damienakos έγραψε:
+1 κι εδω στη Ναυπακτο.

Γράμμα στον Θανάση:

Σε είδα μαζί με τον Σαββόπουλο στο θέατρο δάσους στην Θεσσαλονίκη και δεν ήξερε αν έπρεπε να βάλω τα γέλια ή τα κλάματα. Ίσως αυτό να ήταν το χειρότερο.
Εσύ με το γνωστό λίγο ατσούμπαλο, λίγο αμήχανο, λίγο περίεργο στυλ να μας κοιτάς αναποφάσιστος.
«Ποιοι είναι τούτοι;».
«Ποιος είναι τούτος:»
Αυτό θα είπαν κι αυτοί.
Οι περισσότεροι ήταν θαυμαστές του Σαββόπουλου Θανάση. Αυτόν χειροκροτούσαν και σου χάρισαν κι εσένα δυο τρία χλιαρά χειροκροτήματα. ¸πειτα από την παρότρυνση του ίδιου βεβαίως βεβαίως.
Εσύ με το δωρικό, λιτό κι απέρριτο ύφος δίπλα σ’ αυτόν με το πομπώδες, αυτοκρατορικό και μεγαλειώδες στυλ.
Τι αταίριαστο.
Οι περισσότεροι από μας δεν ήταν εκεί Θανάση. Αρνήθηκαν να το δουν. Δεν ξέρω αν έκαναν καλά καθώς πιστεύω ότι για να κρίνεις πρέπει πρώτα να δεις, να ακούσεις, να συμμετάσχεις, να ζυμωθείς.
Θα περιμένω ν’ ακούσω το cd είπα.

Μετά από 100; ή κάπου τόσες ακροάσεις αναριωτιέμαι ακόμη γιατί θυσίασες τόσο ωραία τραγούδια στο βωμό της συνεργασίας σου με τον Σαββόπουλο; Τόσο μεγάλο ήταν το απωθημένο σου; Αν έχεις κι άλλα τραγούδια σαν κι αυτά τότε σωστά έπραξες. Αν όχι...δεν ξέρω τι να πω...

Στην συναυλία ήρθα με μια μπλούζα που είχε τις φωτογραφίες και των δυο σας και από κάτω έγραφε: Σ(τρ)αββό....Θανάσης...σου την άφησα ενθύμιο...

Σε έχω δει Θανάση σε συναυλίες όπου γης...και θα συνεχίσω να έρχομαι...όπως θα συνεχίσω να αγοράζω και τα cd σου...απλώς ήθελα να με ακούσεις κι εσύ μια φορά....εγώ 15 χρόνια σε ακούω...

Παιδια εγω πηγα να δω τον Θαναση (με τον Νιονιο δεν γινοταν κι αλλιως) στην Λιμνη Πλαστήρα. Αν και ταξιδευα 2 ωρες σχεδον(δεν τον προλαβα αλλου και επρεπε να παω) το μερος με αποζημίωσε. Ηταν διπλα στην λιμνη... αράζαμε στο χορταρ και περιμέναμε να αρχίσει.

Βεβαια από τον κόσμο που περνουσε καταλαβα ότι οι πιο πολλοί περίμεναν να δουν τον Νιονιο και ήταν κάτι παππούδες μεσηλικες και τετοιοι.

Τελος πάντων ξεκινάει η συναυλία και στο 3ο τραγουδι πήγαμε μπροστά στην σκηνή... Εκεί άλλαξε το τοπίο. Ημασταν όλοι θανασικοί απο 15 μεχρι 25 χρονων μεχρι το κοκκαλο. Βέβαια συμμετείχαμε και στα κλασσικά του Νιονιου αλλά στον Θανάση τα παιδιά ´´εδιναν ρέστα πράγμα που φάνηκε και στον ίδιο.

Να μην λέω λεπτομέρειες... όσοι ήταν εκεί μπορούν να συμπληρώσουν...

2 σχόλια... 1 Η μπάντα είναι και γαμώ, αν και είναι εμφανής η έλλειψη των μπαντούκ, μπασλάμ και λοιπών. Αλλά η Βάσω, ο Γιώτης και ο αδερφός του Μπαντούκ´απλά ζωγράφισαν...

και 2 ο Αυτό που δεν θα ξεχάσω είναι μετα το τέλος την παρέα με τον Θανάση παίζοντας ούτι και άλλα παιδιά να τραγουδάμε το σκουλαρίκι.... Επειδή πολλά παιδια τραβουσαν βίντεο αν έχουν κατι ας το μοιραστούν με μας... Αν και τα βίντεο δύσκολα καταγράφουν το συναίσθημα απλά έτσι...

kraniwths έγραψε:

Μολις μου εστειλαν την μισή ηχογράφηση απο το σκουλαρίκι γιατί δεν ειχε προλάβει να το γραψει απο την αρχή... Ο θανάσης είχε σταματήσει στη μέση για να εξηγήσει πως έγραψε το τραγούδι και συνέχισε ...

rapidshare.com/files/136583044/__919___967___959___947___961___940___966___951___963___951___1_.amr.html

To σκουλαρίκι ήταν το χαιλάιτ της βραδιάς!
Αν και δυστυχώς παιδιά δεν καταφέραμε να γνωριστούμε στο τέλος
εγώ ήμουν ο ένας εκ των δυο άσχετων της παρέας

Γενικά ήταν μια φοβερή βραδιά,ισάξια θα έλεγα του Θέατρο Δάσους
και το μέρος πραγματικά από τους πιο όμορφους χώρους που έχω βρεθεί για συναυλία.

Ευχαριστώ πάρα πολύ τα παιδιά και τον Θανάση για την αφιέρωση,
ήταν τα πιο ωραία γενέθλια πραγματικά.


Ραντεβού στα καλύτερα!