Η άποψη μου, συγκλίνει πολύ με αυτη του κρυστάλλινου, συν του ότι
είχα να δω θανάση πολύ καιρό. Ηταν παράλληλο σύμπαν όπως είπε κάποιος.

ΝΤΟΥΒΑΣ ΘΕΟΣ!!! ΡΕ ΣΩΤΑΡΑ ΜΑΣ ΕΒΓΑΛΕΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΠΑΛΙ!!! (απάντηση μου στα παραπάνω σχόλια για το Ντούβα και τον Αποστολάκη...)

(και κάτι πιο ολοκληρομένο)
Έγινε Μαγία, τίποτα δε με χάλασε, τίποτα δε ήταν μίον, θα έπρεπε να μιλούσατε όλοι (στη κοιλάδα... ) για το καλύτερο live της χρονιάς (χωρίς καμία, μα καμία υπερβολή)! Όλες αυτές οι εκπλήξεις και οι guest εμφανίσεις και όλη αυτή η ζεστασιά που υπήρχε από την αρχή, από το πρώτο τραγούδι μέχρι το τέλος (δεν υπήρχε καμία παγωμάρα ή κάτι τέτοιο, που γράφτηκε παραπάνω, απλά κάποιοι πρέπει να καταλάβουν τί είναι να πηγαίνεις σε live που να ακούγεται τέτοιου είδους μουσική και ποιά πρέπει να είναι η στάση του κοινού απέναντι στους μουσικούς)(όπου χρειάστηκε ήταν δυνατό το κοινό, όπου δε χρειάστηκε δεν ήταν... )! Όλοι τους ήταν μαγευτικοί, όλοι μα όλοι. Προσωπικά ξεχωρίζω (μόνο και μόνο για το ό,τι πρόσφεραν στον ήχο του Live), Σωτήρη, Φώτη, Ανδρέα και Ματούλα! Προσωπικά, ένα από τα πιο δυναμικά live που έχω δει ποτέ!

Υ.Γ. Επειδή υπόθηκαν διάφορα, τα οποία δε πίστευα ότι θα γραφόντουσαν στο forum αλλά και θα ακουγόντουσαν εκτός του forum (σχετικά με το Σωτήρη, τη Ματούλα και "το πυρσό από τη Κυπαρισσία", αποχωρώ από το forum. Έχει γίνει πολύ "στρατόπεδο" η κατάσταση! Αν και θα το παρακολουθώ και θα σχολιάζω αν γράφεται κάτι ακραίο...!
Το συναίσθημα που μου γεννιέται με τη μουσική του Θανάση δεν χωράει εδώ...

Υ.Γ.2. Ελπίζω το "στρατόπεδο" να μην το πάρετε στραβά. Απλά για μένα δε χρειαζόταν αυτό το forum...

ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΑΓΙΑ

Θέλω να αρπάξω την ευκαιρία που μού δώθηκε από τον macubert και να σχολιάσω μερικά πραγματάκια.
Γενικά και στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, οι περισσσότεροι άνθρωποι δίνουν μεγαλύτερη σημασία στο "όνομα", το οποίο συνήθως είναι ο τραγουδιστής παρά στην ουσία του ονόματος. Δίνουν περισσότερο σημασία στον Bowie παρά στον κιθαρίστα του που είναι ο συνθέτης των περισσότερων επιτυχιών του. Όλα καλύπτονται από ένα όνομα. Οι μουσικοί κατ' αυτόν τον τρόπο παραμελούνται και συνήθως η παρελθονολαγνεία παίρνει σάρκα και οστά.

Ομοίως και στο Θανάση, οι περισσότεροι από εσάς (δυστυχώς ή ευτυχώς δεν ανοίκω σ' αυτή την κατηγορία - όπως και ΠΟΛΛΟΙ από εσάς) δίνετε περισσότερο ενδιαφέρον στο Θανάση παρά στο πώς θα "βγει" έξω η μουσική του Θανάση. Δεν ενδιαφέρει τον πολύ κόσμο αν θα παίξει ο Μπασλάμ ή ο Μπαντούκ ή ο Αποστολάκης. Αντιθέτως δε, ενδιαφέρει αν θα είναι η Ματούλα ή η Μάρθα ή ο Θανάσης. Πολλοί από εσάς (λογικό είναι) δεν καταλαβαίνετε τη διαφορά που μπορεί να έχει ένας οποιοσδήποτε Ντούβας από έναν οποιοδήποτε Αποστολάκη, ένας Μπασλάμ από έναν Μπουκάλη ή ένας Παντέλης από έναν Παπαδόπουλο. Δεν ήταν σκοπός μου να μπω σε ονόματα. Δεν είναι σκοπός μου να υποβαθμίσω κανέναν. Ίσα ίσα...

Η μουσική ενός καλλιτέχνη επηρρεάζεται ευθέως και άμεσα από τους μουσικούς που τον συνοδεύουν. Ο Θανάσης είναι μια σπάνια περίπτωση καλλιτέχνη που αναδεικνύει συνεχώς νέα παιδιά. (μην ξεχνούμε ότι και ο Φώτης "ανδρώθηκε" από τη μουσική του Θανάση και του Μάλαμα). Δεν μπαίνει ένα τεράστιο ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ και δεν "διαγράφει" τους μουσικούς του. Μη γένοιτο! Γι' αυτό και στις αφίσες του αναφέρει πάντα τους μουσικούς του.
Πρέπει να καταλάβουμε κάτι: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΠΟΣ των νέων μελών της μπάντας να αντιγράφουν τα παλαιότερα. Κάτι τέτοιο θα ήταν κουραστικό και επαναλαμβανόμενο. Λέτε πολλοί ότι δεν αρέσει ή ότι αρέσει η φετινή εκτέλεση του San Michele. Εμένα μ' αρέσει και αυτή και η περσινή. Ο κάθε μουσικός εκφδράζεται μ' εναν εντελώς ιδιαίτερο και προσωπικό τρόπο. Γι' αυτό και ο ήχος της μπάντας άλλαξε σε σημεία φέτος. Ο καθένας έδωσε ένα προσωπικό στίγμα και έβαλε μια δική του πινελιά στον καμβά που είχε στήσει ο Θανάσης.
Σαν ερασιτέχνης μουσικός, που αγαπώ και δίνω ιδιαίτερη προσοχή στους μουσικούς μιας μπάντας και όχι μόνο στο όνομα, ήθελα να πω ότι το φετινό σχήμα το λάτρεψα. Οι τζαζ αυτοσχεδιασμοί σε κομμάτια, το ιδιαίτερο ηχόχρωμα του κλαρίνου, το δέσιμο με την τρομπέτα, ο ιδιαίτερα εκλεπτισμένος ήχος του Σωτήρη στα τύμπανα και τα περάσματα της κιθάρας του Μήτσου και του Κώστα, μού έδωσαν (από την αρχή στο Μεταξοχώρι) μια πολύ καλή εικόνα και περισσή περιέργεια (με την καλή έννοια) να ξαναδώ το σχήμα. Ήθελα να απολαύσω τον τρόπο με τον οποίο χειρίζονται τη μουσική. Αν μπορούσα να βάλω έναν τίτλο στη βραδιά προχθές θα ήταν "Άκουσα μουσική". Όσο μπανάλ και αν ακούγεται δυστυχώς αγαπητοί/ες μου δεν ακούμε συχνά μουσική στις συναυλίες. Περισσότερο κακόγουστοι και βαρετοί ήχοι είναι παρά μουσική. Περισσότερο μια άσχημη αντιγραφή ειδώλων βλέπω παρά προσωπική έκφραση με παράλληλη αναζήτηση.
Θα ήθελα μ' αυτό το ποστ μου να δώσω μια διαφορετική ερμηνεία στον τρόπο με τον οποίο πολλοί από εδώ, εκφράζονται για μουσικούς. Στην πρώτη συναυλία του Μεταξοχωρίου, οι απόψεις για τη Ματούλα έφταναν σε σημείο ακραίο. Άλλο το δεν μ' αρέσει κάτι και άλλο το "φέρε πίσω τη Μάρθα". Ντροπή...
Μακάρι να συνεχίσει ο Θανάσης με αυτό το σχήμα και να δώσει περισσότερο χρόνο για αυτοσχεδιασμούς και σόλο. Ας καταλήξει σε 4ωρα σόου
Με όλο το σεβασμό που τρέφω προς έναν έναν σας ξεχωριστά, δεν ήθελα να θείξω κανενός την άποψη. Απλά θέλησα να δώσω μια διαφορετική ερμηνεία.
Υ.Γ. macubert βλέπω μια υπερβολή στα λεγόμενά σου. Σεβαστά.
Υ.Γ.1. Ο Σωτήρης είναι ένας ιδιαίτερα χαρισματικός μουσικός και όχι απλά drummer. Δυστυχώς λίγοι καταλαβαίνουν τη μουσικότητα ενός drummer και ειδικά φέτος του Ντούβα. Δεν έχω κανένα συμφέρον απ' αυτά που λέω. Ούτε τα γράφω επειδή λέω δυο κουβέντες με το Σώτο. Το πολύ πολύ καμια προειδοποίηση από τον συντονιστή και πολύ μού πέφτει.
Υ.Γ.2. Τα δύο πνευστά ήταν απλά έμπνευση από τις πολλές του Θανάση για φέτος. Εύχομαι να συνεχίσει και το χειμώνα έτσι.
Φιλιά