Τι συναυλία! ¼ταν μιλάμε για τέτοια μεγέθη, είναι εύκολα η καλύτερη που έχω πάει. Είναι συγκλονιστικό το πόσο επίκαιροι είναι ακόμα οι στίχοι και πόσο σπουδαία είναι η μουσική τους! ΤΕΡΑΣΤΙΑ μπάντα κι ας ήταν μόνο ο Waters στη σκηνή... ¼ποιος δεν πήγε απλά και μόνο επειδή \"τι να μας πεί κι ο γέρος\" ή \"αρπαχτή είναι\" κλπ, απλά δεν θα μάθει ποτέ τι έχασε.

Κατ´αρχήν ξέρω ότι έχουν περάσει κάμποσες μέρες από τη συναυλία αλλά τα συναισθήματα ακόμη να καταλαγιάσουν μέσα μου και σε συνδυασμό με άλλα προβλήματα δε μπορεσα να παραθέσω ακόμη το review μου...

Αναμφίβολα ήταν για μένα η καλύτερη συναυλία της ζωής μου, αν και έχω δει τον Waters πριν 4 χρόνια ξανά στο εξωτερικό... Ειλικρινά είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που νιώθω ότι οι λέξεις αδυνατούν σε τόσο μεγάλο βαθμό να περιγράψουν τα συναισθήματά μου... Και αυτό γιατί οι Floyd είναι ένα απο τα σημαντικότερα κομματια της ζωής μου...
Θα επιχειρήσω επομένως μια δημοσιογραφική αποτίμηση της συναυλίας...

Ανεβαίνοντας ο Roger στη σκηνή μας απέδειξε ότι όντως γνωρίζει αρκετά καλά κάποιες φράσεις στα ελληνικά (μιας και έχει σπίτι στο Πήλιο). ¸τοιμοι;;;;;;;Πάμε... , λέει και αρχίζει το In the flesh με πυροτεχνήματα τόσο στην οροφή όσο και στη βάση της σκηνής... Ακολουθεί το Mother με το Roger καθιστό σε μια καρέκλα με τη κιθάρα του... και μετά παίζεται όλο το Wish you were here (το album) εκτός από το Welcome to the machine!! Αμέτρητες φορές μου σηκώθηκε η τρίχα τόσο στο ομώνυμο τραγούδι όσο και στο Shine on you crazy diamond όταν στην τεράστια οθόνη περνούσαν φωτογραφίες του Barret και όλου του συγκροτήματος... Στο πρώτο μέρος ακούσαμε επίσης 2 άρτιες και εκπληκτικές εκτελέσεις του Set the controls for the heart of the sun και του Sheep, ενώ ανατρίχιασα και σε ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια από τη σόλο καριέρα του το Perfect Sense...

Για το δεύτερο μέρος ότι και να πω είναι λίγο... Απλά όλο το Dark side of the moon με τα περισσότερα κομμάτια σε extended versions... Αναφορά πρέπει να γίνει ασφαλώς στο On the run και αυτό γιατί λόγω του surround ήχου (δηλαδή ηχεία σε 360 μοίρες μας περικύκλωναν) ο ήχος πηγαινοερχόταν γύρω μας και τρανταζόταν όλο μας το κορμί... Αξέχαστη εμπειρία!!!

Στο encore έγινε πραγματικά ο απόλυτος πανικός... Παίχτηκαν κομμάτια από το The Wall και κλείσιμο με Comfortably numb, πυροτεχνήματα, φλόγες τεράστιες στα πλάγια και τον Waters να λέει στα ελληνικά \"Ευχαριστώ πολύ είμαι πολύ χαρούμενος...\"

Λοιπόν, παιδιά, τέτοιο ήχο σε συναυλία δεν έχω ξανακούσει... Πραγματικά εντυπωσιάστηκα... Ο Waters αεικίνητος να πηγαινοέρχεται από τη μία άκρη της σκηνής στην άλλη και να τραγουδάει παθιασμένος τους στίχους όλων των κομματιών ακόμη και εκτός μικροφώνου...
Απίστευτος κόσμος.... Η DIdi μας είπε ότι είχε προπώληση 18.000 και 11.300 στα εκεί ταμεία...

Το μόνο αρνητικό στην όλη βραδιά αυτή η κωλοαλάνα που λέγεται Terra Vibe... Πραγματικά καθόλου καλή διοργάνωση από τη Didi και αυτό το πρόβλημα με το παρκάρισμα δεν αντέχεται πλέον...

Τι να πω...

Πάρα πολλές φωτογραφίες μπορείτε να δείτε στο παρακάτω link

www.pinkfloyd.gr/rwtour/gallery.html