Σίγουρα δίνουν αρνητική χροιά- το λένε υποτιμητικά- το ζήτημα είναι όμως γιατί; Σε τι ενοχλούνται αυτοί που το λένε; Ποια δική τους χορδή χτυπάει ο κόσμος της τέχνης και της διανόησης και του αποδίδουν τα του Καίσαρος;
Κάτι συμβαίνει πίσω από αυτό....
Δυο-τρία πράγματα που μου έρχονται στο νου είναι:
α. Οι \"φορείς\" του πνεύματος και της τέχνης (δλδ. οι κατέχοντες το λεγόμενο πολιτισμικό κεφάλαιο*) μπορεί να εκλαμβάνονται ως
κυφήνες που χωρίς να μοχθήσουν (με ωράρια, δουλειά χειρωνακτική κλπ) καταφέρνουν να επιβιώνουν στο σκληρό εργασιακό κόσμο. Αυτό εγείρει αντιδράσεις σε μια μερίδα του κόσμου που ιδρώνει για το μεροκάματο. Δεν είναι τυχαίο νομίζω πως στην εργατική τάξη οι \"κουλτουριάρηδες\" έχουν το μικρότερο δυνατό έρεισμα και αντίκτυπο.
β. Οι \"κουλτουριάρηδες\" παράγουν συνήθως έργο
δύσπεπτο για το μέσο άνθρωπο (συμβατικά χρησιμοποιώ τον όρο μέσος) του σύχγρονου κόσμου με τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο. Μιλάμε για τον 21ο πρώτο αιώνα που κάποιος χαρακτήρισε αιώνα του άγχους. Δεν τους χαϊδευουν τα αυτιά με εύκολο υλικό προς βρώση. Θέλει δλδ ένα βαθμό \"σκέψης\" για να πιάσεις ένα \"κουλτουριάρη\". Γι' αυτό εξάλλου συχνά τους αποκαλούν δυσνόητους κλπ. Ετσι άνθρωποι φτωχοί σε πολιτισμικό κεφάλαιο δε μπορούν εξ ορισμού να γίνουν κοινωνοί του έργου των \"κουλτουριάρηδων\".
γ. Ενα τρίτο θέμα είναι πως υπάρχουν οι \"
ψευτο-κουλτουριάρηδες\", που περιπλέκουν τα πράγματα. Υπάρχει δλδ μια μερίδα \"πνευματικής ελίτ\" που επιδεικτικά προβάλλει το πολιτισμικό της κεφάλαιο, προκαλώντας την ίδια στιγμή όσους δεν τους περισσεύει. Αυτή η προβολή προκαλεί αντίδραση.
* όρος του
Μπουρτντιέ