1

Τον πρώτο χρόνο ήμουνα

άγιο παιδί στρωμένο,

το δεύτερο με γέλασε

μια πλάνα αγκαλιά.

Τον τρίτο ξημερώθηκα

σε άγνωστα κρεβάτια,

τον τέταρτο τους φίλους μου

αποχαιρέτησα.

Στην κολυμπήθρα ρίξανε

νερό αλκοολούχο

και το όνομα που μου 'δωσαν

ήταν χαμένο ρούχο.

Το πρώτο ψέμα το 'βγαλα

σαν πέτρα απ' τα νεφρά μου,

το δεύτερο σαν κέρασμα

ποτήρι δροσερό.

Το τρίτο σαν της άνοιξης

το πρώτο αεράκι,

στο τέταρτο κοιτάχτηκα

δεν ήμουν πια εγώ.