\"ΠΑΛΙΕΣ ΑΓΑΠΕΣ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΕΘΥΣΜΕΝΑ\"!
Η Τάνια Τσανακλίδου στο Μετρό!
29/9/2007 Δελτίο τύπου www.musiccorner.gr


Αυτό το ζόρικο καιρό
Η Τάνια θα 'ναι στο Μετρό
Δευτέρα Τρίτη σταθερά
Με τρία τρομερά παιδιά!

Η μοναδική ερμηνεύτρια Τάνια Τσανακλίδου επιστρέφει στο Μετρό, το αγαπημένο της στέκι, από τη Δευτέρα 15 Οκτωβρίου!

Κάθε συνάντηση μαζί της είναι και μια μοναδική εμπειρία, ένα ταξίδι στο μαγικό της κόσμο, μία πορεία προς τη λύτρωση. Με την ιδιαίτερα χαρισματική φωνή της και το φλογερό ταμπεραμέντο της θα μας ξεσηκώσει και δεν θ' αφήσει κανέναν ασυγκίνητο! Το φετινό της πρόγραμμα θα συμπεριλαμβάνει πολλά αγαπημένα τραγούδια, σαν αγάπες παλιές, που όλοι ξεπεράσαμε αλλά ποτέ δεν πάψαμε να νοσταλγούμε. Τραγούδια λαϊκά, που όπως λέει και η ίδια, μπορεί να μην είναι το φόρτε της, τα τραγουδάει όμως, με την καρδιά της.



Η Τάνια, με διάθεση εφηβική θα μας χαρίσει ερμηνείες γεμάτες ζωντάνια και ανεμελιά, θα μας μεταδώσει τον ενθουσιασμό της και θα μας μαγέψει για μία ακόμα φορά.

Μαζί της, σταθεροί συνοδοιπόροι ο Μανώλης Καραντίνης στο μπουζούκι, ο Γιάννης Παπαζαχαριάκης στην κιθάρα και ο Παναγιώτης Τσεβάς στο ακκορντεόν.

H ίδια \"συμμορία\" συναντιέται ξανά μετά από δύο χρόνια για να μας χαρίσει αξέχαστες μελωδικές βραδιές.

¸ναρξη 15 Οκτωβρίου
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Μετρό
Ώρα ¸ναρξης Παραστάσεων: 21:30 ακριβώς!
Οργάν. - Εκτέλ. Παραγωγής:
\"METPO\"(www.metrolive.gr)
& \"Πολιτιστική Παρέμβαση'' \"ΜΕTΡO\"
Γκύζη και Κάλβου 83
Τηλ. Κρατήσεων: 210.6439089

Χώρος: Μετρό, Αθήνα
Ημερομηνία: 12/11/2007
Κείμενο: Μάκης Καλαμάρης








“Παλιές Aγάπες Kαι Μεθυσμένα Τραγούδια”, είναι ο τίτλος του φετινού προγράμματος της Τάνιας Τσανακλίδου στο Μετρό και πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν που παρακολούθησε το συγκεκριμένο πρόγραμμα να έφυγε από αυτό χωρίς να έχει μεθύσει! Μέθη που προέρχεται όχι τόσο από το ποτό, αλλά κυρίως από τον πλούτο των συναισθημάτων που βιώνει κανείς κατά τη διάρκεια του τρίωρου προγράμματος.

Από την πρώτη στιγμή η Τσανακλίδου και οι εξαιρετικοί μουσικοί της -Γιάννης Παπαζαχαρίου στην κιθάρα, Παναγιώτης Τσεβάς στο ακορντεόν και φυσικά ο εκπληκτικός Μανώλης Καραντίνης στο μπουζούκι- έχοντας αναπτύξει μία τρομερή χημεία μεταξύ τους, κάνουν το κοινό να αισθανθεί απίστευτη οικειότητα και συμβάλλουν στο να δημιουργηθεί μία παρεΐστικη ατμόσφαιρα. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι η ίδια η Τσανακλίδου, η οποία αξιοποιώντας στο έπακρο τη θεατρικότητα στην σκηνική της παρουσία και ταυτόχρονα βιώνοντας κάθε στίχο που ερμηνεύει, σαγηνεύει τους πάντες παρασύροντάς τους σε διαφορετικά καλλιτεχνικά μονοπάτια και προκαλώντας τα πιο αντιφατικά συναισθήματα. Tο πέρασμα από τη χαρά και το γέλιο, στη συγκίνηση και το δάκρυ γίνεται αβίαστα, ακόμα και κατά τη διάρκεια του ίδιου τραγουδιού κάποιες φορές. ¸τσι, ίσως, εξηγείται και το γεγονός ότι καταφέρνει να δέσει γλυκά και αρμονικά τον Χατζιδάκι με τον Διονυσίου, τον Μπρεχτ με τον Τσιτσάνη, τον Κραουνάκη με τον Παπαϊωάννου, την Πιαφ με τον Ζαμπέτα, τον Χατζηνάσιο με τον Καλδάρα, τον Ξαρχάκο με τον Ανδρέου, συνοψίζοντας τη μεγάλη πορεία της στο χώρο, αλλά περιλαμβάνοντας και πολλές εκπλήξεις.

Ακούγοντας κανείς όλες αυτές τις τόσο διαφορετικές, αλλά συνάμα και τόσο καθολικές μουσικές των σπουδαίων προαναφερθέντων καλλιτεχνών και μάλιστα ερνηνευμένες ανατριχιαστικά όμορφα -πιστέψτε με, μια γλυκιά ανατριχίλα θα σας συνοδεύει καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς- από την Τσανακλίδου, είναι δύσκολο να αναφερθεί σε highlights. Παρόλα αυτά, ας μου επιτραπεί να σταθώ σε δυο-τρεις πραγματικά συγκλονιστικές στιγμές: οι ερμηνείες στον “Ηθοποιό” και στον “Εφιάλτη Της Περσεφόνης” του Χατζιδάκι- με το διακριτικό και ευαίσθητο σχόλιο για τις πρόσφατες πυρκαγιές-, στο “Αυτή Η Νύχτα Μένει” του Κραουνάκη, στο “Παπάκι” του Άσιμου και στο “Χάθηκε Tο Φεγγάρι” του Ξαρχάκου δε νομίζω να άφησαν κανέναν ασυγκίνητο. Ιδιαίτερα συγκινητική και πρωτότυπη υπήρξε και η πρωτοβουλία της Τσανακλίδου να αντικαταστήσει το encore από επιλογές του ίδιου του κοινού έναντι συμβολικού χρηματικού ποσού που θα διατεθεί για τα αδέσποτα ζώα.

Αυτή η διαδικασία ήταν που μας προσέφερε τη χαρά να ακούσουμε έστω και στίχους από το σπάνια ερμηνευμένο σε live “Τραγούδι Της Λίμνης” της Καραΐνδρου και μας οδήγησε στο συγκλονιστικό φινάλε -και αποκορύφωμα ίσως της βραδιάς- με την εναλλαγή του “Μαμά Γερνάω” με το “Μανούλα Μου” και τη σπαρακτική ερμηνεία της Τσανακλίδου να αφήνουν ,με το άναμα των φώτων, ένα κοινό αποσβολωμένο να ανάβει τσιγάρο και να προσπαθεί-όχι πάντα με επιτυχία πρέπει να ομολογήσω- να συγκρατήσει τα δάκρυά του!

Από το avopolis.gr