Του Κάτω Κόσμου οι prisons
Της ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
Από τον Γιάννη Χρήστου στα παραδοσιακά, από την κλασική μουσική στην πανκ ή το νορβηγικό μπλακ-μέταλ, από τον Καραβάτζο στον Τζιμ Τζάρμους, από τη σκέψη του Βιτγκενστάιν στην ομορφιά της Λιβ Τάιλερ. Η κολεκτίβα των Night on Earth σ' ένα μουσικό κόσμο χωρίς περιορισμούς, φτιαγμένο όχι μόνο από νότες αλλά κι από εικόνες, αισθήσεις κι αισθήματα, δημιουργεί τη δική της ηχητική νησίδα. Δεν διστάζει να αντλήσει στοιχεία κι έμπνευση από οτιδήποτε κι οποιονδήποτε έχει θέση σε μία νύχτα που αλητεύει στη γη.
http://www.enet.gr/online/dspphoto?id=244654
Ο Costinho, ο Δημήτρης, η Σοφία και ο Juanito αφιερώνουν στα «παιδιά που χάθηκαν -τους Αλέξηδες- και που κατεβαίνουν στους δρόμους» τον στίχο του Παπακωνσταντίνου: «Ξύπνα να δεις τους άρχοντες πώς γίνονται κουρέλια»
Τρεις εξαιρετικοί νέοι μουσικοί (Costinho-πιάνο, Juanito-βιολί, Δημήτρης-κιθάρα) και η 23χρονη φλαουτίστα Σοφία, που τραγουδάει και γράφει στίχους, αποτελούν τον σταθερό πυρήνα του γκρουπ που μόλις κυκλοφόρησε τον δεύτερο δίσκο του. Με τίτλο «Second Hand» (Sony/BMG) και παραγωγό τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, οι Night on Earth πειράζουν μερικά από τα γνωστότερα τραγούδια του Θανάση, μεταλλάσσοντάς τα ουσιαστικά σε κάτι εντελώς διαφορετικό.
Κι όμως, ακόμα κι αν ακούγονται κυρίως στα αγγλικά, διατηρούν το «απόσταγμά» τους. «Από τον \"Αποσπερίτη\" π.χ. κρατήσαμε τη μελαγχολία και την ομορφιά που έχει το σούρουπο και τη σκέψη που φέρνει ο στίχος \"τα βήματά μας άθελά μας είναι δώρα ακριβά\". Στο \"Νυχτέρι\", τη noir ατμόσφαιρα της \"νύχτας της κοροϊδεύτρας\". Επίσης, υπάρχουν περιπτώσεις όπου ένα κομμάτι του Θανάση ήταν ουσιαστικά το έναυσμα για να δημιουργηθεί κάτι καινούργιο, όπως π.χ. το \"Prisons\", το οποίο βασίζεται στο \"Του Κάτω Κόσμου οι φυλακές\"».
Ηδη από το 2004, που άρχισε να δρα η κολεκτίβα, ήθελε να είναι ένα «σύνολο που θα άπλωνε τις συνθέσεις του και τους αυτοσχεδιασμούς του στον χρόνο, κρατώντας από το trip hop την έννοια του trip και υποκαθιστώντας το hop με τις ποικίλες μουσικές καταβολές μας». Οσοι τους έχουν ακούσει, ξέρουν ότι τα μουσικά «τριπάκια» τους είναι μια από τις ενδιαφέρουσες ελληνικές «ετυμολογίες» του όρου fusion.
Τα υπόλοιπα μας τα εξηγούν οι ίδιοι, εν είδει κολεκτίβας.
«Φτάσατε» στους Night on Earth από διαφορετικές μουσικές κατευθύνσεις. Πού συναντηθήκατε;
«Κάποιοι συναντηθήκαμε στο Πανεπιστήμιο, στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών της Κέρκυρας, όπου υπήρχε ένα πλούσιο μουσικό εύρος ερεθισμάτων και επιλογών. Γενικά, πάντως, συναντηθήκαμε στο απαράδεκτο χιούμορ, στη διάθεση να θέλουμε να παίξουμε μαζί και στα ανοιχτά αυτιά μας - όσον αφορά τα ακούσματα».
Λειτουργείτε με όρους κολεκτίβας: για να συνεργαστείτε με κάποιον τι αναζητάτε σ' εκείνον;
«Επικοινωνία πάνω στο παίξιμο. Ετοιμότητα στην εκτέλεση και στον αυτοσχεδιασμό. Ορεξη. Αρρωστο χιούμορ. Καλή καρδιά. Και... λευκό ποινικό μητρώο».
Γιατί προτιμάτε να είστε «αγγλόφωνοι»;
«Δεν είναι θέμα προτίμησης ούτε τίθεται θέμα σύγκρισης των γλωσσών. Οπως συνεννοούμαστε καθημερινά στα ελληνικά, τη γλώσσα που μάθαμε και ως εκ τούτου μας φαίνεται \"φυσική\", αντίστοιχα τη \"φυσική\" μας γλώσσα θα χρησιμοποιήσουμε στο τραγούδι. Η Σοφία, που τραγουδάει και είναι κυρίως υπεύθυνη για τους στίχους, μεγάλωσε με αγγλόφωνα ακούσματα. Δεν ακολουθούμε κάποιο δόγμα».
Κι ο ελληνικός στίχος;
«Μας αρέσει γενικότερα. Αλλά επειδή πρόκειται σαφώς περί πιο άμεσης γλώσσας, οφείλεις να είσαι ακριβής. Τα αγγλικά μπορούν να περάσουν καμιά φορά και μόνο ως ήχος -δεν είναι κακό».
Στο «Second Hand» διαλέξατε να «πειράξετε» τραγούδια του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Γιατί;
«Τα τραγούδια του Θανάση έχουν μια δύναμη, άγρια και σαγηνευτική ταυτόχρονα, είναι γεμάτα εικόνες και δυνατές μελωδίες. Ιδιαίτερα από το \"Βραχνό Προφήτη\" και μετά, η αισθητική του ήχου του συναντιέται αρκετά με όσα έχουμε στο μυαλό μας για τη μουσική. Εχουμε περάσει ώρες ακούγοντας τα τραγούδια του - ή τραγουδώντας τα και χορεύοντας σε συναυλίες του. Ετσι σιγά σιγά άρχισαν να προκύπτουν και \"ύποπτες\" ιδέες...».
Πού συναντιέται, όμως, ο «βρωμισμένος» ήχος πόλης της μπάντας σας με το λαϊκό ιδίωμα του Θανάση;
«Το \"λαϊκό ιδίωμά\" του είναι επίσης \"βρωμισμένο\" και αυτό είναι ίσως και το ειδοποιό στοιχείο όσον αφορά το στίγμα του στην ελληνική μουσική. Για μας, επίσης, αποτελεί ιδεολογική αφετηρία το να μην προσπαθούμε να καλλωπίσουμε ή να γυαλίσουμε το παίξιμό μας και τον ήχο μας, σε βαθμό που να αλλοιώνει την ουσία του ακροάματος που προτείνουμε ή να αποδυναμώνει την ένταση που θέλουμε να επικοινωνήσουμε».
Και τον στίχο του, πώς τον προσαρμόσατε;
«Με κόπο. Ηταν λίγο δύσκολα τα πράγματα γιατί η γραφή του είναι πολύ χαρακτηριστική: ιδιαίτερος και άγριος στίχος, που περισσότερο πλησιάζει τη γλώσσα της παράδοσης, ταυτισμένος με τις μελωδίες. Ξεκινήσαμε μια διαδικασία απόδοσης στα αγγλικά, λιγότερο ή περισσότερο ελεύθερης: άλλοτε \"θυσιάζαμε\" τη μελωδία για να \"χωρέσουμε\" μια απόδοση όσο το δυνατόν πιο \"πιστή\" και άλλες φορές το ανάποδο».
Ανακοινώνοντας την κυκλοφορία του δίσκου, αναφέρεστε στον «ταραγμένο Δεκέμβρη»...
«Η ταραχή, υπό οποιαδήποτε μορφή και έκφραση, είναι μια ελπίδα και μια αχτίδα αντίστασης απέναντι στην κοινωνική νιρβάνα στην οποία προσπαθούν να μας πείσουν πως έχουμε περιέλθει όλοι. Ελπίδα για τα εξεγερμένα παιδιά και τον κόσμο, που απλά \"δεν αντέχει άλλο\". Αρκετή οργή, η οποία, όμως, αν δεν μετουσιωθεί σε δημιουργική δύναμη, το βήμα θα μείνει μετέωρο. Ισως η απάντηση να περνάει και μέσα από βίαιες μορφές αντίδρασης, ίσως να έχουν ακόμα νόημα οι φορτισμένες φωνές και το επιτακτικό όσο ποτέ αίτημα \"διάλεξε πλευρά\". Ισως, πάλι, μερικές φορές πρέπει να σωπαίνει κανείς - \"να σωπαίνει για να μπορεί ν' ακούει τη μουσική πίσω από τον ήχο της βροχής\", όπως λέει κι ο Αγγελόπουλος σε μια ταινία του. Το όψιμο ενδιαφέρον για τις σπασμένες βιτρίνες είναι το σημάδι σήψης μιας κοινωνίας που προστατεύει με ζήλο το ψεύτικο χριστουγεννιάτικο δέντρο στο Σύνταγμα, αλλά δεν φαίνεται να ιδρώνει και ιδιαίτερα όταν καίγονται όλα τα δέντρα του Κρόνιου λόφου και της μισής Πελοποννήσου. Στα παιδιά που χάθηκαν -τους Αλέξηδες- αλλά και τα παιδιά που κατεβαίνουν στους δρόμους, αφιερώνουμε ένα στίχο του Θανάση - τον οποίο οικειοποιηθήκαμε και εμείς στα αγγλικά: \"Ξύπνα να δεις τους άρχοντες πώς γίνονται κουρέλια\"». *
από την
Ελευθεροτυπία 2 - 03/01/2009
