Γ. έγραψε:
άμα δεν είναι αυτός, τον μιμείται πολύ καλά .....

Κουκου πρέπει να ξέρεις ότι όταν κάποιος κάνει λάθος διαπιστωμένα, καλό είναι να γίνεται και λίγο ταπεινός και να ζητάει και καμιά συγνώμη.Μην προσπαθείς μάταια από τον κωμικό (?) στίχο να μπαλώσεις αυτά που δεν μπαλώνονται.Κι εγώ λοιπόν παίρνω πίσω το ότι είμαι φανατική θαυμάστριά σου μέχρι να αποφασίσεις να σταματήσεις το ξεσάλωμα.Μια χαρά σου την είπε ο Θανάσης και μάλλον όχι μόνο σε εσένα αλλά και σε άλλους από εμάς εμμέσως....Είναι σπουδαίος καλλιτέχνης και τον αγαπώ πολύ!Κι αν δεν είναι αυτός ο ίδιος που τα έγραψε πάλι τα ίδια πιστεύω.

μπραβο ρε κουκε
εισαι πολυ καλος
κανενα γκρουπακι εχεις εκει πανω
ή την εχεις δει ποιητης του αδη?
αξιοποιησε το ρε
μην το αφησεις ετσι
αν εχεις και αλλα πραγματα που εχεις γραψει και δεν αφορουν θαναση και κοιλαδα βγαλτα να τα δουμε
και κατι αλλο
αν εχεις και κατι μη χιουμωριστικο και μη δεκαπεντασυλλαβο...

Λοιπόν για να τελειώνουμε μ’ αυτή την ιστορία μια και καλή. Μπήκα ενσυνείδητα σε ένα «οπαδικό» φόρουμ και έκανα σάτιρα (όχι σκέτη χλεύη όπως την είδε κάποιος επισκέπτης με το όνομα Θ. Παπ/νου) σε έναν ποιητή που αν μη τι άλλο τα τραγούδια του αντηχούνε στα μύχια της ψυχής μου...
Η πρώτη αντίδραση ήταν αναμενόμενη: βγήκατε εσείς οι οπαδοί με ψευδώνυμα και άλλες μαλακίες και με κράξατε- κάνοντας παράλληλα τα καλά παιδιά στον Θανάση που φαντάζεστε πως σας διαβάζει.
Μετά 1-2 από σας δηλώνουν πως γουστάρουν αυτά που γράφω και παρατηρώ μια μεταστροφή.
Στη συνέχεια βγαίνει κάποιος επισκέπτης με το όνομα του Θανάση και μου λέει με αριστοτεχνικό τρόπο (σ’αυτό τον μιμείται πάρα πολύ καλά) όχι πως τον πρόσβαλλα αλλά πως χτύπησα ευαίσθητο (ρημαγμένο) σημείο και τον ισοπέδωσα.
Εσεις καταλάβατε πως «μου την είπε». Αυτό μόνο. Και χωρίς να είστε σίγουροι ότι είναι αυτός, οι ίδιοι που πριν με «συγχαίρατε», με ξαναβρίζετε.
Ωστόσο μόνο άσπρο-μαύρο βλέπετε. Μήπως είστε σκυλιά τελικά; ¸στω και ασπρόμαυρα, να πάτε να ξαναδείτε καρέ-καρέ το Βασιλιά του Γραμματικού.

Τελειώσαμε.

Υπάρχει μία λεπτή διαχωριστική γραμμή στη σάτυρα και την προκλητικότητα και εσύ έχεις ξεπεράσει το όριο . Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε fans σου

\"Μια μέρα ήρθε στο χωριό η γυναίκα ταραντούλα
και όλοι τρέξαν να την δουν
Άλλοι της πέταξαν ψωμί κι άλλοι της ρίξαν πέτρα
απ' την ασκήμια να σωθούν

Κι ένα παιδί της χάρισε ένα κόκκινο λουλούδι, ένα παιδί
¸να παιδί της ζήτησε να πει ένα τραγούδι, ένα παιδί

Κι είπε, κι είπε ποτέ σου μην τους πεις τι άσκημοι που μοιάζουν
Αυτοί που σε σιχαίνονται μα στέκουν και κοιτάζουν
Κι είπε ποτέ σου μη κοιτάς τον άλλο μες στα μάτια
Γιατί καθρέπτης γίνεσαι κι όλοι σε σπαν κομμάτια
....\"