Φοινίκη έγραψε:
Εκδοχές δύο:
Α) Πιο πιθανόν: Το βάτο/τα βάτα είναι το ουδέτερο της βάτου.
[\"Η βάτος η καιόμενη και μη καταφλεγόμενη\" που λένε...]

Β) Στα μέρη μου (που απέχουν όμως πολύ από του Θανασάκη), η λέξη βάτος υπάρχει ως παραφθορά του βάλτου...

βάτα ή βατουριόνες λέμε τους αγκαθωτούς θάμνους. αφάνες, κατσαφάνες, αγριοπούρναρα και άλλα πολλά. ε, όπως είπες η σιωπή είναι απροσπέλαστη σαν ένα μονοπάτι με βατουριόνες, μάλλον...

οοπ λόρδε κλίφορντ, με πρόλαβες. δεν είδα την απάντησή σου. το λέω για να μη νομίζετε ότι ήθελα να συμπληρώσω τίποτα στα λεγόμενα του λόρδου, άλλωστε δε συμπλήρωσα τίποτα

Αυτό ακριβώς είχα στο μυαλό μου όταν έγραφα το στίχο.

πολύ διευκρινιστικές οι απαντήσεις σας, σα 'στε καλά! Υπάρχει και στο λεξικό τελικά: ο βάτος ή η βάτος, στο πληθυντικό λέγεται και τα βάτα. ¸τσι περνάει σε άλλη διάσταση το στιχάκι, υπέροχα!

M'αρέσει που αναλύετε τους στίχους..Μάλλον γιατί εγώ είναι κάτι που δεν κάνω ποτέ ...
Δε μ'αρέσει, ή μάλλον όχι δε μ'αρέσει απλά δε μου βγαίνει...Ειδικά με το \"Νανούρισμα\" που είναι μακράν το αγαπημένο μοτ του Θανάση δεν σκέφτηκα να το κάνω ποτέ...Σαν κρασί τους αντιλαμβάνομαι τους στίχους, σα μια μυρωδιά που δε με νοιάζει να αναλύσω τα συστατικά της...(εκτός θέματος είμαι πάλι αλλά είναι το χαρακτηριστικό μου αυτό)