Τα μυστικά φαράγγια
του τόπου που μεγάλωσαν οι λύκοι,
ατενίζοντας αγέρωχα,
αγκάλιασαν ζεστά τη μοίρα των πλασμάτων
βάφοντας πορφυρα την αυγή.
Στο φαράγγι θάνατος διάβαινε,
φορώντας χλαμύδα,
μαρτυρώντας πάθη παλιάς ιστορίας….
Δε ξέχασε μια κόρη,
λίμνη ατάραχη,
αστροφεγγιάς παιχνίδι,
ηλιαχτίδας ζήλια,
που αγαπούσε.
Η απουσία θέριζε
σαν στυγερός δολοφόνος
κατασπαράζοντας το ελπιδοφόρο μέλλον.
Ήχος ξενικός ακούστηκε
από το υπερπέραν
κι ύστερα με μια αστραπιαία κίνηση
εξαφανίστηκε στη σκοτεινή μοναξιά του.
Απρόσμενη χαρά
σαν από ανέλπιστο φιλί,
φευγαλέο, σιωπηλό,
τον κυρίευσε
κι ύστερα ενέδωσε
στον άκρατο ενθουσιασμό
να νιώσει την αγάπη,
ό,τι είχε παράμερα αφήσει.
\"Ανασύνταξη\", σκέφτηκε,
\"πώς έφτασα σ’ αυτό το αδιέξοδο?
Αν είχα λίγο ακόμα τσίπουρο και λακέρδα,
θα χόρταινα τους πάντες,
αλλά ξέμεινα,
οπότε ας προσπαθήσω
να σβήσω τη δίψα του μυαλού
ρουφώντας με μέθη
στίχους μιας χαραυγής
παράξενης νηφάλιας.\"
Χωρίς αρχή, αρκούσε λίγη για να συνεχίσει.


Πώς σας φαίνεται?

πολύ καλο

Πάμε νέο?

¸χεις το copyright, οπότε ξεκίνα ......

Θα έρθουν<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: Ντάντη, στις: 01/11/2006 15:11

μια νύχτα

από μακρυά

προτεινω να εχει και ομοιοκαταληξια. Που λεφτα για να πληρωσω στιχουργους?