\"κάτι λίγα γραμμάρια μολύβι...\"

Αυτός είναι ο τίτλος της ταινίας που απέσπασε το πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ δημιουργίας σχολικών ταινιών στη Χίο. Πρόκειται για αντιπολεμική ταινία, παραγωγή του Λιβάνειου Γυμνάσιου Καρδαμύλων της Χίου στο οποίο δίδαξα φέτος μαθηματικά. Την μουσική την επιμελήθηκα προσωπικά (και το μοντάζ) και, βέβαια, περιέχει 2 κομμάτια του Θανάση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η ταινία ήταν αποτέλεσμα μιας, πραγματικά, εκπληκτικής συνεργασίας 45 περίπου ατόμων. Πρόκειται για σχολική υπερπαραγωγή και (γιατί αν μην ευλογήσω τα γένια μου ; ) είμαι περήφανος που ήμουν από τους επικεφαλής του προγράμματοας αυτού. Πρόκειται για μοναδική εμπειρία που απαίτησε μια 4μηνη προετοιμασία καθηγητών - μαθητών, προετοιμασία που κατέληξε σε γυρίσματα 2 μηνών (εσωτερικά και εξωτερικά) χρειάστηκε παλμό, συνέπεια, συντονισμό και πολύ μεράκι. Το σύνολο της παραγωγής, ακόμα και το μοντάζ, έγινε απ´πο το σχολείο, και μπορώ χωρίς υπερβολή να πω πως η ταινία δεν έχει σχέση με τις κλασσικές μαθητικές ταινίες.

¸ξι από τα επτά μέλη της κριτικής επιτροπής τη βαθμολόγησαν με Α και η ταινία έλαβε ειδική μνεία για:
1) το επίκαιρο του χαρακτήρα της και του μηνύματός της
2) το πνεύμα ομαδικής συνεργασίας (45 άτομα)
3) την μουσική επιμέλεια...

Η \"Βροχή από κάτω\" χάρισε 2 κομμάτια στην ταινία

Το Σάββατο λοιπόν 24 του Ιούνη έγινε η προβολή των ταινιών και η βράβευση σε μια αίθουσα που το παρατεταμένο χειροκρότημα και οι μουσικές του Θανάση πλημμύρησαν την αίθουσα.

Γι αυτό και η μακρινή, δίμηνη σχεδόν απουσία μου από το Forum (αν και το παρακολουθούσα καθημερινά) καθώς τα γυρίσματα και το μοντάζ ήταν στην ημερήσια διάταξη. Πιστεύω ότι προσωπικά συνεισέφερα φέτος με τον τρόπο μου και στη υπόθεση της εκπαίδευσης αλλά και στην υπόθεση της καλής μουσικής και της καλής τέχνης γενικότερα...

Πριν από 2 μέρες άφησα οριστικά πίσω μου τα όμορφα Καρδάμυλα και το νησί της Χίου παίρνοντας μετάθεση γι´ άλλες πολιτείες, δηλαδή ... για τα Σφακιά...

Καλο καλοκαίρι σε όλους σας και καλές συναυλίες

Τα σέβη μου

Υ.Γ. 1 Για όσους πιστεύουν ότι ο προσωπικός μου ενθουσιασμός με παρακινεί να \"τα φουσκώνω\" δεν έχουν παρά να γράψουν τη γνώμη τους αυτοί οι Forumίτες που έχουν ήδη δει την ταινία.

Υ.Γ. 2 ¼σοι ενδιαφέρονται για κόπια ας στείλουν ΡΜ ή mail στο This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

Υ.Γ. 3 Και από αυτό το θέμα κάνω την παραπομπή στο σημείωμά μου
www.pyxida.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1746

Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: Αντώνης Περιβολάκης, στις: 29/06/2006 01:23<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: Αντώνης Περιβολάκης, στις: 29/06/2006 01:25

Δηλώνω κατηγορηματικά ότι ο κύριος Αντώνης Περιβολάκης είναι κάθαρμα!!Με έκανε να βουρκώσω μεσημεριάτικα,καλοκαιριάτικα και Σαββατιάτικα!!

Η ταινία είναι Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Η!!

Η μουσική επιμέλεια είναι άψογη,όμως δε με άγγιξε τόσο αυτό,όσο το σενάριο και ο μοναδικός τρόπος που αυτά τα παιδιά (14-15 χρονών ήταν σχεδόν όλα τους) έπαιξαν τους ρόλους τους.Πραγματικά δεν περίμενα να είναι τόσο καλή δουλειά.

Συγχαρητήρια μέσα από την καρδιά μου!

Προτείνω να την δείτε όλοι.

Υ.Γ.:Κόπιες μπορείτε να προμηθευτείτε κι από μένα,πειρατικά πάντα.

Αντώνης Περιβολάκης έγραψε:Αντώνη, συμφωνώ και επαυξάνω. Καθόλου δε φουσκώνεις τα πράγματα. Απλά τα έθεσες έτσι ακριβώς όπως είναι και λίγα λέω.


noa6064 έγραψε:
Τα ίδια ισχύουν και για μένα. Παρακολούθησα άναυδη τα 20 λεπτά που διήρκεσε η ταινία και πραγματικά απόρησα που μέσα σε τόση λίγη ώρα μία μαθητική προσπάθεια με έκανε να νιώσω τόσα συναισθήματα.
¼λες οι μουσικές επιλογές πιστεύω ότι έδεναν απόλυτα με την όλη ταινία.
Να δώσω και εγώ τα συγχαρητήρια μου σε όλους όσους συνεργάστηκαν για αυτό το αποτέλεσμα.

Υ.Γ. Δε μπορώ να ξέρω πως ήταν οι άλλες ταινίες που συμμετείχαν αλλά σίγουρα η συγκεκριμένη άξιζε και με το παραπάνω το βραβείο της.

Ενα μεγαλο μπραβο λοιπον, και τετοιες προσπαθιες σηκωνουν πολλα απο αυτα!!!

Αν και μου είχε μιλήσει ο Αντώνης το Πάσχα, δεν ήξερα τι να περιμένω...
Κάτι λίγα γραμμάρια μολύβι μου έδωσαν σπάνιες συγκινητικές στιγμές.
Δε θα επεκταθώ σε επαίνους, τους άκουσε τηλεφωνικά.
Μακάρι να φτάσει το ταινιάκι σε περισσότερο κόσμο.
Να πω κλείνοντας ότι, όντας συνάδελφος του Αντώνη, ζήλεψα την κατάσταση που δημιούργησε στο σχολείο του και η ευχή του να δοκιμάσω κι εγώ μια τέτοια εμπειρία, είναι πια ελπίδα μου.

Γεια σου Αντώνη!
Θα ηθελα κι εγώ την ταινία