που στο «Βροχή από κάτω» τα πάντα φάνηκαν να αποδομούνται ηλεκτρονικά και να ευωδιάζουν ψυχεδελικά μέχρι εκεί που δεν πάει. Στο νου μας έρχεται η αντιστοιχία με τις Ανάσες των Λύκων του Γιάννη Αγγελάκα.

Κι έπειτα ήρθε η φωτοβολίδα, η διονυσιακή γιορτή, το πανηγύρι, όπως συνέβαινε στις εποχές της Ανδρομέδας, όπως συμβαίνει από κάποια στιγμή και μετά στις ζωντανές συγκεντρώσεις του.

Είναι ο ίδιος άνθρωπος που είχε εμφυσήσει αέρα αμερικανικής ερήμου ή Tom Waits στο ελληνικό τραγούδι. Το αποδεικνύει στο \"Πες μου κάτι\". Παράλληλα ο ίδιος που έκανε το \"Βάλε Κρασί\" να μοιάζει με κλασικό, παραδοσιακό μας άσμα, στην εκτέλεσή του χωρίς λόγια. Εδώ λέγεται \"Κομμωτριάκι\" και είναι όσο χαζό επιβάλλεται. Τα αναμειγνύει όλα στο \"Στην Αμερική\". Στα \"παξιμάδια\", βιολιά, τζουρά, πλήκτρα και τρομπέτα δε θα μπορούσαν να δέσουν καλύτερα...

Ξέρει πως να χαϊδέψει το φαινομενικά πιο δύσκολο κομμάτι του κοινού με ένα tribute στους bloggers. Το κάνει έξυπνα, γρήγορα και -όπως αποδεικνύεται από τη μανία μας να τοποθετούμε ταμπέλα προστασίας ποιότητας και μοναδικότητας σε κάθετί που ασχολούμαστε- πολύ πιο εύκολα από ότι το ίδιο το target group είχε υποψιαστεί.

Είναι με όλους. Αλλά τελικά στο \"Διάφανος\", είναι περισσότερο ο εαυτός του από ποτέ. Ο σημερινός, κατασταλλαγμένος και μπολιασμένος με διαφορετικούς ήχους προερχόμενους από ερεθίσματα μερικών εκ των καλύτερων ελλήνων μουσικών.

***********εχει ξαναμπει sorrryyyyyy<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: samothrax, στις: 29/01/2007 15:27

* Πάρα πολύ γρήγορα επανέρχεται στη δισκογραφία ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου , κάτι όχι και τόσο συνηθισμένο για το χώρο στον οποίο κινείται. Και ίσως να μην είναι τυχαίο που αυτή η επάνοδος τον φέρνει πίσω στους γνωστούς του δρόμους, αυτούς που «εγκατέλειψε» με τον προηγούμενο δίσκο του «Η βροχή από κάτω».Το άλμπουμ αυτό ηχογραφήθηκε στο καινούργιο στούντιο που εστησε ο μουσικός στο Μεταξοχώρι Αγιάς και ο δίσκος προέκυψε ως αποτέλεσμα υης «γιορτής των εγκαινίων» γι&#8217;αυτόν τον χώρο, από όπου αναμένουμε να προκύψουν πολλά στο μέλλον.


¼σα έχει κάνει ως τώρα ο σπουδαίος αυτός δημιουργός, βοηθάνε να προχωρήσει η ελληνική μουσική πραγματικότητα μπροστα και δεν είναι τυχαίο πως είναι ένας από τους ελάχιστους έλληνες μουσικούς που είναι αποδεκτοί από το κοινό του εναλλακτικού ροκ(που συνήθως ακούει ξένα συγκροτήματα και κυρίως αγγλόφωνα).Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου όμως κατόρθωσε να δημιουργήσει πειστικές γέφυρες μεταξύ του σύγχρονου ροκ και της λαϊκής(κι αυτό έγινε από δημιουργική ανάγκη κι όχι «δια ίδιον όφελος»),μπερδεύοντας ηλεκτρικές κιθάρες με μπαγλαμάδες και τους εναλλακτικούς ήχους του παρόντος με τις παραδόσεις της Ελλάδας, της Μεσογείου και των Βαλκανίων, ενώ στον προηγούμενο δίσκο του είχε κάνει και εκτεταμένη χρήση ηλεκτρονικών ήχων και samples.¼σα γνωρίζουμε ήδη από τον δημιουργό, βρίσκονται και σε αυτό το άλμπουμ και καταγράφονται με αυτή την παρεϊστικη διάθεση που κάνει του να αποκτούν συναίσθημα, αλήθεια και ενδιαφέρον.


Συμμετέχουν ο Σωκράτης Μάλαμας, η Μάρθα Φιντζήλα, ο Φώτης Σιώτας, μέλη της οικογένειας του και η χορωδία Τσιουξιάνης, ενώ βασικό ρόλο στις ενορχηστρώσεις έχουν παίξει οι καλοί μουσικοί που συμμετέχουν στην ηχογράφηση. Ποιητικός λόγος, χιούμορ, λαϊκα και ροκ, ήχοι του κόσμου και της παράδοσης είναι τα συστατικά του «Διάφανου», που ως τέτοιος επιτρέπει στο φως να περνάει από μεσα του και να φτάνει σε μας.


*από το ποντίκι art 25-31/1/07<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: mitsman, στις: 02/02/2007 16:11