Πολύ ωραία βραδιά, με τα καλά της και τα άσχημά της φυσικά, αλλά τελικά ήταν μια πολύ καλή συναυλία όπου ακούσαμε αγαπημένα κομμάτια σε εξαιρετικές εκτελέσεις.
Θετικά:
- Μου άρεσαν πάρα πολύ τα πνευστά σε Σαν Μικέλε και Κάτω απ’το μαξιλάρι. Ειδικά το 2ο νομίζω ότι ήταν από τις καλύτερες στιγμές της βραδιάς. Αλλά και το πρώτο, σε σχέση με πέρυσι, φέτος μου άρεσε πολύ περισσότερο.
- Απίστευτη εκτέλεση στον Πεχλιβάνη. Ειδικά εκεί που ο Θανάσης έπαιζε με τα δόντια ήταν φοβερό στιγμυότυπο.
- Πρέπει να είμαι από τους λίγους που βρήκαν διασκεδαστική και όμορφα τρελή την reggae-ska παρουσίαση των μουσικών. Η Ζαμάνη ήταν εξαιρετική σε αυτό το πράγμα. Έδωσε ενέργεια σε μια διαδικασία που συνήθως είναι βαρετή στις περισσότερες εγχώριες συναυλίες. Αυτό είναι το θετικό και ας κρατήσουμε τουλάχιστον αυτό. Εντάξει, ίσως η διάρκεια να ήταν υπερβολική, αλλά δεν μπορείς να πεις ότι δεν ήταν κάτι το διαφορετικό και ωραίο.
- Για τη Ζαμάνη ειπώθηκαν πολλά. Αυτά που βρήκα θετικά πάνω της είναι η ενέργεια που δίνει στη σκηνή, ο αυτοσαρκασμός της, η παρουσία της στη σκηνή που "αποδομεί" σοβαρότητες, ενώ δεν με ενόχλησαν οι ερμηνείες της σε "Μιλώ για σένα", "Αγιάζι", "Τρεις ανθοί". Πάρα πολύ καλή και συγκινητική ήταν στα ηπειρώτικα.
- Το "Αγιάζι" μ’άρεσε πάρα πολύ. Καταλαβαίνω βέβαια όσους το βρίσκουν "επιτηδευμένο" στιχουργικά, αλλά εγώ το βρήκα φοβερά εύστοχο. Ας πούμε και μερικά πράγματα με το όνομά τους, χωρίς άσκοπες εσωτερικότητες. Χρειάζεται κι αυτό...
- Αντρέας Πολυζωγόπουλος καλύτερος από πέρυσι. Μ’άρεσαν τα παιξίματά του.
- Καταχάρηκα που άκουσα τις Διάφανες Αυλαίες. Δεν το περίμενα... Από τις πολύ καλές στιγμές
- Θανάσης σε μεγάλα κέφια γενικά. Καλές ατάκες, χαμόγελο ειλικρινές, τα έδωσε όλα.
- Ενθουσιάστηκα/ξετρελάθηκα/χάζεψα με τις οθόνες-κάδρα. Απλά ένα από τα καλυτερα σκηνικά που έχω δει ποτε μου συναυλία! Φοβερά καλαίσθητο! Πολλά μπράβο!
- Χαρούληηης! Σούπερ έκπληξη, σούπερ ερμηνείες.
Αρνητικά
- Εντελώς υποκειμενική γνώμη αυτή, αλλά οι όποιες κορυφώσεις πήγαιναν να δημιουργηθούν στη συναυλία, κόβονταν από κακές επιλογές όπως το να πουν ο Χανιώτης και η Ζαμάνη από ένα δικό τους κομμάτι προς το τέλος (!!!).
- Δεν ξέρω ποιός σκέφτηκε να πει η Ζαμάνη την Κοιλάδα... Άστοχο. Επίσης δεν ξέρω γιατί έπρεπε να μοιάζουν τα Παξιμάδια με κακό ποιοτικά νησιώτικο. Άχρωμη, άνευρη, άψυχη επίσης η ερμηνεία της στην Περσεφόνη. Εδώ, όσο και να συγκρατιόσουν, τη σύκγριση με Μάρθα δεν την απέφευγες... (οι οποίες γενικά συγκρίσεις είναι μάλλον λάθος, αλλά τελοσπάντων)
- Το "Σιμούν" χάθηκε... Κρίμα γιατί προσωπικά μ’αρέσει πάρα πολύ.
Ο Θανάσης πειραματίζεται, ψάχνεται, αλλάζει/πειράζει πράγματα και στην τελική... ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ! Έτσι πας παρακάτω: όταν είσαι δημιουργικά ανήσυχος. Θα μπορούσαμε να βλέπουμε/ακούμε την ίδια μπάντα επί χρόνια, να παίζει το ίδιο καλά πάντα και να μην αλλάζει τίποτα. Θα το θέλαμε; Μάλλον όχι. Το λέω αυτό με την ευκαιρία της κουβέντας που άνοιξε περί συγκρίσεων με Λαϊκεδέλικα, Μάρθα και Μελίνα. Ναι, να πούμε ότι προφανώς δεν συγκρίνεται με Λαϊκεδέλικα αυτό που είδαμε τη Δευτέρα, αλλά να μην φτάσουμε στην παρελθοντολαγνεία. Είναι μεγάλη υπόθεση που βλέπουμε/ακούμε αυτόν τον άνθρωπο... Θα έχουμε να το λέμε!
