\"Ο Διάφανος\" είναι ένα καινούργιο τραγούδι του Θανάση Παπακωνσταντίνου και λογικά θα πρέπει να το έχετε ακούσει σε κάποια συναυλία. ¼πως έχει πει και ο ίδιος ο Θανάσης το κομμάτι αυτό το εμπνεύστηκε όταν διάβαζε ποιήματα του César Abraham Vallejo Mendoza ή πιο γνωστό σαν César Vallejo (Καίσαρας Βαλιέχο) (Περουβιανός ποιητής - 16 Μαρτίου, 1892 – 15 Απριλίου, 1938)
Στο τέλος του τραγουδιού (συνήθως) η Μάρθα Φριντζήλα (του Δημητρίου) λέει κάποια λόγια από ένα ποίημά του. Μετά από αρκετό ψάξιμο στο internet και ρυθμίσεις του equalizer στο pc μου για να διαχωρίσω την φωνή από την μουσική (αλλά που τέτοια τύχη...) βρήκα και σας παραθέτω όλο το ποίημα το οποίο το έγραψε ο Vallejo στις
7 Σεπ. 1937. Το κομμάτι που λέει η Μάρθα είναι με
bold. ¼ποιος ξέρει ισπανικά ή έχει κάποιον φίλο/γνωστό που να ξέρει ας κάνει καμία μεταφρασούλα (Μάρθα help !!)
Poema para ser leído y cantado
Sé que hay una persona
que me busca en su mano,
día y noche, encontrándome,
a cada minuto, en su calzado.
¿Ignora que la noche está enterrada
con espuelas detrás de la cocina?
Sé que hay una persona
compuesta de mis partes,
a la que integro cuando
va mi talle cabalgando
en su exacta piedrecilla.
¿Ignora que a su cofre
no volverá moneda que salió
con su retrato?
Sé el día,
pero el sol se me ha escapado;
sé el acto universal
que hizo en su cama con ajeno valor
y esa agua tibia,
cuya superficial
frecuencia es una mina.
¿Tan pequeña es, acaso, esa persona,
que hasta sus propio pies así la pisan?
Un gato es el lindero entre ella y yo,
al lado mismo de su tasa de agua.
La veo en las esquinas,
se abre y cierra su veste,
antes palmera interrogante...
¿Qué podrá hacer sino
cambiar de llanto?
Pero me busca y busca.
¡Es una historia!...
Μερικές φωτογραφίες του César Vallejo που βρήκα στο Internet μπορείτε να βρείτε στην διεύθυνση
www.flickr.com/photos/labmice/
(μεταξύ άλλων και ένα σκίτσο του Vallejo που έκανε ο Pablo Picasso στο Παρίσι στις 9 Ιουνίου του 1938)
...άιντε καλή μου μάνα...
