Το εχει πει ο Θανασης, δεν το εβγαλα απο το μυαλο μου...

Καλησπερα...
ξερω ισως ειναι λιγο αργα να μιλησω για τον \"νεο\" δισκο..
μετα απο πολυ καιρο καταλαβα οτι δεν εχω καμμια δικαιοδοσια στο να \"ζηταω\" απο εναν καλλιτεχνη να μεινει ιδιος ή να αλλαξει,να κρατησει ενα στιλ ή οχι...Εγω ειμαι αυτος που θα αποφασισω αν το καινουργιο του εργο με ικανοποιει ή οχι.Ο καλλιτεχνης για να μεινει ζωντανος πρεπει να αλλαζει τροπους εκφρασης και εικονες,καθε φορα που του το ζηταει η ψυχη του.
Σιγουρα μιλαμε για δισκο του Θαναση...αυτο απο μονο του δειχνει το χρωμα και το υφος του καλλιτεχνη-τοσο διαφορετικο αλλα και τοσο ξεκαθαρο-κι αν οντως ειναι ο PinkFloyd της ελληνικης σκηνης,το απεδειξε(τουλαχιστον σε μενα)με τον δυνατοτερο τροπο.Δισκος εσωτερικος,με αξια στην σιωπη οσο και στον ηχο,με στιχους που ραγιζουν καρδιες-ακομη κι οταν αναφερεται σε μια πεταλουδα-,λουπες ηλεκτρονικες που δειχνουν την απεραντοσυνη της μουσικης και το open minded του Θαναση.
Πρεπει να εχεις ακουσει/βιωσει ΠΟΛΛΗ μουσικη για να γραψεις τετοιο δισκο...
Σε αντιθεση με καποιες κριτικες που διαβασα,οσο περισσοτερο τον ακουω τοσο περισσοτερο αναζηταω τετοια δουλεια,και απομακρυνομαι απο πολυ παλιοτερους δισκους του...βρισκω επισης σημεια σε δισκους(Αγρυπνια,Ανδρομεδα,Προφητη,κτλ)που \"προαναγγελουν\" αυτη την εξεληξη του Θαναση
Μ'αυτο το εργο εχει περαει σε αλλη διασταση...προφανως ο επομενος δισκος δεν θα ειναι ετσι(εκτος κι αν αυτη την φορα τον πεισει η εταιρεια να βγαλει κατι παρομοιο!!!)
ΕΙΝΑΙ ΔΙΣΚΑΡΑ

Σας φιλω

σα να μου φαινεται κ εμενα πως αργησα λιγο να γραψω για το νεο δισκο,αλλα λογω απουσιας υπολογιστη(ειχε παει διακοπες με συγγενεις )δε μπορεσα να γραψω κατι πιο νωρις σχετικα με το συγκεκριμενο θεμα!λοιπον..
αρχικα να τονισω οτι την πρωτη φορα που τον ακουσα ψιλοστραβωσα με την εννοια οτι μου πηρε λιγο να συνειδητοποιησω πως δεν ηταν ο ''κλασσικος''(τουλαχιστον οπως ειχα διαμορφωσει την εννοια του κλασσικου )θανασης με τα πιο ''λαικα''κομματια..ΟΜΩΣ..οσο περισσοτερο ακουγα αυτο το δισκο τοσο περισσοτερο μου αρεσε!βεβαια αυτο παιζει και να οφειλεται στο κανονα του μαρκετινγκ συμφωνα με τον οποιο οταν ακους ενα τραγουδι πανω απο 8 φορες εν τελει αρχιζει κ σ αρεσει.ή πολυ απλα να προκειται για ενα πολυ καλο δισκο!!!
υ.γ.μεταξυ μας,ειμαι πλεον πεπεισμενη για το δευτερο

μετα απο πολλα χρονια θα χαρακτηριστει ως δισκος σταθμος στην ελληνικη δισκογραφια...

ειναι πολλα χρονια μπροστα τουτο το δισκακι απο οτιδηποτε αλλο ελληνικο..
τα σεβη μου

Συμφωνώ πολύ μαζί σου Ανδρέα (κάτι αντίστοιχο εννοούσα με το breakthrough σε προηγούμενο post μου).

Βέβαια, αν κάνει κανείς ένα βήμα πίσω, φύγει από τη μυωπική θέαση της ελλάδας και του πολιτισμού της, θα δει πως δεν είναι δα και κανένα μοναδικό φαινόμενο στα παγκόσμια μουσικά χρονικά (απευθύνομαι κυρίως σε όσους αγαπήσαμε τη Βροχή).

Θυμίζει ως genre αν το δείς world fusion, όπως το καταλαβαίνω, και βέβαια γι'αυτό σε διεθνές επίπεδο -εικάζω πως- οι προηγούμενοι δίσκοι θα τσουβαλιάζονταν από ξένους μουσικοκριτικούς ως ethnic, ενώ η Βροχή εισάγει καινούργιες φόρμες και διαφοροποιείται από το προηγούμενο είδος. Τα νέα της στοιχεία (μου) θυμίζουν world fusion.

Προφανώς δε βλέπω τίποτα το μεμπτό σε όλα αυτά. Οι λόγοι που μοιράζομαι μαζί σας τις σκέψεις μου είναι γιατί θέλω να πάω τη κουβέντα παραπέρα από τη λογική \"μου άρεσε\"- \" δε μου άρεσε\" και για να βάλουμε και τη μουσική του Θανάση (μας) σε μια \"κοσμοπολιτικη\" προοπτική.


(...ενώ τα άλλα αρκουδάκια τα πίνουν στις θανασοσυνάξεις, το πέλα κάθεται και γράφει κουτουράδες για τη Bροχή. Κλαψ-κλαψ)

γεια σου πελα,

εχεις δικιο οσον αφορα το \"ξεκολλημα\" απο το μ'αρεσε-δεν μ'αρεσε....ισως και γιατι πλεον ο δισκος ειναι μεστωμενος και οτι κριτικη ηταν να γινει,εγινε

οταν λες world fusion τι εννοεις? (προτεινε μου καποιες μπαντες)
καταλαβαινω τον διαχωρισμο που θα μπορουσε να γινει απο καποιον μουσικοφιλο ξενο,οπου τους προηγουμενους δισκους τους βαζει σε ενα ραφι και την Βροχη σ'αλλο...
εγω,ας πουμε, τον εχω στο ραφι με τα jazz/world music (ολους μαζι βεβαια)

χαιρετω