Πέλα έγραψε:Προσωπικά, δε με χαλάει καθόλου το έργο του αγαπημένου μου τραγουδοποιού (ή άλλου καλλιτέχνη) να εντάσσεται μέσα σε ένα (ή περισσότερα) \"είδος\", \"ρεύμα\", \"στυλ\", \"σχολή\" ή όπως αλλιως το λένε οι κριτικοί. Καταλαβαίνω πως ο ίδιος ο καλλιτέχνης (και πολύ περισσότερο το έργο του) ίσως να ασφυκτιά μέσα σε μια κατηγορία αλλά δε μπορεί να ξεφύγει από την κριτική τέχνης, τη φιλολογία κλπ. Οπότε fair enough.
Το κακό που είναι με τους \"παραλληλισμούς\" δε το βλέπω. Λυπάμαι.
Παρθενογένεση στη τέχνη δεν υπάρχει. ¼λα κάπου θα μοιάζουν με κάτι άλλο, κάπου θα συγκλίνουν, κάπου θα υπάρχουν επιρροές κλπ. Εγώ αυτό πιο πολύ σα γονιμοποίηση το βλέπω.
Ποτέ και πουθενά δεν έχει υπάρξει νομίζω καλλιτεχνικό έργο που \"όμοιό του δεν έχει\" (που λένε).
Επομένως;
Το πρόβλημα είναι ότι (πολύ συχνά) η κριτική της τέχνης βάζει περισσότερο ταμπελίτσες παρά να βλέπει την ουσία. Άσε που τα μεγάλα έργα και οι μεγάλοι καλλιτέχνες έχουν μια τέτοια μοναδικότητα που αποτελούν ολόκληρες κατηγορίες από μόνοι τους!
Επιρροές στην τέχνη υπάρχουν, εννοείται. Κι αυτές δεν περιορίζονται σε ένα μόνο καλλιτεχνικό μέσο. Ο Θανάσης παίρνει υλικό από τόσα άλλα μέσα και (ευτυχώς) δεν το κρύβει. Αυτό όμως με τον παραλληλισμό ενοχλεί γιατί λίγο έλειψε να μας πουν πως ο ένας \"αντιγράφει\" τον άλλον σε τέτοιο βαθμό που ξεφεύγουμε πλέον από την τέχνη και πλέον \"ζηλεύουμε\" και την \"τακτική\" του να βγάζουμει ένα πιο ευρέως αποδεκτό δίσκο αμέσως μετά από ένα πιο δύσκολο.
<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: Φοινίκη, στις: 07/11/2006 23:26