Θυμάμαι που αναρωτιόμαστε όλοι μας για το τι θα κάνει ο Θανάσης μετά την έκδοση της \"βροχής\".Λοιπόν να τι έκανε: Εβγαλε για μια ακόμα φορά τα σώψυχά του στη φόρα , και τουλάχιστον όσο αφορά σε μένα κατάφερε να εκμηδενίσει το τελευταίο κομματάκι σκεπτικισμού που στριμώχνεται στο DNA μου.
Για μένα... τέλος!!! ´Οτι και να μου σερβίρει στο δίσκο ο Θανάσης στο εξής - ακόμα και πατάτες τηγανιτές να βάλει - θα τον καταχειροκροτήσω...

Κι άντε τώρα να ξαναπροσπαθήσω να φτιάξω στίχο ή να συνθέσω μετά απ όλα αυτά.Θανάση !!! μας κάνεις κι απογοητευόμαστε κι άντε να ξαναγράψουμε τίποτα που να μπορεί να συγκριθεί γμτ το φελέκι μου...

Πέρνα και καμιά βόλτα απ τα Σάλωνα...

Χτές πήρα το cd και το έχω ήδη ακούσει 4-5 φορές ολόκληρο.

Δεν είμαι μουσικός,ούτε έχω τίποτα ειδικές γνώσεις και τον Θανάση ξεκίνησα να τον ακούω τον τελευταίο χρόνο.

Γι'αυτό ίσως δεν \"μετράνε\" και πολύ οι εντυπώσεις μου και γενικότερα η γνώμη μου.

Σε κάθε cd πιστεύω ότι ξεχωρίζουν κάποια τραγούδια.

Νομίζω ότι το πλήθος των τραγουδιών αυτών είναι σημαντικό στοιχείο που καθορίζει και την προσωπική \"κατάταξη\" του δίσκου(χωρίς να παραβλέπω και το σύνολο του δίσκου)

Για να γίνω πιο σαφής στο \"Η βροχή από τα κάτω\" ξεχώρισα 2 κομμάτια: τη Βάλια Κάλντα και τα Ορυχεία.

Στην \"Αγρύπνια\" μ'αρέσουν ιδιαίτερα τα \"Κάλαντα\",οι \"Άδειοι Τόποι\" και η \"Αγρύπνια\".

Συνεπώς(σύμφωνα με το παραπάνω σκεπτικό) η \"Αγρύπνια\" ήταν καλύτερος δίσκος.Αλλά και σαν σύνολο η \"Αγρύπνια\" μ'άρεσε περισσότερο.

Τα παραπάνω τα εξήγησα για να γίνει αντιληπτό το σκεπτικό μου.

Ο \"Διάφανος\" μ'αρέσει περισσότερο απ'τους δύο προηγούμενους δίσκους.

Ξεχωρίζω το \"Στην Αμερική\",το \"360 χλμ\",το \"Στην κοιλάδα των Τεμπών\" και το \"Κομμωτριάκι\".Ακούγονται ευχάριστα ο \"Διάφανος\",η \"Περσεφόνη;\" και τα \"Παξιμάδια\".

Χαρακτηριστικό αυτού του δίσκου σε σχέση τουλάχιστον με τους 2 προηγούμενους είναι τα λιγότερα ορχηστρικά κομμάτια και η λιγότερη χρήση του Η/Υ(γι'αυτό και σαν σύνολο μου αρέσει περισσότερο απ´τους 2 προηγούμενους).

Στον δίσκο υπάρχουν σαφώς \"στοιχεία\" από τα Λάφυρα αλλά και από \"Της Αγάπης Γερακάρης\".

Μειονέκτημα του δίσκου;¼τι δεν ακούγεται πολύ η φωνή του Θανάση.

Αφού έχεις φωνάρα βρε Θανάση!

Οτι και αν πούμε είναι πολυ λίγο για να σχολιάσουμε την νέα δισκογραφική δουλειά του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Άλλωστε οτι θελει να μας πει το εκφραζει λιτα μεσα απο τα τραγουδια του,με εναν τροπο που μονο αυτος γνωριζει εδω και πολυ καιρο.Μονο που νιωθω ως υποχρεωση,οπως νομιζω και αρκετοι ακομα,να ευχαριστησουμε τον Θαναση και οσους συνεργαζονται κοντα του,καθως εχουν επιλεξει να μοιραζονται μαζι μας τις μουσικες τους περιπλανησεις.

ο δισκος ειναι καταπληκτικος...ειναι μια γιορτη...και επειδη ζωη χωρις γιορτη ειναι δρομος χωρις πανδοχειο..ας το χαρουμε.χρονια πολλα σε ολους

¸χω κολλήσει και ακούω το cd συνέχεια...

Ο Διάφανος και Στην Αμερική είναι κατά τη γνώμη μου τα καλύτερα του δίσκου (γεια σου ρε Σωκράτη).

¸χω μια ένσταση όμως, Θεωρώ πως δεν υπήρχε ιδιαίτερος λόγος για επανεκτέλεση στο Αερικό.

Ο, κατά τα άλλα συμπαθέστατος και εξαιρετικός μουσικός, Φώτης ερμηνευτικά δεν έδωσε κάτι καινούριο στο κομμάτι και η σύγκριση με τη Μελίνα είναι αναπόφευκτη.
Βέβαια η νέα ενορχήστρωση είναι ενδιαφέρουσα αλλά κάτι λείπει...

Επίσης για να πώ την αμαρτία μου, μου άρεσε πολύ περισσότερο η ερμηνεία του Θανάση στο \"Βασιλιά\" από αυτή της Μάρθας (ανωμαλία; Ίσως...)


www.nafpaktia.com

kkgeorge έγραψε:
Τότε είμαστε τουλάχιστον δύο οι... ανώμαλοι