...<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: tranzistoraki, στις: 27/04/2006 00:18

από το Αθηνόραμα 27.4.06
Δισκοκριτική από τον Αργύρη Ζήλο

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Η ΒΡΟΧΗ ΑΠΟ ΚΑΤΩ
Μην ακουστεί παρακαλώ μειωτικό για τους άρτιους μουσικούς του, αλλά... τον προτιμώ έτσι, μόνο, μαλλιά κουβάρια με τα κομπιούτερ, άντε και μ' ένα πιάνο, μια χρωματική κιθάρα, ένα ελλειπτικό μπάσο, ένα αλαφροΐσκιωτο βιολί. Σ' ένα τέτοιο αλλούτερο τοπίο τα πάντα, η ποίηση, η παράδοση, η εμμονοληπτική πρόζα, η υπόσκαψη των ηχοδομών και των μελλουργικών κανόνων, ακόμη κι η υποφώσκουσα τρέλα ανάγονται ατόχρημα σε φαντάσματα μιας παράλληλης ζωής - κάπου όπου μπορούμε να υπάρξουμε και εμείς. (Lyra) ****

υποφώσκουσα τι σημαίνει; μήπως θέλει να πει υποβόσκουσα;

marybrat έγραψε:
¼χι, υπάρχει η λέξη. Σημαίνει θαμποφέγγω ή κάτι τέτοιο....
(εγώ πάλι το ατόχρημα δεν κατάλαβα, μήπως θέλει να πει αυτόχρημα??)<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: Μαρίνα Φραγκίσκου, στις: 28/04/2006 12:00

Ευχαριστώ Μαρίνα! Επίσης έχω γράψει λάθος μια λέξη, \"αυτόχρημα\" λέει στο κείμενο, όχι \"ατόχρημα\".

marybrat έγραψε:
Ευχαριστωωω

Από το περιοδικό ¸ψιλον (τεύχος 784 22-23.04.2006) σελ.86

Κείμενο: Γιώργος Χριστοδουλόπουλος
Τίτλος: «Τη μουσική σκοτώνει η πειρατεία», αλλά καμιά φορά και η &#8230;βιομηχανία

Άνθη του παράδοξου

Τη «βρίσκω» με τις «δύσκολες» δουλειές. Αυτές που προσπερνούν οι ραδιοφωνικοί προαγωγοί των φανερών και κρυφών playlists, αφού δεν τους προσφέρουν το εύκολο και στενά οριοθετημένο, σε κουπλέ και ρεφρέν, σουξέ που θα απογειώσει τους δείκτες ακροαματικότητας. Γιατί, πολλές φορές, όταν μάλιστα η ειλικρίνεια των δημιουργών τους έχει δοκιμαστεί από το χρόνο, καταφέρνουν να αποκαλύψουν ανάγλυφο το μπέρδεμα της εποχής. Να αφουγκραστούν αγωνίες και εντάσεις εσωτερικές που γεννούν τα μικρά και «ασήμαντα» της καθημερινότητας, από τα κίτρινα μολύβια των μαραγκών ώς τον ποιητή που προβάρει τη φωνή του πριν απαγγείλει. Και μιαν Ελλάδα που κυλά ερήμην της χαύνωσης της αγοράς, έτσι όπως οι ήχοι απʼ τα κουδούνια του κοπαδιού μπλέκονται προβοκατόρικα με τα παράσιτα των ερτζιανών. Γιατί δεν δίνουν λύσεις, γεννούν ερωτήματα. Τι είναι σήμερα «λαϊκό» και στο όνομα τίνος λαού; Κάποια απʼ τα νέα κομμάτια του Θανάση Παπακωνσταντίνου έχουμε ήδη γευθεί σε συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις και ταινίες. Στο «Η βροχή από κάτω» (Lyra) γνωρίζουν τη ζεστή αγκαλιά σπουδαίων μουσικών και τις μεστές ενορχηστρώσεις του συνθέτη και του Κώστα Θεοδώρου.

ΥΓ προς νήσο Νάξο: Sorry που χάθηκα.... δεν χρειάζεται να ψάξετε πολύ. Ξέρετε που θα με βρείτε...