Κατ'αρχήν Γεωργία χάρηκα που έκανα το αίμα σου να ζεσταθεί,κατά δεύτερον είμαι λίγο μεγάλύτερος από ότι \"με κόβεις\", επίσης και το δικό σου Πρεζιντέντη είδα ότι ζεστάθηκε.
Το πρόβλημά μου είναι ότι δεν θέλω να έχω πρότυπα. Κι ούτε νομίζω ότι είχα ποτέ. Φυσικά και έχω μιμιθεί άλλους πολλές φορές στο ντύσιμο, να φοράω σκισμένα και να έχω σκουλαρίκια, όταν ήμουν μικρότερος. ¼μως τώρα, μου φαίνονται γελοία.
Στο θέμα μας όμως, για μένα πολιτικό λόγο έχουν τα περισσότερα βιβλία του Ν. Καζαντζάκη. Μέσα τους, ο συγγραφέας αφήνει την ψυχή του να περιπλανηθεί ελεύθερη. Να τώρα μου'ρθε το βιβλίο του \"Οι αδερφοφάδες\" το οποίο \"μιλαει\" για τους κομμουνιστές και τους δεξιούς στον εμφύλιο. ¼μως αυτό που μ'αρέσει πραγματικά, είναι ότι δεν είναι ούτε με τους μεν, ούτε με τους δε. Και γενικά στο πολιτικό τραγούδι δεν μου αρέσει να είναι κάποιος με κάποια πολιτική ιδεολογία, και αυτή να στηρίζει μέσα από τα τραγούδια του. Αν θέλει να είναι δίκαιος, θα πρέπει να βρει και τραγούδι για τους άλλους. Αυτό το λέω γιατί πιστεύω ότι πότε δεν έχει μόνο ο ένας δίκιο.
Στη ζωή μου τα λάθη των άλλων δεν τα βλέπω και τόσο σοβαρά όμως όταν κάνω εγώ ένα λάθος, θυμώνω πολύ με τον εαυτό μου. Γι 'αυτό προσπαθώ να ζυγίζω καλά τα πράγματα.
Προχθές πήγαμε στα Ανώγεια, στο σπίτι του Ν.Ξυλούρη, βγαίνοντας με έπιασε ένας κόμπος στο λαιμό και στο στέρνο που παραλίγο να με κάνει να ξεσπάσω σε λιγμούς.(Μόνο έσεις το ξέρετε αυτό). Κρατήθηκα με πολυ προσπάθεια όμως, γιατί ντράπηκα να ξεσπάσω μπροστά στην παρέα. Τεράστια συγκίνηση για αυτόν τον απλό άνθρωπο, που έζησε σε ένα μικρό δωματιάκι. Οι αδερφές του, δυο γριούλες συμπαθητικές και γλυκιες, μας κέρασαν ρακί, και όταν σηκωθήκαμε να πληρώσουμε δεν το δέχτηκαν. Συγκινήθηκαν, μας είπαν \"Δεν τον ξεχνάει ο κόσμος, τόσα χρόνια έχουνε περάσει κι ακόμα έρχεται εδώ στο σπίτι.\"
¸πειτα έβαλαν μια κασέτα σε ένα πάλιό κασσετόφωνο, ακούστηκαν οι πρώτοι ήχοι και μετά: \"Αυτόν τον κόσμο τον καλό..., άλλοι τον καρτερούνε..\"
Κι όταν είπαμε \"φχαριστούμε\", εκείνες είπαν \"εμείς φχαριστούμε παιδιά, να έρχεστε όποτε θέλετε\".
Να, εγώ αυτή την αλήθεια θέλω να νοιώθω μέσα από τα τραγούδια και τους ανθρώπους ακόμα που τραγουδάνε τα τραγούδια.
Υ.Γ. Συγνώμη που είπα ότι ο Σωκράτης Μάλαμας είναι κουλτουριάρης και ψευτοέντεχνος.
Τα σέβη μου
