Άνοιξα το παράθυρο
να μπεί φρέσκος αέρας
και μπήκανε χίλιες φωνές
της νύχτας και της μέρας.

Αυτές που ξεθωριάσανε
μεσ' στις γιορτές τις πλάνες
ντελάληδες που γύρισαν
χίλιες και δυο αλάνες.

Μα κι οι άλλες που σιωπήσανε
πριν μάθουμε τι είπαν
λιβάδια που τα θέρισαν
και σπόρο δεν εβρήκαν.

Μπήκαν κι εκείνες που συχνά
του αθώου νου προτρέχουν
φωνές σαχλές, κουραστικές
που ωρίμανση δεν έχουν.

Τα δώματά μας γέμισαν
άλλες πια δε χωρούνε
και οι αληθινά μεστές
στα υπόγειά μας ζούνε.

Αφιερωμένο στους αγνώστους ποιητάς (κατά το ''τας ποδοσφαιριστάς)'' του φόρουμ τούτου.

Υ.Γ. ¼που ''φωνές'' μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ''γραφές''.Είναι περισσότερο επίκαιρο.Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: stargazer, στις: 11/10/2006 21:46