Με το που βγαίνω το απόγευμα εδώ στην αγορά της Λάρισας για να δω αν το cd έχει φτάσει στο δισκάδικο, αρχίζει να ψιχαλίζει. Μπαίνω για τριάντα δευτερόλεπα στο μαγαζί, το αρπάζω με συνοπτικές διαδικασίες χωρίς καν να κοιτάξω τιμή και στον δρόμο της επιστροφής με πιάνει μια βροχή και γίνομαι μούσκεμα... Άντε μετά να με πείσει κάποιος ότι όλο αυτό ήταν τυχαίο...
Υ.Γ: \"Η βροχή από κάτω\" ακούγεται χωρίς... ομπρέλα. Αφήνω ανοιχτές τις αισθήσεις και την καρδιά μου να πλημμυρίσει από τη μουσική του Θανάση. Γιατί αυτή η \"βροχή\" ξεπλένει και ποτίζει τα πιο απάτητα μέρη της ψυχής. Κι αν καταφέρει να τρυπώσει εκεί βαθιά μέσα μας, κάτι όμορφο θα ανθίσει...
..................................................................................................
Φέρνει από μακριά λέξεις που δεν ξεχωρίζουν
ιστορίες που ανθίζουν κάτω από τη γη
