ρε Χρήστο, όταν η τρομοκρατία του κράτους έχει στη διάθεση της κάθε μέσο για να προπαγανδίζει, θεωρείς ότι σαν αντίλογος στα παραπάνω αρκεί η τέχνη και ότι δεν χρειάζεται η απευθείας καταγγελία των πρακτικών αυτών? Πηνελόπη το περιεχόμενο της παρέμβασης είναι όντως πολύ ουσιαστικό όπως κατάλαβες, επιπλέον όμως αυτού, θα σε παροτρύνω να διαβάσεις και τον τρομονόμο, γιατί εγώ, που ζω μια πολύ συμβατική ζωή, όταν τον διάβασα, ειλικρινά σου λέω, δεν αισθάνθηκα καθόλου προστατευμένος πολίτης, αισθάνθηκα τρομοκράτης..... τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και έχουν κατά πολύ ξεφύγει από την σφαίρα του θεωρητικού για να τα αντιμετωπίζουμε τόσο επιφανειακά. Καλό θα ήταν να μπορούμε να κάνουμε απλώς φιλολογική συζήτηση για τέτοια ζητήματα αλλά η σκληρότητα της πραγματικότητας που ζούμε δυστυχώς δεν μας το επιτρέπει.

Τίμια και αναμενόμενη ως προς το περιεχόμενό της η απάντηση του Θανάση. Θέλω μόνο να πω, με δεδομένο τον απόλυτο σεβασμό μου και εικάζοντας όπως ο Χρήστος (στου οποίου το μήνυμα προσυπογράφω) ότι ο Θανάσης διαβάζει την Κοιλάδα, ότι ίσως ο Θανάσης πρέπει να σκεφτεί τις δευτερογενείς επιπτώσεις της στάσης του. Λέει ότι δεν ήξερε για τις προκηρύξεις κλπ, προφανώς και τον πιστεύουμε, αλλά το πού μπορεί να οδηγήσει η ανοχή του καλλιτέχνη είναι κάτι που πρέπει να υπολογίσει. Καθ' υπέρβαση της ευθύνης του; Dunno. With great power comes great responsibility (πώς το ρίχνω έτσι το επίπεδο μετά τον ποιητικό λόγο του Θανάση, ε; ) και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο Θανάσης επηρεάζει πάρα πολύ κόσμο, ειδικά νέο. Σίγουρα είναι σύνθετο και δεν θα στήσουμε τον Θανάση στον τοίχο (ομολογουμένως ήμουν σκληρός πιο πριν), αλλά πρέπει κάποια στιγμή να δούμε τη γενική εικόνα και πού μπορεί να οδηγήσουν οι (αδιαμφισβήτητα) καλές προθέσεις.

My 2 cents, χωρίς ίχνος διάθεσης να φανώ διδακτικός.

Όχι, Μαρίνα, δεν εννοώ αυτό, για να μην παρερμηνευθώ. Προφανώς και είναι απαραίτητη η απευθείας καταγγελία κάθε περιστατικού προσβολής της ανρώπινης αξιοπρέπειας. Όχι, όμως, στο πλαίσιο μιας μουσικής εκδήλωσης, μιας συναυλίας, το "περιεχόμενο της οποίας, μάλιστα, στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι υπεραρκετό για να στηλιτεύσει τέτοια φαινόμενα. Διότι τότε, χθες στον Γκάζι, δεν θα έπρεπε να ακουστεί κανένα απολύτως τραγούδι, παρά μόνον καταγγελίες και τίποτε άλλο. Ευτυχώς, μέσω του διαδικτύου πια, υπάρχει άπλετος ελεύθερος χώρος να προβληθεί, να κοινοποιηθεί, να αναλυθεί και να τεκμηριωθεί η οποιαδήποτε καταγγελία. Δεν νομίζω ότι βοηθάνε σε τίποτε τέτοιου είδους στεγνές ανακοινώσεις σε πολιτιστικά γεγονότα, όταν το ίδιο το πολιτιστικό γεγονός, αυτό καθεαυτό, περνάει το μήνυμα πολύ καλύτερα μόνο του. Ελπίζω να γίνομαι αντιληπτός τώρα.

Προφανώς και γίνεσαι αντιληπτός, εξακολουθώ να διαφωνώ εντούτοις. Για μένα, στις εποχές που ζούμε, καμία συναυλία τέτοιου καλλιτέχνη δεν θα πρέπει να είναι απλώς μια μουσική εκδήλωση, θα πρέπει να είναι μια καταγγελία απ΄την αρχή ως το τέλος, και με τα τραγούδια και με το λόγο του καλλιτέχνη και με το λόγο του κοινού. Περιθώρια για πανηγυράκια δεν υπάρχουν πλέον. Μακάρι να ξανάρθουν εκείνες οι εποχές που απλώς ανταμώναμε και ξεφαντώναμε.... μέχρι τότε πάντως η βία της εξουσίας, ο ρατσισμός, ο φασισμός, ο κοινωνικός κανιβαλισμός και άλλα τέτοια "συμπαθή" που δυστυχώς βιώνουμε, θα πρέπει να καταγγέλονται σε κάθε ευκαιρία και με όλους τους τρόπους. Αλλιώς κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας.....

Δνε ήμουν στην συναυλία της Κυριακής ούτε εγώ, οπότε δεν έχω άμεση αντίληψη του τι έγινε, αλλά και πέρσι στην Τεχνόπολη και το Fuzz έγινε κάτι παρόμοιο, οπότε σε γενικές γραμμές πιστεύω ότι μιλάμε για το ίδιο πράγμα.

Και πέρσι στην Τεχνόπολη είχα εκφράσει ανοιχτά τη δυσαρέσκειά μου, προκαλώντας αμηχανία στην παρέα μου. Το δήλωσα και με comment κάτω από το ποστ ρητά. Κατανοώ την ανάγκη κάθε "Άννας" όταν πάει σε μια μουσική, και όχι "πολιτική", συναυλία επί ορισμένου αντιτίμου, αυτή να μην διακόπτεται για τη μετάδοση τέτοιων μηνυμάτων.

Από την άλλη πλευρά, έχεις έναν καλλιτέχνη που ο ίδιος ρητά με την απάντησή του δηλώνει πως έχει ανάγκη να "υπερσπίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια", όχι μόνο με τα τραγούδια του, αλλά και δίνοντας βήμα σε τέτοιες ανακοινώσεις. Θα σεβαστώ αυτήν τη δήλωση, διότι στη συναυλία πάω να τιμήσω τον Καλλιτέχνη, ειδικά το συγκεκριμένο που τα τραγούδια του από μόνα τους κάνουν μια συναυλία "πολιτική".

Ανοίγει μια μεγάλη κουβέντα για το πότε μια συναυλία είναι "πολιτική" (και όχι κομματική! τύπου φεστιβάλ ΚΝΕ) και εάν είναι το αντίτιμο ή τα τραγούδια τα ίδια που παίζουν το σημαντικότερο ρόλο....

Ίσως θα έπρεπε να βρεθεί μια λύση συμβιβαστική, τέτοια μηνύματα να τα βάζει ο Θανάσης στην αρχή ή στο τέλος της συναυλίας, χωρίς να διακόπτεται η μουσική μυσταγωγία, και για όσους ενοχλούνται από αυτά, ιδίως ιδεολογικά, να αντιλαμβάνονται πως πρόκειται για "ξέχωρο" κομμάτι εκτός συναυλίας για το οποίο "δεν πλήρωσαν".

Σκιπίωνα, ο Θανάσης δεν έχει το κοινό που του αξίζει, διότι έχει ένα κοινό που δεν διστάζει να καταστρέψει τη μυσταγωγία... με διάφορα κίνητρα

Για να προχωρήσω λίγο, μετά από όσα ειπώθηκαν, την κουβέντα και να γίνω λίγο περισσότερο αντιληπτός, θέλω να προσθέσω το εξής:

Melitzanio, ακριβώς επειδή συμβαίνουν πολύ σημαντικότερα πράγματα την τρέχουσα περίοδο, δε νομίζω ότι έχει ιδιαίτερη πρακτική σημασία να διακοπεί η σειρά του προγράμματος μιας πολιτιστικής εκδήλωσης, για να διαβάσει μια κοπέλα από ένα χαρτάκι ότι δηλώνει την αλληλεγγύη της στην τάδε κρατούμενη, η οποία αρνήθηκε να υποβληθεί σε σωματικό έλεγχο, στις τάδε φυλακές. Τα προβλήματα που μας ταλανίζουν είναι σοβαρότερα και ουσιωδέστερα. Θεωρώ πως αναφορικά με το συγκεκριμένο γεγονός, το ακόλουθο στιχάκι είναι υπεραρκετό: "Όσοι με γέλασαν,όσοι με κέρασαν πικρό ποτήρι κι άχρηστους κανόνες, θα ηττηθούν απ' ό,τι πιο αδύναμο από τη χλόη που σκεπάζει ερειπιώνες." Όντως, μια κάποια λύση, αν υπάρχει τόσο μεγάλη ανάγκη να εκφραστεί στην συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου η αλληλεγγύη των καταληψιών της Βίλλας Αμαλίας στην συντρόφισσά τους που αρνήθηκε τον κολπικό έλεγχο, θα ήταν να γίνει αυτό μετά το πέρας αυτής, όπως λέει η Stefania Kapaktsi.

Το θέμα ανοίγει πολύ, αν επεκταθούμε στο γενικότερο ζήτημα των συνθηκών κράτησης, τι σημαίνει προσωρινή κράτηση, υπό ποιες προϋποθέσεις, πόσο αυτή διαρκεί κ.λπ. κ.λπ. Πολύ περισσότερο αν επεκταθούμε στα ζητήματα της αναρχίας, της κατάλυσης της νομοθετικής και της δικαστικής εξουσίας (βλ. το γνωστο σύνθημα "το πάθος για την λεύτερια είναι δυνατότερο από όλα τα κελία" το οποίο γίνεται αντιληπτό από ευρύ μέρος του κοινού ως ολοκληρωτική κατάργηση των φυλακών), όσο στρεβλά και αν (δυσ)"λειτουργούν" τις τελευταίες δεκαετίες στην χώρα μας. Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η ανάγκη για όσο το δυνατόν ομαλότερη και δικαιότερη λειτουργία των δύο αυτών εξουσιών δεν μπορεί να ικανοποιηθεί απόλυτα από την μονομερή και μονοδιάσταση καταγγελία και πάλη εναντίον τους.

Εδώ θα είμαστε και θα τα αναλύουμε.

Καλή συνέχεια.