Nα πω για την ταινία? Απλή,γλυκιά,τραβηγμένη με μεράκι χωρίς πολλές επεξεργασίες...ατόφια!Ο χόρος γέμισε ασφυκτικά και έπιασα πολλούς να σιγοτραγουδούν κατά τη διαρκεια και μετά απο την προβολή.Οι μπάντα σε κέφια και εντός και εκτός σκηνής.Ο Θανάσης μιλάει όσο δε μιλησε ποτέ κυρίως μέσω λόγων αλλονών.(Α ρε Θαναση κινηματογραφόμουτρο!Σε πάει η μεγάλει οθόνη βρε!).
Για μένα που έχω χάσει πολλές συναυλίες η ταινία αυτή ήταν σαν ένα δώρο...θαρρώ... σαν μία εικόνα από τα Ζωντανά,ωστέ να χαρακθούν εντονότερα μέσα μου πρόσωπα,καταστάσεις,στίχοι και τραγούδια.Τα συγχαρητήρια μου στον Παπακώστα που κατάφερε να μεταφέρει τη μαγεία αυτής της συνεργασίας χωρίς υπερβολές και προσθετικά.Ορισμένα πλάνα και σκηνές έχουν πολύ γέλιο,ιδιαίτερα εκείνο με τη γιαγιά του Θανάση που προσπαθεί να πει την εισαγωγη στις γριές και σκάει στα γέλια.
Θα μου μείνει η ξυπόλητη ζεμπεικια του Θανάση καθώς και το ανοιγμα(Θανάσης-35 ετων) και κλεισιμο(Θανάσης-40φεύγα ετών) της ταινίας με το επιτυμβιο μπροστά από το ίδιο δεντράκι.