Καλημερα σε ολους...
Ο γρίφος της Αγάπης...
Χρυσολουσμένη μυρωδιά,
στην χώρα του Παντού,
σα νότες στην ποδιά,
του Μεγάλου Μανιτού.
Μπαίνει πάλι σε τροχιά,
σε λίμνες, σε λαγκάδια,
σε δρόμους με φωτιά,
σε κήπους με φυντάνια.
Κλείνει πόρτες σε καημούς,
παράθυρα στο Νότο,
ανοίγει βαλίτσες με βολβούς,
φυτεύοντας τον πρώτο.
Σπέρνει και θερίζει,
αγαπάει και δίνει.
Δεν χάνει, δεν χαρίζει,
και την ματιά σου πίνει.
¼νειρο καλά κρυμμένο,
σε σεντούκι μαγικό,
στην καρδιά μου απλωμένο,
σαν τραγούδι λυρικό.
Κρατάς κλειδί μοναδικό,
φεγγαροσκαλισμένο,
μ ενα φιλί γλυκό,
ανάλαφρα πλεγμένο.
Ανοιξε λοιπόν να δείς,
τον γρίφο της Αγάπης...
(13/06/2006 Θεσ/νίκη)