Οι ΝοΕ έπαιξαν επίσης και καποιες απο τις ηδη γνωστες μας διασκευές τους σε τραγούδια του Θανάση: \"Νυχτέρι\", \"Τρεις ανθοί\", \"Του κάτω κόσμου οι φυλακές\". Το τελευταίο πραγματικά αγνώριστο, αν δε κανω λαθος μονο το ριφ και η αρμονική ραχοκοκαλιά μείνανε απ το τραγούδι του Θανάση που ξέρουμε. Μου αρεσει γενικά η αποψη τους, χωρίς να τρελαίνομαι κιόλας. Τα \"Νυχτερι\" και \"Τρεις ανθοί\" είναι κατά τη γνώμη μου (και απ' ό,τι έχω ακούσει μέχρι στιγμής) απο τις πιο ενδιαφέρουσες διασκευές τους, αν και το πρώτο, το προτιμώ ως πιο υποβλητικό στην \"in a silent way\" εκδοχή.
Οι ΝοΕ μας ξαφνιασαν (παλι) παιζοντας ξαφνικά το \"Bullet in the head\" των Rage against the machine, σε μια γαματη εκτέλεση, με το Θανάση να τους παρακολουθεί χαμογελώντας όπως χτυπιούνταν ! Δεν ξερω αν υπήρξε κατι σαν κοντρα με μεριδα του κοινού, ηδη πριν ο κιθαρίστας φαει το αντικείμενο που πετάχτηκε στη σκηνή πανω στο τελευταίο τραγούδι, αλλά δεν έχουν να αποδείξουν τιποτα και σε κανένα.
Να πω επίσης ότι η υπερβαση της χρονικής αξίας ορισμενων μουσικών φρασεων και γενικα του ρυθμικού μετρου είναι ενα τραγουδιστικό στυλ αρκετά δημοφιλές, το εφαρμόζει εν μερει και η κατά τ' άλλα εξαιρετική Σοφία αλλά εμενα δε μου αρεσει ούτε γενικα ουτε στα \"Διάφανος\" και \"Αερικό\"
Τελευταίοι βγήκαν οι Χαϊνηδες και έπαιξαν αρκετή ώρα κι αυτοί, με τη γνωστή δεξιοτεχνία και το πάθος τους, ενώ αρκετες παρεες απο κατω εστησαν χορό.
Σε μια φαση ανέβασαν ξανα στη σκηνη και το Χαρούλη και άρχισαν να τραγουδάνε ολοι μαζι οι Κρητικοί μια... καραγκούνα !
Ο Χαρούλης πολύ καλος, ειδικά στα κρητικά, δε τον ειχα δει μεχρι χτες σε συναυλία.