Να σε ρωτήσω kkgeorge και κατι άλλο, μιας και απ' ότι φαίνεται είσαι νομικός και διόρισμένος δικαστικός αντιπρόσωπος. Με δεδομένη την αντιστροφή αυτή της νομολογίας στο ζήτημα των λευκών ψηφοδελτίων και την ανεπτυγμένη αιτιολογία της συγκεκριμένης απόφασης επί του ζητήματος αυτού, αποκλείεις να υπάρξει σωρεία προσφυγών μετά τις εκλογές και να κριθεί εκ νέου αντισυνταγματική η διάταξη του 2006;

Πως κρίνεις την παρέμβαση της νομοθετικής εξουσίας και την παράκαμψη κατ´ουσίαν αμετάκλητης απόφασης του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου;

Μετά το Xanadu των βασάλων και των χλιδεμπόρων, μετά τον κουρέλα μπερντέ της μεταπολίτευσης, μετά την «Αυτή–είναι–η–Ελλάδα» του Σαμίνα Σημίτη, μετά τους νταβατζήδες Μπαϊρακτάρη και τις υποκλοπές Βόνταφον, μετά τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού με πέτσινα ομόλογα, μετά το «να σ’ αλείψω ασύμμετρα τριχίλιαρα και λάδι» ολοκαύτωμα, μετά… Μετά, τι;

Μεταδημοκρατία.

Η πολιτική ξόφλησε, οι μάζες εγκατέλειψαν τις πλατείες, επικοινωνιολόγοι και γκαλοπιτζήδες κουρδίζουν εικόνες, το νέο ηγεμονικό consesus εξόρισε συγκρούσεις και ανταγωνισμούς, οι πανομοιότυπα κεντρώοι πολιτικοί διαχειρίζονται, οι μάνατζερ κυβερνούν, και η απέραντη μεσαία τάξη, εξουθενωμένη, στα γόνατα, δεν μπορεί καν να φωνάξει, μονάχα δυσφορεί: βαθιά, δομικά, ασταμάτητα.

Η Γ´ Ελληνική Δημοκρατία επιτέλους εκσυγχρονίστηκε· υπερέβη την πολιτική και τις ενοχλητικές συγκρούσεις της, και πότισε μεταπολιτική το συλλογικό σώμα: άχρωμη, εργαλειακή μεταπολιτική, απαξιωτική θεσμών και αξιών, περιφρονούσα τα πρόσωπα, υποσκαπτική της συμμετοχής. Είμαστε μεταδημοκρατία.

Δημοκρατία στα χαρτιά, καζίνο και τσίρκο στην πράξη. Το βίντεο της λαοπρόβλητης Εφης Σαρρή (βλ. YouTube) εκφράζει την κορύφωση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στο real estate agency «Hellas»: απλό, ανεπιτήδευτο, low budget, ένα b–movie που χαρίζει γέλιο και αναστοχασμό. Είναι η χειροποίητη απάντηση της απρόβλεπτης αγέλης απένταντι στη χλιδάτη υπερπαραγωγή του ντιμπέιτ των μπότοξ. Είναι το συμβολικό πύκνωμα της Μεταδημοκρατίας του Φρέντο. Είναι το «Ολοι ίδιοι είναι».

Kομμένη η πλάκα.

Το πλήθος δυσφορεί γιατί το νόημα αποδήμησε, γιατί η καθημερινότητα είναι δυσβάσταχτη έτσι α–νόητη, γιατί καμιά πολιτική δεν πηγάζει πια από το υποκείμενο που κάποτε ονομαζόταν «Λαός», γιατί οι εναλλακτικές δεν φαίνονται στον ορίζοντα, γιατί η καταφυγή στην κατανάλωση αντί να ανακουφίζει οδηγεί στα Prozac και βουλιάζει το ήδη αδύναμο νοικοκυριό, γιατί το New Age είναι ακόμη πιο ρηχό απ’ όσο ακούγεται, γιατί η φυγή και ο αναχωρητισμός βυθίζουν βαθύτερα στην ξένωση, γιατί η ερημιά κατοικεί εντός.

Το πλήθος δυσφορεί. Η αισθητική πρόσληψη της φύσης (ωραίο το τοπίο!), η οικοπεδοφαγία, οι ταχείς αυτοκινητόδρομοι, τα παϊδάκια μες στο δάσος, η αφθονία δικτύων 3G, δεν γεμίζουν το κενό, δεν γεμίζουν νόημα την άδεια ζωή. Η λατρεία του σμιλεμένου σώματος και της cool νεότητας, τα σκετς των τηλεκηρύκων, οι αυτοεκπληρούμενες προφητείες των κάθε λογής μανατζαρέων, δεν γεμίζουν νόημα τη γυμνή ζωή.

Το πλήθος σαλεύει. Αντιδρά. Φορά μαύρα. Στέλνει sms. Αναζητά την απολεσθείσα συλλογικότητα, το χαμένο σώμα, και το βρίσκει πρόχειρο, ψηφιοποιημένο ήδη, στο address book του κινητού και του λάπτοπ: το τέτοιο συλλογικό σώμα είναι απελπιστικά ρικνό, μια σκιά, είναι ουσιαστικά η παρέα και οι γνωστοί, αλλά είναι το μόνο ίσως σημείο εκκίνησης για την επανεύρεση του συλλογικού παιχνιδιού. Και μπορεί να πολλαπλασιαστεί, να πάει μακριά, σαν αλυσίδα από φρυκτωρίες. Οταν τα νεωτερικά δίκτυα ξεμένουν από σήμα, τα μεταδίκτυα συγκροτούνται ξαναβρίσκοντας το αρχαϊκό φλόγα-με–φλόγα, σώμα-με–σώμα.

Η μεσαία Ελλάδα δυσφορεί. Ξεφυσάει, σιχτιρίζει. Μα όπου κι αν στραφεί, αντικρίζει τοίχους. Εχασε την πίστη, έχασε τον λόγο. Η πίστη έγινε δεισιδαιμονία, έγινε φανατισμός· ο λόγος έχασε την κριτική του δύναμη, έγινε εργαλειακός, έγινε σύμβαση και χειραγώγηση. Η πολιτική διεξάγεται με αναθέσεις σε εργολάβους, με outsourcing. Η έκλειψη όλων αυτών επιτείνει τη δυσφορία. Κενό.

Στην πολιτική δεν υπάρχει κενό. Ούτε νοείται κοινωνία χωρίς συγκρούσεις. Κάποιος θα σπεύσει να συμπληρώσει το κενό. Και οι απωθημένες συγκρούσεις όσο κι αν μετατεθούν, θα εκδηλωθούν πιο βίαιες από ποτέ, τυφλές· και τότε, διόλου δημοκρατικές.

Οι εκλογές είναι μια στιγμή, η δυσφορία είναι διαρκής· θα συνοδεύει το μεσαίο πλήθος διαρκώς, όσο δεν αίρονται οι αιτίες που τη γεννούν, όσο η οντολογική, η υπαρξιακή διάσταση της πολιτικής, αυτή που εννοηματώνει τη ζωή, θα παραμένει εξόριστη, όσο η υπόσχεση για πραγμάτωση της επιθυμίας και πλήρωση του εαυτού θα παραμένει κενή και ανεκπλήρωτη. Οσο η ζωή κυλά ορισμένη τεχνοκρατικά σε ράγες, χωρίς νόημα, χωρίς σκοπό, η δυσφορία είναι η συνθήκη μας, είναι το πεπρωμένο μας, είναι η ζωή μας.

Σηκώστε τον ποδόγυρο! Διαπλέουμε τη Μεταδημοκρατία της Δυσφορίας…

Του Ν. Ξυδάκη, σήμερα από την Καθημερινή ή από το www.vlemma.wordpress.com....

Δυστυχώς η ιστορία της Ελλάδας είναι γεμάτη από νομοθετικές παρεμβάσεις στο δικαστικό έργο. Αυτό είναι σαφές σε όλους και ας μη θυμηθούμε και το αρ. 100 παρ.5 του Σ. στην αναθεώρηση του 2001 που έβαλε επί της ουσίας κατά του Ε Τμήματος του ΣτΕ για την περιβαλλοντικά θέματα. Επίσης, δυστυχώς, υπάρχουν πολλά ερμηνευτικά τρικ, και το γεγονός ότι θα κληθούν να ερμηνεύσουν νέες διατάξεις (2006) και άρα ίσως να τις καταστήσουν ανίσχυρες ως αντισυνταγματικές μετά από προσφυγές, δεν σημαίνει ότι δεσμεύονται για την κρίση τους πάνω στις διατάξεις του 2003 και 2004. Αλλωστε, η πάλη για την αναγνώριση ή μη οποιουδήποτε δικαιώματος (εαν θεωρήσουμε ως αποδεκτό το δικαίωμα στη λευκή ψήφο) μην περιμένετε να γίνει με δικαστικούς αγώνες. Δεν παίζει να ανατρέψει το ισχύον σύστημα.


Τέλος πάντων, το θέμα ξεκίνησε για το πώς προσμετρούνται με το ισχύον σύστημα οι λευκές ψήφοι. Οπως είναι φανερό με τα όσα ανέφερα οι εκλογές θα διεξαχθούν με το εξής δόγμα: οι λευκές ψήφοι δεν πρόκειται να προσμετρηθούν στις έγκυρες. Ειναι σαφέστατο.... Από κει και πέρα το εαν θα γίνουν προσφυγές ή μη δεν τους αφορά, ούτε και θα τους αγγίξει, γιατί πολύ απλά η ψήφος εμπιστοσύνης και η αρχή της δεδηλωμένης δεν μπορεί να ανακληθεί με δικαστικές αποφάσεις εκ των υστέρων.Δεν πρόκειται η δικαστική εξουσία, όπως την έχουμε ζήσει μέχρι σήμερα, να τινάξει στον αέρα τις βουλευτικές εκλογές και πολύ απλά θα ερμηνεύσει το ΑΕΔ τις διατάξεις του 2006 σύμφωνες με το Σύνταγμα. Και επαναλαμβάνω, δεν δεσμεύεται από την προηγούμενη κρίση του πάνω στο θέμα των διατάξεων του 2003.2004. Οι αλλαγές στις απόψεις του ΑΕΔ πάνω σε διάφορα θέματα είναι συνήθεις στο νομική ιστορία.


Είναι ξεκάθαρο άλλωστε ότι και εσύ γνωρίζεις ότι οι λευκές δεν θα προσμετρήσουν στις έγκυρες ψήφους σε αυτές τις βουλευτικές εκλογές.
Αρα προς τι η εμμονή σου να προτρέπεις σε λευκή ψήφο σε αυτές τις εκλογές;;;
Θεωρητικά ας μιλήσουμε άλλη φορά...

Διευκρινίζω απλώς ότι το θέμα ξεκίνησε για την διαφορά λευκού και άκυρου. Διευκρινίστηκε, επίσης, από την πρώτη στιγμή ότι τόσο το λευκό όσο και το άκυρο δεν έχουν πρακτική σημασία ως προς την κατανομή των εδρών, την ανάδειξη της κυβέρνησης, και άρα την αρχή της δεδηλωμένης...Παρόλα αυτά κατά τη γνώμη μου είναι σαφές ότι το λευκό συνιστά έγκυρη ψήφο και ως προς τούτο διαφοροποιείται από το άκυρο...

Καληνύχτα...

ΑΝ ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΑ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ,ΛΟΥΑ ΛΟΥΑ ΚΑΝΕ ΤΑ ΦΑΣΙΣΤΑΚΙΑ ΤΗΣ ΛΑΤΣΙΟ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΟΝΓΚΟ...

eeee! Liga ta logia gia ti lazio!!

Forca Laziale!!!








[O monos logos pou me kanei na blepw podosfairo ki as exoume parei tin katiforia...]