...απ'των καιρών το βάθος

με τον αέρα έρχονται και τη βροχή
με επισκέπτονται όταν δεν έχει άστρα
ξενιτεμένοι δαίμονες, παλιοί γνωστοί
χρόνια δραπέτες απ'των νόμων σας τα κάστρα

άλλου αιώνα μεταφέρουν μουσικές
με τις ανάσες τους γλυκαίνουν τους χειμώνες
αναστατώνονται του κόσμου οι γειτονιές
στα χρώματά τους πλημμυρίζουν οι οθόνες

κι ακούγεται στη σιγαλιά
απ'των καιρών το βάθος
το πιο δικό μας σύνθημα
και ανάβει η φωτιά
\"πιο δυνατό απ'τα κελιά
της λευτεριάς το πάθος\"

οι διώκτες τους της ιστορίας βιαστές
όμως αυτοί ξεφεύγουν απ'τους συκοφάντες
τους φτιάξανε λημέρι μεσ'στις εποχές
σε άβατες στοές απ'την Κροστάνδη ναύτες

λίγο πριν ξεμακρύνουν με την αστραπή
και αδειάσουνε ξανά από ζωή οι δρόμοι
μου υπόσχονται ψυθιριστά στ'αυτί
ότι μαζί σας δεν τελειώσαμε ακόμη

και τότε ακούγεται ξανά
απ'των καιρών το βάθος
το πιο δικό μας σύνθημα
και ανάβει η φωτιά
\"πιο δυνατό απ'τα κελιά
της λευτεριάς το πάθος\"

γεια σας εμπνεσμενοι συνκοιλαδητες!!!!
χρονια πολλα...

Στην ζωη που θα ρθει...12/2006


Κρυβεις το θαυμα της ζωης,
φερεις το μελλον μιας αρχης.
Εισαι αρχεγωνη αγκαλια,
στου δειλινου την σιγαλια.

Ψαξε μεσα σου καλα
και ρωτα το φεγγαρι.
Ο ηλιος του μεσημεριου,
θα ρθει και θα στο παρει.

Επιλογη δεν ειναι η στιγμη,
ουτε η μοιρα, ωρα.
Σαν να μας λεν οι ουρανοι,
πως ειν η δικια μας τωρα...

Παει ο παλιος ο χρονος ας γιοτασουμε παιδια
και του χωρισμου ο πονος ας κοιμαται στην καρδια

Γερε χρονε φυγε τωρα,παει η δικη σου η σειρα
ηρθε ο νεος με τα δωρα,με τραγουδια και χαρα

Κι αν σε ξανασυναντησω να κοιτας απο μακρυα
να ξερεις πως μ'αρεσε μαζι σου και περασαμε καλα
Και μακαρι να γνωρισω αλλη μια καλη χρονια
Οπως ηταν η δικη σου με ταξιδια και χαρα
Να ναι γεματη συναυλιες,ωτοστοπ και μουσικη
Να γλεντουμε,ν'αγαπαμε και να ειμαστε εκει
Οπου η αγαπη μας προσταζει να βρισκομαστε μπροστα
κι οπου φιλοι με αναγκη να τους παιρνουμε αγκαλια


Φιλια σε ολους και καλο μηνα!

Ο Μάγειρας

Πάντοτε σε ρηχά νερά ρίχνει την πετονιά
κι ότι τσιμπήσει ο «μάγειρας» το κάνει κακαβιά
Κι έχει προσωπικότητες η κακαβιά γνωστές
καπετανέους, πρίγκιπες κι υπερρεαλιστές
Γνωστά και τα συστήματα και η διπροσωπία
Ο «μάγειρας» ήρθε με αυτά εις γάμου κοινωνία
Δικαίως τα αναμασά γιατί η ιστορία
έδειξε αναμφισβήτητα πως έχει εμπειρία
Γι αυτό σε κάθε ρίξιμο της πετονιά του πιάνει
τον εαυτό του ο «μάγειρας» και το παιχνίδι χάνει
Δεν άγχεται όμως γιατί, πάλι θα μπαλατζάρει
εκεί που γέρνει η ζυγαριά και τη ρεβάνς θα πάρει
Γνωστό κι αυτό το σύστημα, καθώς το συνηθίζει
τους ίδιους στόχους μια χτυπά, μια γλύφει και μια βρίζει
Φοβού λοιπόν το «μάγειρα», κι αν σε απογειώσει
να περιμένεις τη στιγμή, που θα σε μαχαιρώσει
Κι αν μια ανάσα που και που, να πάρεις σε αφήνει
να ξέρεις πως στην κακαβιά, γλυκός μεζές θα γίνεις
Παίγνια, ολισθήματα κι άλλες μπουρδολογίες
Ζήτω τα φληναφήματα κι οι ασυναρτησίες
Τα υλικά που στήνονται τρανά πανηγυράκια
περιλαμβάνουν «πρακτικές» και αμισθί τσιράκια
Που αυτοβούλως χρήζονται, μεγάλοι επαναστάτες
σερβίροντας την κακαβιά, με αχνιστές πατάτες
Κερνάνε «καθ´ υπόδειξη» μεγάλες θεωρίες
γιατί στο «μάγειρα» ποτέ δεν κάνουν απιστίες
«Τσιράκια» γαρ, και σκιάζονται, του μάγειρα το μένος
τα έρημα τα ψαρικά, που να το βρουν το σθένος?
«Να φχαριστάς που βρέθηκε κι αυτός ο σκοτσεζάκος»
Το πε μεγάλος ποιητής και όχι «μαγειράκος»


Καλή χρονιά να χουμε σύνδρομοι

<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: Μπέκας, στις: 28/01/2007 01:49

Λυπάμαι κόρη μου καλή αλλά δεν είσαι ο Μπέκας
εσύ ο κατήγορος και poet Κώστας Πρέκας.

Ως ποιητής:
http://www.youtube.com/watch?v=uiW33q2bZ_Q

και ως κατήγορος:

http://www.youtube.com/watch?v=mjeLSOhxNTo


....κατήγορος εναντίον κάποιου ΚΑΙ αυλοκόλακας κάποιων.

Καλή χρονιά, αντεύχομαι.

Η βαρυστομαχιά

Την κακαβιά τσακίσατε, γέμισε το στομάχι
χώρο για επιδόρπιο ως φάνηκε πως δεν θα χει
Κι έτσι βαρύ σας έπεσε το ποιητικό το φρούτο
μα όσο κι αν σας πείραξε, μάθετε τώρα τούτο
Δε γράφω τα στιχάκια μου, για να σας σεκλετίσω
ούτε για να ωφεληθώ, μηδέ να καζαντίσω
Καλές και άγιες οι αιχμές, τα δόρατα, τα βέλη
μα οι σχέσεις οι ανθρώπινες κρατιούνταν με το μέλι
Στον πόλεμο οι νικητές, μα και οι νικημένοι
από καταβολής της γης λογίζονται χαμένοι
Κότσια γερά αν έχετε, να ζείτε με ειρήνη
και όποιος θέλει να ζητά, να μάθει και να δίνει
Και όσοι λόγια προσβλητικά, σερβίρουν ως «αστεία»
να μάθουν και να δέχονται, της σάτιρας τη βία


Αχχχχχχχχχ!!!!

Και τώρα στο καθήκον σου, «μάγειρα» ξαναγύρνα
γιατί το παραμέλησες, με τούτα και με ´κείνα
Καζάνι βάλε στη φωτιά, βράσε μας σαν ψαράκια
στρώσε τραπέζι γιορτινό, και κέρνα τα τσιράκια
Να δυναμώσει η γενιά του ψευτοεπαναστάτη
και να θεριέψει να γενεί, αφηνιασμένο άτι
Στον ποιητή που τόλμησε, να πει για «σκοτσεζάκο»
να βάλεις τα τσιράκια σου να σκάψουν ένα λάκκο
Να τονε θάψουνε κι αυτόν , μαζί με τα όνειρα του
να χαίρεται κι ο «μάγειρας», που ήρθε η σειρά του*
Και κάνε μνείες εύφημες, στον Πρέκα τον μπουρδόπουλο
και στο καινούριο σου είδωλο, το Λάκη το Λαζόπουλο

*Κλεμμένο αυτό μουστάκια&#8230;..
(ατάκα Σταυρίδη προς Φωτόπουλο απ´την ιστορική ταινία «Τα κίτρινα γάντια». Μα καλά, από τόσα ιερά τέρατα του Ελληνικού Κινηματογράφου, εσείς τον Πρέκα βρήκατε να μνημονεύσετε? )

Υ.Γ.

ΚοΥκΟΥ έγραψε:
Κι γω λυπάμαι κόρη μου, αλλά κι ο μέγας ΚοΥκοΥ
πλασμα ειν´της φαντασίας σου, κι όχι του κόσμου τούτου
Και βερεσε τα´ακούω εγώ, όσα μου τσαμπουνάει
για κόλακες και αυλικούς, για δείτε ποιος μιλάει&#8230;<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: Μπέκας, στις: 28/01/2007 15:00