λαμπει το ποταμι
πισω απο το τζαμι
το μονο που ακουω ειναι το βαγονι
ο ηλιος με τρυπαει
κρυφα χαμογελαει
αισθανομαι οτι βρισκομαι στου κοσμου το μπαλκονι
η φυση τραγουδαει
παραξενο τραγουδι
με χρωματα χειμερινα σαν γερικο παγωνι
νυχτωσε και φτασαμε
γεμισαμε ηρεμια
τους χαρτες μας ανοιξαμε σαν νεοι Ροβισσωνοι
μεγαλο το ταξιδι
που παει για την Βιεννη
και οταν φτανεις-πραγματι- η πολη σε θαμπωνει
μα ειναι τα στενα
και σκοτεινα δρομακια
που σου δειχνουν οτι το ταξιδι ποτε δεν τελειωνει.....

ε?

Επειδή εγώ δεν είμαι καλός στο να γραφω ποιήματα ή τραγούδια επέλεξα το παρακάτω τραγούδι για να το αφιερώσω στον φίλο Μάνο που σήμερα παρουσιάστηκε.

¼ταν το διαβάσεις να προσεξεις τα λόγια του ρε...



ΝΥΧΤΩΣΕ ΑΠΟΨΕ ΝΩΡΙΣ (ACTIVE MEMBER)

¸φτασε η μέρα ήλιε δε μου έκανες τη χάρη να μη βγείς
έσβησες άστρα και φεγγάρι με το χρώμα της αυγής
πήρες της νύχτας το σκοτάδι μου το ’φερες για δώρο
τώρα είναι όλο δικό μου η ψυχή μου έκανε χώρο.
Τι άλλο να πάρω για εκεί που πάω
ξαφνικά ρε ότι βλέπω το γουστάρω το αγαπάω
χτυπάει περίεργα η καρδιά μου φοβάται πιο πολύ
λες να την ντύσουνε κι εκείνη με στολή.
Λες την μαγκιά μου να την πάρω να τρομάξουν
ή εξω από την πύλη όταν θα φτάσω να με ψάξουν
λες να ζητήσω από την τύχη μου για μια φορά συγνώμη
ίσως αυτή να μη με ξέχασε ακόμη.
Να πάρω όλες τις ευχές ή θα ’ναι κρίμα
που θα ’χω βάλει το θεό και γω για βύσμα
να πάρω δρόμο και 'γω με τη σειρά μου
κοίτα ειρωνία χθές ήπια όλα τα λεφτά μου.
Είπα στην γκόμενα αντίο σε μια πουτάνα τον καημό μου
για να ξεφύγω από τον βρώμικο εαυτό μου
όμως δεν γλίτωσα από τίποτα γιατί
την ίδια ώρα γράφει ακόμα πάνω στο χαρτί.
Το ίδιο μέρος και την ίδια γαμημένη μέρα
κι όταν θα φτάσω ψυχή μου κάνε πέρα
κρύψου όπου βρείς κι όπου μπορείς
νύχτωσε απόψε νωρίς.

Πήρα μια απόφαση ψυχή μου έξω απ’την πύλη
να σε χωρίσω αλλά να μείνουμε δυο φίλοι
και μπήκα μέσα κάθησα πίσω στη σειρά
είδα πολλούς που το’ χαν πάρει σοβαρά.
Τότε μ’ανοίξανε την τσάντα και σε βρήκανε μαγκιά μου
μαζευτήκαν και σ’ αδειάσανε μπροστά μου
πρώτη φορά σε είδα πεσμένη κάπου εκεί
και δε μ’ αφήσαν να σε ντύσω στα χακί.
Μου δώσαν όμως πατρίδα και γράψαν στο χρεωστικό
πως αν ντρέπεσαι γι’ αυτό κράτησέ το μυστικό
κουμάντο εδώ κάνει η σημαία κανένα σχόλιο
έχει αρχίσει και με πιάνει το εμβόλιο.
Λες να γεμίσω περηφάνεια ανοχή και αντοχή
και τα όνειρά μου να βαράνε προσοχή
μα δεν πρέπει να με νοιάζει αφού μου δώσανε κρεβάτι
είμαι εντάξει έχω δικό μου κάτι.
Απ’ ότι ακούω θα μας πάνε πιο μετά και για φαϊ
ότι και να ’χει θα γουστάρω έχω να φάω απ’ το πρωί
θα μας βάλουν στη σειρά μετά απ’ το δείπνο
και θα μας πάνε για τον πρώτο μας τον ύπνο.
Μας το’ πε ένας λοχίας που παράξενα μιλούσε
έτσι δεν είναι ρε μεγάλε εσύ από που ’σαι
απ’όπου και νά ’ρθες κοίτα να το χαρείς
νύχτωσε απόψε νωρίς.

Νύχτωσε απόψε νωρίς
ψυχή μου κρύψου όπου βρείς
νύχτωσε απόψε νωρίς
και ξέρεις που θα με βρείς


Αντε και καλός πολίτης ρε...<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: meganisi, στις: 06/11/2006 18:21

................οκ!
αφορισμος 316
τα λογια περιττευουν.........
θαρρω οτι τα ηδη
υπαρχοντα πνευματα,
(αυτα τα τραγανα μυαλα)
ειναι υπεραρκετα...........


merci!

Μπράβο σε όλους τους ποιητές.

Στου Ολύμπου τις σιωπηλές κορφές,
συνάντησα δυό μεθυσμένες ψυχές.
Με χιόνια αέρα και αντάρα,
παρέα με τον Θωμά Γκαντάρα.

Γνώρισαν τραγούδια ξεχασμένα,
κοιλάδες με λόγια τρελλαμένα.
Άκουσαν ήλιους κ τρυγμούς,
του βουνού τους αναστεναγμούς.

¸δωσαν στα τσίπουρα ζωή,
μυστική, της φύσης, συνταγή.
Διάβασαν βιβλία μαγικά,
για κόσμους που κοιμούνται μακρυά.

¸ζησαν στιγμές μοναδικές,
με μοίρες της άνοιξης πολλές.

Στους θεούς είπαν πριν φύγουν
«φχαριστώ, και θα τα ξαναπούμε»
Και μες τον ύπνο διαλαλλούν,
«πότε θα &#8217;ρθει η στιγμή,
που θα ξαναβρεθούμε»?

Λιβάδι-Ολύμπου&#8230;.

Βαγγέλης # Oldboy... έγραψε:

Το χιονι ηταν αφορμη
κι η αλυσιδα αιτια
εσεις πινατε τσιπουρα
εμεις πηραμε τα τρια

Μπορει να χαλασε ο καιρος
τα σχεδια για πιωμα
μα δεν μπορει και ο θεσμος
να μεινει μες το χωμα

Μ.μου σ'ευχαριστω που μ'ανοξες τα ματια
και ευχομαι και αδημονω να γινουμε κομματια
Στ.σε χαιρετω,λυπαμαι το καζανι
που ειχε μονο εσας τους δυο κι οχι με τρεις να κανει!!! (αντε..τεσσερις)

ευχομαι να πηγαν ολα οπως επρεπε....φιλια
δυνατο το τελευταιο....ευγε
μπαι δε γουει...τι θα γινει με τα παλικαρια????<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: darkpath, στις: 13/11/2006 14:44