Erik Satie - Εκτός ήχου
(Εκδόσεις Καστανιώτη,1990)

Τόσο απλό,εκκεντρικό,ιδιαίτερο όσο και οι μουσικές του εν λόγω κυρίου!!

Οι λάτρεις της ειρωνείας θα ενθουσιαστούν με το ''Εγκώμιο των κριτικών'', το τελευταίο και καλύτερο μέρος!

Ιδού τι γράφει ο κύριος Satie: (με συγχωρειτε για την ελλειψη τονων,δεν θα επαναληφθει )

''προσωπικα,δεν ειμαι ουτε καλος ουτε κακος. θα λεγα πως ταλαντευομαι. δηλαδη,δεν εκανα πραγματικα κακο σε κανενα-ουτε και καλο αλλωστε.''

''οταν γελω,η οψη μου ειναι πολυ σοβαρη,χωρις ομως να το κανω επιτηδες. γι'αυτο μου το φερσιμο,ζητω παντα ευγενικα συγγνωμη.''

''υπαρχουν πολλοι τροποι να ειναι κανεις σοβαρος...η αυστηροτητα,ειναι ενας τροπος...η πληξη,ενας αλλος...''

''η εκπληξη αποτελει τη μεγαλυτερη νεα κινητηρια δυναμη...''

''περιεργη εφαρμογη...του συστηματος προαιρετικης παρακολουθησης...μην ακολουθησετε αυτη τη μεθοδο..γιατι...πρεπει εξαπαντος...να υπαρχει συγχρονισμος..ο μαθητης ...και ο καθηγητης...ερχονται στον Κοσμο..για να συναντηθουν...τουλαχιστον μερικες φορες.''

''εδωσα περσι πολλες διαλεξεις για τη Νοημοσυνη και τη μουσικοτητα των ζωων. Σημερα θα σας μιλησω για τη Νοημοσυνη και τη μουσικοτητα των κριτικων.Ειναι περιπου το ιδιο θεμα,με καποιες παραλλαγες,εννοειται.''

και μετα αρχιζουν τα οργανα!
Παντως ειναι δυσκολο να μεταφερω το απιστευτο (ειρωνικο) υφος των κειμενων...Προσοχη, οσοι θελετε να διαβασετε κατι καθως πρεπει (και μετα να εχετε να το λετε)καλυτερα να το αποφυγετε!

Αν και δε νομιζω να υπαρχουν τετοιες περιπτωσεις σε τουτη την Κοιλαδα!
(ο κουκου να το διαβασει οπωσδηποτε αν δεν το εχει κανει ηδη )<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: Ναυσικά, στις: 05/11/2006 02:53

Charles Bukowski- Αστυνομικό
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!

Τζακ Κέρουακ \"Στο Δρόμο\"

Γειά σας πάλι,
διάβασα τις βιβλιοπροτάσεις, και για να πω την αλήθεια, δεν μου άρεσε που είμαστε τόσο αποξενομένοι με τους παλιότερους ανθρώπους του τόπου μας.(Για την Ελλάδα μιλάω).
Συγκεκριμένα δεν μου άρεσε που οι πιο πολλοί/ες πρότείνουν ξένους συγγραφείς.. (Αυτό είναι θέμα προσωπικό, και δεν σημαίνει ότι πάσχω από κανενός είδους ξενοφοβία, απλά θα ήθελα να διαβάζαμε πρώτα τους δικούς μας συγγραφείς, ή έστω στις προτάσεις μας να είναι κάμποσοι μέσα ή να είναι 50% 50%.

Περνάω στο θέμα: θα προτείνω τον (μπαρμπα)Νίκο Καζαντζάκη - τελευταίος πειρασμός, και αναφορά στον Γκρέκο (πιστεύω ότι αξίζουν τόσο από λογοτεχνικής άποψης όσο και από το ότι σε κάνουν να σκεφτείς ποιος είσαι, τι θες από τη ζωή σου κτλ..αλλά με τρόπο έμμεσο και πλάγιο, δίνοντάς σου μια υπέροχη ιστορία σαν τον Τελευταίο πειρασμό)
Επίσης για αυτούς που δεν είναι και τόσο διαβαστεροί προτείνω το \"Ο κόσμος της Σοφίας\" του Jostein Gaarder. ¸να ταξίδι σε μια φανταστική, αστεία και πανέξυπνη ιστορία, και ταυτόχρονα ταξίδι στην φιλοσοφία και στους πιο σημαντικούς φιλόσοφους της ανθρώπινης ιστορίας ,με απλό, και πανέξυπνο τρόπο! Παρόλο που είναι μεγαλούτσικο είναι καταπληκτικό και όποιος το πιάνει στα χέρια του (το βιβλίο) δεν μπορεί να ξεκολλήσει.

spirosvii έγραψε:
Επίσης, του ιδίου συγγραφέα \"Το κορίτσι με τα πορτοκάλια\"....
.....Η ιστορία ενός μυστηριώδους κοριτσιού που έμέλλε να αλλάξει ´τη πορεία της ζωής ενός απλού καθημερινού αγοριού και φιλοδοξεί να αλλάξει και τη δική της.

Χαχα πως το σκέφτηκες αυτό; πολύ ωραία το είπες. Ναι συμφωνώ, πολύ ωραίο βιβλίο!! Θυμάμαι τη φάση που του έπεσαν τα πορτοκάλια στο λεωφορείο! Είδες ; Τίποτα δεν είναι τυχαίο!