Κατ’ αρχήν να επισημάνω ότι οι κολλημένοι για τους οποίους μιλάω είναι ακριβώς αυτοί που αναφέρονται στην απάντηση του ΘΠ «…μπροστά στο χάος της ύπαρξης νιώθοντας ένα φόβο κι έναν τρόμο, αντί να προσφύγουν, όπως είναι πιο διαδεδομένο, στη θρησκεία, καταφεύγουν στην τέχνη και στα τραγούδια…κλπ»
Να όμως κάποιες δικές μου σκέψεις που ήθελα εδώ και καιρό να τις παραθέσω:
Λοιπόν είμαι στα 42. Σαν βγήκε η «Αγία Νοσταλγία» ήμουν φοιτήτρια στα τελειώματα της σχολής και είχα πάθει την πλάκα της ζωής μου, έλεγα «δεν είναι δυνατόν να υπάρχει άνθρωπος με τέτοια έμπνευση…», λάτρεψα τη δουλειά του από το πρώτο άκουσμα.
Τον ακολούθησα στο πατάρι της «Ρωξάνης», στο «Αμάρειον», στο «Έντεχνο» …, συγκλονισμένη από τις ερμηνείες του Γιώργου Μιχαήλ…
Μετά ήρθαν οι άλλοι δίσκοι, η δουλειά, ο γάμος, τα παιδιά…κι εγώ εκεί…μετά κι άλλοι δίσκοι, προβληματισμός, έκσταση, αποδοχή από πολύ μεγαλύτερο κοινό, live σε μεγάλους χώρους, τον πίστεψα, προσπάθησα να μπω στο μυαλό του…Αν λοιπόν θεωρείται κάποιος κολλημένος σας παρακαλώ πέστε ότι είμαι η σημαιοφόρος …
Αν θέλετε παίρνετε στα σοβαρά τα λόγια μου…ειδάλλως…ok!
Είμαι στο φόρουμ πάνω από 5 χρόνια…σας παρακολουθώ!
Συνδεθήκατε.
Κάνατε παρέα.
Κάνατε σχέσεις «αδελφής ψυχής».
Κάνατε σχέσεις «πάθους».
Κάνατε σχέσεις «ανεκπλήρωτων ερώτων».
Τι?
Σοκάρεστε?Όχι βέβαια , αυτά τα ξέρετε καλύτερα από μένα!
Υπέροχα όλα αυτά.
Με προσωπείο την απέραντη αγάπη για το έργο του ΘΠ βρίσκεστε κολλημένοι…που? Δεν καταλαβαίνω ακριβώς…!!!
Η μουσική είναι τεράστια.
Η ζωή αντιθέτως όχι.
Η «ΚΟΙΛΑΔΑ» θα έπρεπε να βρίθει από ενημερώσεις για μουσικές , για πράγματα που μας έχουν εμπνεύσει μέσα από το έργο του ΘΠ – που στις αρχές κάτι γινόταν αλλά τον τελευταίο καιρό (πολύ καιρό) υπάρχει μεγάλη υστέρηση.
Αντ’ αυτού αναλώνεστε σε μία απέραντη «παραγκολογία» πέραν του δέοντος και ελάχιστα μέλη από τα 1500 και βάλε μπορούν να συμμετέχουν στις συζητήσεις σας γιατί προφανώς δεν τους αφορούν…
Πιστεύω ότι ο Θανάσης θα ήταν περήφανος να έβλεπε στη σελίδα που του έχουν αφιερώσει (και που πράγματι τον τιμά με την φοβερή δουλειά που έχουν κάνει τα παιδιά στο στήσιμό της) αναρτήσεις για διάφορα πράγματα ,μουσικές , λογοτεχνία, εκδηλώσεις πέρα από αυτόν…Και περήφανος να μην ήταν , τέλος πάντων θα ήταν καλό για όλους μας…γιατί ο ιστότοπος προσφέρεται.
Σας σέβομαι αλλά η απόλυτη θεώρηση των πραγμάτων με αρρωσταίνει.
Κλείνω λοιπόν. Ίσως να μη σας άρεσε αυτό το κείμενο και ιδιαίτερα τα περί «παράγκας» που αλήθεια είναι κάπως…αλλά όταν με κατακλύζει μια σκέψη …αδύνατον να την τιθασεύσω.
)
