κι ένα αεράκι να φυσάει...περσεφόνη;και κάθοδος,κάθοδος στα Ελευσίνια μυστήρια με σπόρους ροδιού,μια γυναίκα με μαύρα περπατάει ευθεία προς τη μοίρα της,σαν τη μαριάνθη των ανέμων,
ανατολή και δύση σφιχταγκαλιασμένες,ξανθιά και μελαχροινή,οι κέδροι του λιβάνου και το εργατικό λονδίνο,η δική μου αγρύπνια να κρατάει τρεις μέρες τώρα σαν ζώο στον οίστρο του,ασυγκράτητο ζώο
μέσα στην κουφόβραση,από τις ελάχιστες φορές που θέλω να χορέψω,χύνω το κρασί πάνω μου,γούρι...
γυαλίζει το μαχαίρι έτοιμο για τη θυσία.Θα ξεπλυθεί με το κρασί του Ομάρ Καγιάμ και γάργαρο νερό απ τις πηγές.
ανδρομέδα και σείριος,ελάτε μούσες για να πάρετε έμπνευση να τη σκορπίσετε στους μοναχικούς καβαλάρηδες,τα αερικά του λυκαββηττού,τη βραδιά της 24 Ιουνίου..σε ευχαριστώ θανάση.και όλους εκεί.