Καλημέρα!
darkpath:Οσα αντεχουν τα κλειστα μου τα ματια, για να ανοιξουν
Σε απάντηση στον φίλο μου και σε στιγμή έπαρσης:
Κι απ' τα λιμάνια αν έφυγες
να ανέβεις έκει πάνω
να σκαρφαλώνεις μήνες
να φτάσεις στην κορφή
Φωνή να βγάλεις σα κραυγή
και που να σκάν τα φάλτσα
να σκαν απάνω στις πλαγιές
σκληρά σαν το διαμάντι
να αφήνουν ίχνη καθαρά
και να γυρίζουν πίσω
Και να 'ναι τα μάτια κόκκινα
ζεστά σαν φρέσκο αίμα
κα να 'ναι το σώμα σου στητό
το πιο ψηλό στο γκρέμι
Και τότε σάρκα ορέγεσαι
σάρκα γλυκιά να σκίζεις
Το δύσκολο δεν είναι να σωθείς
μα πίσω στα λιμάνια πως γυρίζεις