Χτες βράδυ ονειρεύτηκα πως όλη η Κοιλάδα
Πήγε στον πρωτομάστορα και του’ κανε καντάδα

Φορά ο πρωτομάστορας τη σκούφια, το γυαλί
Και βγαίνει στο μπαλκόνι του έντρομος. Τι να δει;

Τα μέλη όλα, κι οι επισκέ, οι αντμίνες κι η Μαρίνα
Με μπάσα, φυσαρμόνικες, τρομπέτες και κλαρίνα

«¸λβιιιιις!» πέφτει το σύνθημα κι αρχίζει το κλαρίνο
να κάνει σολαρίσματα που σπάει το κομοδίνο.

«Σάκηηηηη!» το παρασύνθημα, jamάρουνε τα μπάσα
και πέφτει απ’τη βουνοπλαγιά κουφή πια η μπεκάτσα.

Μη στα πολυλογώ λοιπόν με τόσα ντεσιμπέλ
Για να αποχωρήσουμε μας δίνουν την ΑΕΛ

«Βρε δεν την θέμε την ΑΕΛ την ξοφλημένη ομάδα
Αφήστε μας στο δάσκαλο να κάνουμε καντάδα.»

Πλακώνει ο αγροφύλακας «τι γίνιτ’ ιδού πέρα;»
Κι εμείς για να τον διώξουμε σολάρουμε τη «Βέρα»

Απ’ τα πολλά τα σόλα μας δεν έμεινε κουνούπι.
Στην άλλη μάχη θα’χουμε τον ίδιο το Ντουρούτι!

Τα σέβη μου . Υποκλίνομαι . ΤΑ ΣΠΑΕΙ!
Προτείνω όταν βγει ο δίσκος να ξηγηθείς ποιητικό review <br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: Σκιπίωνας, στις: 25/08/2006 15:07

Τα δέχομαι τα σέβη σου, μα δέχομαι και τσέκ
γιατί είμ´αγωνιστής φτωχός όπως ήταν ο Μπλέκ.

Δέχομαι την υπόκλιση κι ότι τα σπάω όλα
αλλά δεν είμαι ο Ζορό, είμαι ο Τιραμόλα.

Και σου χαρίζω φεύγοντας σόλο μ´ένα κλαρίνο
σε προσκαλώ στο πάρτυ μας. Με αγάπη, Σεραφίνο.

Ο ανθρωπος ειναι πολυ μπροστα!

«Βρε δεν την θέμε την ΑΕΛ την ξοφλημένη ομάδα

mas ta xalas

ΚοΥκοΥ είσαι μεν μπροστά,
μα κι η ΑΕΛ δεν πάει πίσω,
ένα μόνο θα σου θυμίσω,
το θρυλικό ογδονταεννιά.

η ΑΕΛάρα έχει λαό,
που κόβει την ελλάς στα δυο.<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: κιρκαδιανός, στις: 26/08/2006 14:33