Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: KoYkoY, στις: 28/01/2007 16:10<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: KoYkoY, στις: 28/01/2007 16:11

Οι επιστήμονες

Φοβού τον επιστήμονα που μετά παρρησίας
απαξιώνει τους καρπούς της λαϊκής σοφίας
¼ργανο είναι αυτός φτηνό στις Πολυεθνικές
γι αυτές διεξάγει έρευνες, κοινωνιολογικές
Γι αυτό εσύ ανθρωπάκο μου, φτωχή νοικοκυρά
μακριά απ&#8217; τον επιστήμονα, την «έμμισθη φρουρά»
Είσαι ανυποψίαστος για το φτηνό παιχνίδι
που στησε ο επιστήμονας στης Valley το γρασίδι
Τέχνη της χειραγώγησης σπουδάζει όλη μέρα
και σου περνάει το χαλκά, πριν πει μια καλημέρα
Θεμέλιο ειν στο «σύστημα», η «στρατευμένη γνώση»
και «μέσο» ο επιστήμονας που χέζεται στο γρόσι
Αλλού λέγεται «μάγειρας», σε τέτζερι σε βράζει
κι αλλού «γραμματιζούμενος», που με το γάντι σφάζει
Μ´όλου του κόσμου οι γραφές και η φιλοσοφία
μπάζα δεν πιάνουνε μπροστά, στης φύσης τη σοφία
Μάθε το επιστήμονα, και πάψε να κομπάζεις
γρανάζι είσαι της μηχανής που εύκολα αλλάζεις
Θαρρείς πως είσαι δύναμη και τους κανόνες θέτεις
μα θεωρίες άσχετες μόνο μας παραθέτεις&#8230;
Υπαλληλάκο μίζερε, που σ έφαγε η ρουτίνα
νοικοκυρά ονειρεύεσαι, να σουν σε μια κουζίνα

Υ.Γ.

Ίδρωσ´ο επιστήμονας με το καινούριο nick
και τρέχει ο έρμος έντρομος να παραθέσει link<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: Μπέκας, στις: 28/01/2007 23:32

Το μπλουζάκι*

Τα σκηνικά θυμήθηκα του 2005
που συναυλιά δεν τέλειωνε, πριν απ´τις τρεις και πέντε

Σκέφτηκα κείνο το παιδί, ξέρετε, το Μητσάρα
με το βαρύ λαούτο του και τη γλυκιά κιθάρα

Άρχοντας πάνω στη σκηνή, τα χέρια του στα τέλια
τα χτύπαγε και σειότανε, η γης απ´τα θεμέλια

¸νιωσα και το Φώτη μας, εκείνο το μανάρι
να με τρυπά με τη φωνή, αλλά και το δοξάρι

Οι αναμνήσεις μου ρθανε, που σβήνανε τα φώτα
και το ταξίδι αρχίναγε με το βιολί σου Σιώτα

Αλέξη τονε λέγανε, junior Αποστολάκη
και πάντοτε τις μπαλωθιές βαρούσε με μεράκι

Κι ερχόταν και το γιατρικό, πήγαινε ο πόνος πάσο
στη stage σαν ανέβαινε, γαργαληστής με μπάσο

Και μια ψυχής ανάταση, σαν να χτυπά καμπάνα
γιατί έλεγε η Μαρθούλα μας, «άιντε καλή μου μάνα»

Και ο Παντέλος φύσαγε, και τράνταζε την πλάση
και κόντευε η ψυχούλα μου στον ουρανό να φτάσει

Και τότε ακούγονταν κραυγές, «Bandoek Γεώργιε σήκω
να παίξεις φυσαρμόνικα να φέρεις και το λύκο»

Κι ο μαγεμένος μπαγλαμάς του Θου του ντερμπεντέρη
στα δόντια του κελάηδαγε, κι έσφαζε σα μαχαίρι

Και στη δοντιά παράβγαιναν, ο Θου με το Γιωργάκη
και κλέβανε την τρίαινα απ´το κομμωτριάκι

¼λα αυτά σαν θυμηθώ, και σαν αναπολήσω
χαίρομαι και επιθυμώ και πάλι να τα ζήσω

Groupy λοιπόν γεννήθηκα και groupy θα πεθάνω
κι αυτό το στιγμιότυπο , μπλουζάκι θα το κάνω

Θα το φορώ και θα γελώ, με κείνον που με βρίζει
και που δεν ξέρει ο άμοιρος, τι στη ζωή αξίζει&#8230;



*διασκευή διασκευασμένου άσματος

ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙΑΡΙΚΟ..
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΟΒΙΟΥΣ

Μικρες ευθείες και στροφές
και σημαδάκια που υπόσχονται πολλά
θάλασσες και γραφικά χωριά
κρασιά που ωριμάζουν
πρόβατα που βελάζουν.
Αμέριμνα εγώ
σκιά
αεικίνητος , αδιάσπαστο στοιχείο
μυρίζω , γεύομαι και αιωρούμαι
ταχύτατα κινούμαι.

ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΘΛΙΨΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Ποσες ωρες θα κλεισεις πισω απο την πορτα?
Ποσες ματιες θα καρφωσεις στο ταβανι?
Ποσες σταγονες θα πνιξουν τα ματια σου?
Ποσες κραυγες θα πνιξεις στο λαρυγγι σου?
Ποσες φορες θα ακουσεις τα ιδια πραγματα?
Οσες χρειαζεται....
Μεχρι να γινει η θλιψη,τραγουδι

Μπεκα-τσα,

το ποίμα σου θα το τυπώσω για να το δείξω στα παιδιά μου όταν θα με ρωτήσουν \"τι σημαίνει αυλοκόλακας;\"

Στη προηγούμενη σελίδα σου είχα γράψει:


\"Λυπάμαι κόρη μου καλή αλλά δεν είσαι ο Μπέκας
εσύ ο κατήγορος και poet Κώστας Πρέκας.

Ως ποιητής:


και ως κατήγορος:




....κατήγορος εναντίον κάποιου ΚΑΙ αυλοκόλακας κάποιων.

Καλή χρονιά, αντεύχομαι.\"


Με αυτό σου το ποίημα, απέδειξες περίτρανα τι είσαι. Αυλοκόλαξ!

---

Μπεκα-τσα, εμφανίσου, σου βρήκα δουλειά πάλι απόψε!!!!!<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: KoYkoY, στις: 01/02/2007 21:06