myrdel έγραψε:Η αποχή μεταφράζεται και ως αδιαφορία και θα συμφωνήσω με όσους είπαν καλύτερα ψήφο στα μικρά κόμματα χάρην της πολυφωνίας.
Με την αποχή κέρδισε έδαφος η ακροδεξιά στην Ευρώπη..
Και στις ΗΠΑ, που δεν είναι υποχρεωτική η ψήφος, τα αποτελέσματα της αποχής -συνειδητοποιημένης ή από βαρεμάρα και αδιαφορία- τα \"καρπώνεται\" τώρα όλος ο πλανήτης..
myrdel έγραψε:Σαφέστατα και δεν έπαιξε ρόλο μόνο η αδιαφορία..¸χεις απόλυτο δίκιο. Μακάρι να ήταν τόσο απλή η λύση! Θα κινητοποιούμασταν όλοι και τσαφ! θα άλλαζε ο κόσμος
Απλά με το να μένουμε αμμέτοχοι σε κατασtάσεις και να γινόμαστε απλοί παρατηρητές -έστω και για συνειδησιακούς λόγους- αφήνουμε περισσότερο χώρο σε αυτούς που δεν θέλουμε να κρατάνε τα ηνία. Αυτό και μόνο ήθελα να επισημάνω.
Για να εξηγούμαστε, το πρωτο κείμενο μου δεν είναι προτροπη σε αποχη. Απλα προσπάθησα να απαντησω στην ερωτηση του Νοα, αν μια γενικευμενη αποχη θα είχε επιπτωσεις στη λειτουργία του πολιτεύματος, αφού δεν απαντησε καποιος άλλος.
Η (συνειδητή) αποχή είναι η πιο ριζική μορφή διαμαρτυρίας, αφού υποτίθεται ότι σημαίνει συνολική αποδοκιμασία του συστήματος, της κατεστημένης τάξης. Αλλά και η αποχή λόγω αδιαφορίας, το ίδιο απαξιωτικό μήνυμα φέρει έμμεσα κατα τη γνώμη μου. Είναι σαν να δηλώνεις ότι δε σε αφορά στο ελάχιστο αυτό που γίνεται, οποτε γιατι να ασχολείσαι.
Και ναι μεν η αποχή ερμηνεύεται ως αδιαφορία και παθητικότητα αλλά αυτό δε συνεπάγεται ότι οποιος απεχει συνειδητά δε μπορεί να έχει πολιτική δραση. Απεναντίας, βλ. αντιεξουσιαστικό χώρο.
Εγω δε την υποστηρίζω, διότι δεν πιστεύω στις ανατροπές, στις επαναστάσεις κ.ο.κ. Και διότι, αν δε σας καλύπτει ο Παπαθεμελής ή ο Λεβέντης ή κανένας τελοσπάντων λεβέντης και θελετε σωνει και καλα να διαμαρτυρηθείτε, είναι προτιμότερο κατά τη γνώμη μου να καταγραφεί μια γερή αύξηση του λευκού ή του άκυρου παρα της αποχής, που θα περάσει στο ντούκου η θα ερμηνευτεί (βολικά) ως συγκυριακή αυξηση του ήδη μονιμου 25% της \"αδιαφορίας\". (Βλ. προηγούμενο μηνυμα μου)
Από την άλλη δεν πολυπιστεύω και στις εκλογές. Μια σχεδόν αορίστου περιεχομένου εντολή προς ορισμένους ή άλλους υποψήφιους αντιπροσώπους καθε τέσσερα χρόνια σου δίνει μια ψευδαίσθηση δύναμης αλλά δε σου δίνει λογο και ουσιαστικη δυνατότητα παρέμβασης σε κανένα χωρο.
Εκτός κι αν βεβαια το μονο που σε ενδιαφέρει είναι να εξασφαλίσεις την ικανοποίηση προσωπικών ή συντεχνιακών αιτημάτων.
Καλό είναι οι πολίτες να είναι ενημερωμένοι για τα θέματα που σχετίζονται με τη λειτουργία του πολιτεύματος (εν προκειμένω τη διαφορά λευκής και άκυρης ψήφου) αλλά πιο ζωτικό κατά τη γνώμη μου είναι να αναζητήσουν τους τρόπους με τους οποίους θα γίνουν πιο υπεύθυνοι και δραστήριοι.
Αλλά όχι για τα θέματα που αφορούν στενά τη σφαίρα συμφερόντων της κοινωνικής - επαγγελματικής ομάδας στην οποία μετέχει ο καθένας μας. ¼ταν θίγονται τα κεκτημένα μας ή προκειμένου να διεκδικήσουμε νεες παροχές, όλοι είμαστε παντα έτοιμοι να βγούμε στους δρόμους. Εννοω τα πιο κρίσιμα ζητηματα που μας αφορούν και μας ενώνουν όλους και τα οποία πρέπει να καταλάβουν το χωρο που τους αξίζει στο προσκηνιο της πολιτικής και να γινουν προτεραιότητες όλων των κυβερνήσεων.<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: sonoro, στις: 29/08/2007 18:16