Φιλαράκο γειά χαρά σου!
Είμαι φίλη της \"Κοιλάδας\" και μάλλον, κατά τη γνώμη σου, μία από τις \"θείτσες\" που συνάντησες χθές βράδυ στο \"Polis theater\".
Αν και είμαι fun του Θανάση και όχι του Νιόνιου, αποφάσισα ν´ αφήσω πίσω μου τις προκαταλήψεις και να πάω με ανοιχτά μυαλά κι αυτιά ώστε να κρίνω το αποτέλεσμα αμερόληπτα.
Και τελικά αυτό που είδα, άκουσα κι αισθάνθηκα ηταν για μένα μια μικρή έκπληξη. Ο Θανάσης, ήταν ο νγνωστός Θανάσης αλλά δίπλα στο Νιόνιο, σα να τα ´χε λίγο χαμένα. Οι χαμηλοί του, όπως πάντα τόνοι, τον άφησαν λίγο απ´έξω. Αλλά αυτό είναι προς τιμή του, γιατί θέλησε να παραμείνει ο εαυτός του κι όχι ν´αλλάξει λόγω των περιστάεων. Ο δε Νιόνιος, σα να έκανε ένα βήμα πίσω για να πλησιάσει το Θανάση κι ενώ η άνεσή του στη σκηνή ήταν φανερή, δεν άφησε την πληρωρικότητά του να επισκιάσει το συνεργά τη του. ¸δειξε καθαρά πόσο επαγγελματίας είναι,κυρίως από τα τραγούδια του που επέλεξε να ερμηνεύσει στο συγκεκριμένο πρόγραμμα ,που στο σύνολό τους ήταν τα μικρά \"διαμάντια\" με τα οποία έχει μεγαλώσει η γενιά μου και δεν είπε κανένα από την μετέπειτα περίοδο για την οποία, πολλά του έχουμε καταμαρτυρήσει. ¼σο για τη φωνή, πιστεύω ότι ο Νιόνιος απογείωσε κάποια από αυτά του Θανάση. Προσωπικά μου άρεσαν και τα \"ορυχεία\" και παρακαλώ τους φίλους να προσπαθήσουν να ξεφύγουν λίγο από τη δύναμη της συνήθειας και να ακούσουν κάτι πιό ιδιαίτερο.
Τα τραγούδια και των δύο, εξαιρετικά ενορχηστρομένα και παιγμένα από τους εξαίρετους μουσικούς (γεγονός που κατ´ επανάληψη έχει επισημανθεί στο Forum).
¼σο για τα καινούρια, έχω μάλλον θετική, αν και όχι ξεκάθαρη γνώμη, λόγω των εξαιρετικά δύσκολων συνθηκών που επικρατούσαν στην αρχή του προγράμματος. Και εξηγώ παρακάτω:
Είχα διαβάσει πολλά θετικά σχόλια για το Polis theater κι όταν βρέθηκα εκεί νόμισα ότι ήμουν σε άλλο μαγαζί. Αν και φτάσαμε με την παρέα μου στην ώρα μας (10.00 απ´ ότι μας είχαν πει στο τηλέφωνο) περιμέναμε μισή ώρα στην ουρά έξω από το μαγαζί και όταν φτάσαμε στην είσοδο, κανείς δεν ήταν σε θέση να μας οδηγήσει στο τραπέζι μας (ούτε καν ο μετρ) με αποτέλεσμα να ψάχνουμε απελπισμένα την κράτηση που κάναμε 10 !!!! μέρες πριν.
¼ταν επί τέλους το βρήκαμε, δια πιστώσαμε με έκπληξη τη στενόττητα του χώρου (για να καθήσουμε απιστευτα στριμωγμένα), έπρεπε να στρριμώξουμε και φυσικά να ενοχλήσουμε το διπλανό τραπέζι, με αποτέλεσμα ένα γενικότερο εκνευρισμό. Φυσικά, σε κάποια σημεία του μαγαζιού υπήρχε άνεση, αλλά δεν καταλαβαίνω με ποιό κριτήριο διαχωρίζοντσαι σε κατηγορίες οι πελάτες ώστε κάποιοι να θεωρούνται προνομιούχοι και κάποιοι, στην κυριολεξία να υποφέρουν. Μήπως είναι το ίδιο φτηνό κριτήριο που χαρακτηρίζει \"θείτσες\" όσους κάθονται σε τραπέζι και όχι στο πάτωμα; Το πρόγραμμα άρχισε 10 λεπτά νωρίτερα απ´ ότι μας είχαν πει και οι δύο αργοπορημένοι φίλοι μας (συμβαίνουν κι αυτά)έχασαν την αρχή και σε συνδυασμό με το πήγαινε-έλα των σερβιτόρων μέσα στο σκοτάδι, μας εμπόδισαν να παρακολουθήσουμε με προσοχή την αρχή του προγράμματος. Μήπως όλο αυτό είναι δάκτυλος όσων κάθονται στα μαξιλάρια για να υπερθεματήσουν τα περί \"θείτσας\"; ¸τσι για να κάνω και λίγη πλάκα.
Πάντως, φιλαράκο, σε πληροφορώ ότι συχνά αυτοί που κάθονται σε τραπέζι ακούνε και αισθάνονται τέτοιου είδους προγράμματα με πολύ μεγαλύτερη προσοχή και σεβασμό από κάποιους που κάθονται σε μαξιλάρια και στους οποίους επιστρέφω το χαρακτηρισμό \"Θείτσες\". Και βέβαια, όταν θέλεις να ακούσεις και να σεβαστεις τον καλιτέχνη που βρίσκεται απέναντί σου στη σκηνή δεν ασχολείσε με τον κάθε λογής επώνυμο ή πολιτικάντη που περιφέρεται για δικούς του λόγους στο μαγαζί. Αυτά για την αποκατάσταση της όποιας ηθικής τάξης των πραγμάτων.
Και, κυρίως, με απέραντο σεβασμό στο Θανάση, που τόλμησε να αγνοήσει μερίδα ανεγκέφαλων και στενόμυαλων fun, που ήθελαν να του στερήσουν την ελευθερία επιλογής στις συνεργασίες του (σαν αυτόκλειτοι εισαγγελείς).
Ευτυχώς, γιατί το αποτέσμα τον δικαιώνει.