Και η δικη μου προσφορα στο δρομο που χαραξαν darkpath k lost in delays:
Κι αν είπες μια φορά : ‘θα φύγω’
πάλι μυρίζεις το λιμάνι.
Ψάχνεις τους κάβους
τους αρμυρολουσμένους,
που βούλιαξαν μια νύχτα στην σιωπή.
Κι όσο κι αν προσπάθησες
να ρίξεις δίχτυα στο βυθό,
το κύμα τα ξεβράζει στον αφρό.
‘Ο επιμένων νικά’ μου είπες
και στην βάρκα μπήκες
να βγεις και πάλι στ ανοιχτά.
Τα μάτια σου κράτα τα ανοιχτά
και βρες τον φάρο σου ξανά
που σε λιμάνι βγάζει.
Κύκλος είναι μάτια μου,
στης νιότης το καράβι
κι όταν τα χρόνια μαζευτούν
πάλι εδώ σε βγάζει.