(Μια ιστορία που \"γράφω\" τον τελευταίο καιρό...
ελπίζω να μην πειράζει που την παραθέτω στο φόρουμ. Τωρα γιατι την ποστάρω, ο λόγος φαίνεται παρακάτω. Επίσης άλλαξα τον τίτλο (που έχει κανονικά) για να μην κάνει \"μπαμ\".
Μετα από συζήτηση με τον Hatzi είπα να την ανεβάσω, ελπίζω να μην υπάρχει πρόβλημα. Αν υπάρξει το συζητάμε...)
***
\"¸λα να σου πω ένα παραμύθι. Κάτσε στο κρεββάτι.\" Ο γεράκος βολεύεται στην καρέκλα του, ακουμπά την πλάτη του στην καρέκλα. Παίρνει μια βαθιά, πολύ βαθιά ανάσα και δείχνει το κομοδίνο...
\"Πιες λίγο γάλα\", ο πιτσιρικάς βουτάει την μεγάλη κούπα. Ζεστή και μεγάλη, όπως ακριβώς πρέπει να είναι. Η αγωνία του να ακούσει την ιστορία είναι πιο καυτή από την κούπα. Με μερικές γουλιές ήπιε όλο του το γάλα \"Είχε περίεργη γεύση παππού, τι είχε μέσα;\"
\"Του έχω ρίξει νεραϊδόσκονη, θα σε κάνει να βλέπεις το φεγγάρι πιο καλά\"
\"Μα, κι από το παράθυρο το βλέπω το φεγγάρι παππού\"
\"¼χι αυτήν την πλευρά Κρίτων μου την άλλη, την απο πίσω μεριά θα δούμε απόψε\"
Ο Κρίτων γούρλωσε τα μάτια. Σκέφθηκε τον εαυτό του να πετάει σαν τον Πίτερ Πάν στην Χώρα του Ποτέ.
\"Θα πετάξουμε παππού;\"
\"Κατα ένα τρόπο αγόρι μου, αλλά μην είσαι ανυπόμονος.\". Ο μικρός ξανθός μπόμπιρας ξάπλωσε στο κρεββάτι του και άφησε τα μικρά πατουσάκια του να προεξέχουν και να τον δροσίζουν.
\"Καλύτερα να σκεπαστείς Κρίτων μου, ίσως εκεί που θα ταξιδέψουμε να έχει ψύχρα.\" χωρις να χάσει δευτερόλεπτο ο Κρίτων μάζεψε τα ποδαράκια του μέσα στην κουβέρτα, και την τέντωσε μέχρι λίγο πιο κάτω από τα μάτια του. Η ανάσα του δυνατή από την αγωνία. Κάνει την κουβέρτα να κουνιέται και μαζί με τα μάτια του να χορεύει και να λέει \"Ξεκίνα παππού\".
***
Το φεγγάρι Κρίτων μου, είναι φτιαγμένο από μετάξι. Το μετάξι το φέρνανε από τις μακρινές χώρες της ανατολής. Απο εκεί που βγαίνει ο Ήλιος. Ο Ήλιος αγαπούσε την Σελήνη και πάντα ήθελε να την κάνει γυναίκα του. Αλλά ο χρόνος ποτέ δεν του επέτρεψε να σταθούν ο ένας απέναντι στον άλλον, σαν εραστές. Ο Ήλιος είναι αναγκασμένος να την κυνηγά, για πάντα. Δεν θα σταματήσει ποτέ, μέχρι το τέλος του χρόνου.
Δεν μπορεί να την αγγίξει, να την φιλήσει, να της χαϊδέψει τα μαλλιά. Αλλά θέλει να βλέπει το φεγγάρι πάντα όμορφο και γι αυτό στέλνει τα πρώτα παιδιά του, τα παιδιά της Ανατολής, να της φτιάχνουν το πιο ανάλαφρο, απαλό και φωτεινό μετάξι. Λένε ότι όποιος φτιάξει μετάξι άξιο να το φορέσει η Σελήνη, τότε θα τον δείτε να είναι ερωτευμένος με τα άστρα, να κοιτάει με ένα μοναδικό βλέμμα τον ουρανό και να ονειρεύεται. Ξέχασα πως τους λένε...
Άαα, μάλιστα αυτό είναι... 'αλλοπαρμένος ταξιδευτής' ... αυτό είναι το όνομα όποιου είναι ερωτευμένος με τα άστρα.\"
Ο μικρούλης βγάζει ένα μακρόσυρτο \"Ώωωωω\" ,μαγεύεται από το όνομα...
\"Και πως έστελναν το μετάξι στο φεγγάρι το μετάξι παππού;\"
\"Αυτο είναι μια άλλη ιστορία Κριτωνά μου.
\"Θα μου την πεις παππού;\"
\"Θα την δεις μόνος σου, πιάσε το χέρι μου\"
Τέλος 1ου μέρους
...poli kalo to story sou badidorh
